❝Κοίταξα τον ουρανό και τα υπολείμματα που είχαν αφήσει τα βεγγαλικά. Κάτι είχε ξεκινήσει και άλλαζε μέσα μου. Και για πρώτη φορά σήμερα ένιωσα δυνατή και αποφασισμένη. Χαμογέλασα και στάθηκα δυνατή πιστεύοντας στη δύναμη της ψυχής μου. Γιατί για έν...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Ο παγωμένος αέρας έμπαινε από το παράθυρο και χυνόταν σε κάθε γωνιά του. Το φως της ασημένιας σελήνης έλουζε με τις ασημί αλυσίδες της κάθε πτυχή του προσώπου του Τάιλερ. Δεν υπήρχαν αποχωρισμοί, ούτε αντίο. Μόνο ένα φιλί. Ένα φιλί που έκρυβε μία δυνατή αγάπη και έναν μεγάλο έρωτα. Ένα φιλί που έκρυβε τον πόνο αλλά την απόλαυση της στιγμής. Ένα φιλί που απαλύνει τις ανοιχτές πληγές μας για αυτό που πρόκειται να συμβεί. Ένα φιλί γεμάτο τύψεις για την απόφαση που έχουμε ήδη πάρει. Ένα φιλί για να δώσουμε δύναμη ο ένας τον άλλο. Ένα φιλί ένωσης. Το δικό μας το φιλί. Όταν τα χείλη μας απομακρύνθηκαν η ανάσα μου έγινε βαριά, το ίδιο και του Τάιλερ. Δεν υπήρχαν λόγια να για περιγράψουν αυτό που νιώθαμε. Μόνο πόνος. Αλλά ο πόνος αυτός δικαιολογούνταν γιατί μόνο έτσι θα σωνόταν εκείνος. Όμως ήξερα μέσα μου ότι αυτός ο πόνος θα υπήρχε πάντα εκεί. Ο πόνος μερικές φορές μπορεί να φύγει για λίγο, αλλά πάντα επιστρέφει μαζί με έναν χείμαρρο σκέψεων. Ήθελα να σταματήσω τον χρόνο εδώ και τώρα, σε αυτή τη στιγμή. Ήταν μια στιγμή αποχωρισμού. Και του Τάιλερ από την ψυχή του, αλλά και για εμένα από εκείνον. Βαθιά μέσα μου, η δύναμη της λογικής μου, μου φώναζε πως ο χρόνος είναι για να κυλάει, οι έρωτες για να τελειώνουν, η ζωή για να πηγαίνει στο διάολο και εγώ για να κυνηγάω το άπειρο. Όμως το άπειρο μου ήταν εκείνος. Μπροστά μου είχα έναν ατέλειωτο έρωτα, είχα τη ζωή μου, είχα το δικό μου άπειρο. Πως θα το άφηνα να φύγει έτσι απλά; Πως;
Δάκρυα έκαψαν το πρόσωπο μου αλλά ο Τάιλερ προσπαθούσε να μην λυγίσει.
- Θα είμαι πάντα εδώ. Ένα σου μόνο άγγιγμα και θα με γυρίσει πίσω. Σ' αγαπώ ερωτά μου. Να είσαι δυνατή και να έχεις υπομονή.
Ασταμάτητα δάκρυα έτρεξαν πάνω μου, όμως τη στιγμή που ο Τάιλερ έκλεισε τα μάτια του, κατάλαβα ότι πλέον ήταν αργά για να πω οτιδήποτε.
- Θα παλέψω για εσένα. Θα παλέψω για εμάς.
Και τότε το άλλοτε γκριζογάλανο βλέμμα του αντικαταστάθηκε με το βαθύ κόκκινο του πόνου και της οργής. Οι εκφράσεις του σκλήρυναν και το πρόσωπο του ξαφνικά άδειασε. Ήταν κενός πλέον. Όμως Θεέ μου ήξερα ότι μέσα σε αυτό το σκοτεινό πλάσμα κρυβόταν τόσο φως, που θα μπορούσε να φωτίσει κάθε σκοτεινή γωνιά αυτού του άθλιου κόσμου.
