The Dancing Princess Meets His Singing Prince

3

This is the 3rd part. Enjoy.;)

The Dancing Princess Meets the Singing Prince

Halos matumba ako nang makaabot ako dito sa DanSing Room. Natagalan kasi kaming matapos sa quiz namin sa Math kaya nagmamadali akong papunta dito.
As I get nearer to the room I heard a song, and the one who is singing was King Dae again. My feet attempted to get come in but I decided to stay there in my positon and listen to the soft and loveliest voice of King. Hindi ko mapigilang mapahanga sa kanya sa tuwing kumakanta siya. Ang mga mata ko ay tutok sa kanya tinitignan ang bawat salita na binibigkas ng bibig niya. King is still singing but when he tried to get look in the area where I stand still, he stopped.

"Oh, andiyan ka na pala. Come in." bungad niya sa akin at nagbigay naman ako ng ngiti sa kanya sabay pasok ko sa room.

"So, shall we start now?" tanong niya sa akin.

"Oo naman." sagot ko naman sa kanya.

Lumapit siya sa akin at hindi ko alam kung bakit kumakabog ang puso ko. Anong pakiramdam ba ito.a

"Wait." hindi ko alam kung bakit kusang lumabas yan sa bibig ko naging dahilan upang matigilan siya.

"Huh?" litong-lito na naisambit niya at nakakunot ang noo niya ngayon.

"Ah, wala, wala, wala." mabilisang sagot ko naman sa kanya. "Tara, start na tayo?" aya ko sa kanya.

Ano ba 'tong nangyayari sa akin hindi ko maintindihan?

Nagsimula na siyang maglakad sa puwesto niya kung saan siya kumakanta kanina at inihanda ko naman ang sarili ko.

Pagkaraan ng ilang segundo, nagsimula na siyang kumanta at ganun rin ako ay nagsimula na din. Gumawa ako ng mga movements  at ito ay ikinagulat ko dahil hindi ko makuha ang perfect move na 'yun kaya sinubukan kong mag-focus nalang sa kung anong ginagawa ko ngayon hanggang sa matapos na yung kanta.

"Good pero we need something na magandang pasabog sa kanila ang you just need to feel the music and express it eagerly yun ang kulang." suggestion ni King sa akin at sumang-ayon naman ako dun. Ewan, pero talagang parang wala kasi ako sa sarili ko kanina.

"Enough muna. Meryenda muna tayo." saad niya kasi nakakailang praktis narin kasi kami. "Oh, take it." abot niya sa akin nung burger at kinuha ko naman agad yun.

"Salamat." naiilang kong sagot sa kanya.

Pagkatapos naming mag-meryenda ay nagpahinga muna kami at deritso agad sa praktis

"Good job, we will continue this tomorrow." saad niya.

"Sige. Mauna na ako." pamamaalam ko sa kanya. Naisipan ko kasing gabi na at baka wala na akong masasakyan pa kaya hindi ko siya makakasama palabas sa gate ng school.

"May sasakyan ka ba? Hatid na lang kita? Delikado sa mga babae ang umuwi ng ganitong oras." aya niya sa akin at napangiti naman ako dahil concern rin siya.

"Pero---." Hindi ko na natuloy pa ang sasabihin ko dahil agad niyang hinawakan ang wrist ko at hinila ako naging dahilan naman ito para kumabog ulit ang puso.

"Wag kanang mahiya pa. Hindi uso yan dito." saad niya at muli'y napangiti ako.

Andito kami ngayon sa kotse niya at parang hindi ako komportable dahil ang puso ko ay hindi parin tumitigil.

"Saan ka ba nakatira?" tanong niya.

"Sa Central Subdivision." sagot ko naman.

Marami pa siyang tinanong sa akin pero ako wala man lang tinanong ni-kahit isa sa kanya. Nang matahimik siya agad kong nilakasan ang loob ko at tinanong siya.

"Bakit ba parang hindi kita nakikita sa school? Transferee ka ba?" Napatingin siya sa akin at agad na inihinto ang sasakyan niya dahilan ng ikinagulat ko yun.