ΣΤΕΦΑΝ
Απέναντι από το Spell βρίσκεται ένα μαγαζί με διάφορα μικρά αντικείμενα σχετικά με τη μαγεία. Δεν συναντούσα πλέον τέτοια μαγαζιά στον εικοστό πρώτο αιώνα. Πάνε πολλά χρόνια όταν είχα μπει σε ένα τέτοιο μαγαζί. Μπαίνοντας μέσα πέρασα μία ξύλινη πόρτα στη οποία πάνω έβλεπα διάφορα βότανα κολλημένα. Ήταν φανερό ότι όποιος είχε το μαγαζί αυτό γνώριζε για το είδος μου και μάλιστα προστατευόταν από αυτό. Κλείνοντας την πόρτα πίσω μου χτύπησε ένα μικρό καμπανάκι που ειδοποιούσε ότι κάποιος πελάτης είχε μπει στο μαγαζί. Δεν αισθάνθηκα κάποιον να βρίσκεται κοντά και ξεκίνησα να χαζεύω τα αντικείμενα που βρισκόντουσαν πάνω σε διάφορα μικρά ράφια. Περνούσαν τα λεπτά ήσυχα όταν κατάλαβα κάποιον να πλησιάζει.
- Μπορώ να σας βοηθήσω με κάτι;
Γύρισα πριν προλάβει να ολοκληρώσει την φράση της. Μπροστά μου στεκόταν μία κοπέλα μικρότερη από την εμφανισιακή ηλικία μου. Το χαμόγελό της έδειχνε ότι ήταν ευχάριστος άνθρωπος. Έφερε δυο τούφες από τις ξανθοκόκκινες μπούκλες της πίσω από το αφτί της κοκκινίζοντας, αφού την κοιτούσα έντονα στα μάτια. Για να σπάσω την αμηχανία που βρισκόταν στην ατμόσφαιρα πήρα αμέσως τον λόγο.
- Είμαι περαστικός. Μου έκανε εντύπωση το μαγαζί σου. Δεν έχω ξαναδεί κάτι παρόμοιο αν και ταξιδεύω αρκετά.
Προσποιήθηκα κάνοντας την να απαντήσει στις ερωτήσεις μου. Δεν ήθελα να χρησιμοποιήσω ακόμα υποβολή γιατί αν κάτι στράβωνε και καταλάβαινε τι είμαι, τότε το σχέδιό μου θα ήταν μία αποτυχία.
- Δεν είναι δικό μου. Ανήκει στη θεία μου. Απλά όταν έχω ελεύθερο χρόνο έρχομαι και το κρατάω μερικές ώρες γιατί εκείνη κρατάει το μπαρ απέναντι.
Μου απαντούσε δίχως να τη ρωτήσω τίποτα με μεγάλη ευκολία κάτι που με βόλευε απίστευτα. Προχώρησα προς ένα μεγάλο ράφι στο οποίο ήταν τοποθετημένα μερικά βαζάκια με διάφορα υγρά μέσα.
YOU ARE READING
Οι Αποχρώσεις των Σκιών | Ματωμένη Σελήνη (4ο Βιβλίο)
Vampire❝Κοίταξα τον ουρανό και τα υπολείμματα που είχαν αφήσει τα βεγγαλικά. Κάτι είχε ξεκινήσει και άλλαζε μέσα μου. Και για πρώτη φορά σήμερα ένιωσα δυνατή και αποφασισμένη. Χαμογέλασα και στάθηκα δυνατή πιστεύοντας στη δύναμη της ψυχής μου. Γιατί για έν...