Bıçak Sırtı

5.Bölüm

________________________

Leyla Çetin

Mehmet,korkulu bakışlarıyla önümde diz çöktü.Silah sesleri beynimde yankılandı defalarca.Omzumdaki acıya dayanamayıp çığlık attım. Nereden geldiğini anlamadığım mermiler üzerimize yağmaya devam ederken Mehmet yüzümü ellerinin arasına aldı. "Leyla,lütfen sakin ol,canım.Şimdi eve gireceğiz tamam mı?"

Başımı salladığımı umdum.Mehmet,kolunu belime dolayıp beni yerden kaldırdı ve koşar adımlarla eve girdik; durmadı,arka tarafa,odama kadar sürükledi beni.

Gözlerime dolan yaşlar yüzünden hiçbir yeri göremedim.Mehmet,telefonuyla babamı,ambulansı aradı sanırım.Sadece uğultu halinde gelen sesleri anlamlandırmaya çalıştım. Omzumdaki acı yüzünden hıçkırıklarım arttı.

Az önce vuruldum.

Mehmet,saçlarımı geriye itti,gözyaşlarımı sildi.Ceketini çıkartıp yatağa fırlattı. Yatağın çarşafını çekiştirip koca bir parça yırttı.Elbisemin askısını indirip yırttığı parçayı -tahmin ediyorum ki- kanayan yere sarmaya başladı. O kadar canım yandı ki bağırdım en sonunda.

"Sakin ol,birtanem.Birazdan ambulans gelecek ve iyileşeceksin tamam mı?"

"Neden vuruldum ben?"

"Bilmiyorum Leyla.Ama bulacağım tamam mı? Sık dişini"

Alnını alnıma yasladığında gözlerimi kapattı.Hıçkırıklarım arasında etrafa bakarken bacağındaki yırtığı ve kanı gördüm. "Mehmet,bacağın kanıyor"

"Evet,mermi bacağımı sıyırdı"

"Sen de sarsana,kanamasın" Kanlı elleriyle ellerimi tuttu."Beni düşünme.Derin nefes al.Çok fazla hareket etme ki mermi canını acıtmasın"

Soğuk soğuk terledim.Mehmet'in ellerini sıkmaya devam ettim.Sürekli alnımdan öpüp beni sakinleştirmeye çalıştı.Gelişigüzel bağladığı sargıdan kan sızdı.Artık sol kolum tamamen kan içinde.Yatağım,kıyafetim,Mehmet'in gömleği, kana bulandı.

_________________________

Gözlerimi açtığımda hastane odasındaydım.

Korkudan ve şoktan bayıldım herhalde.Ben uyanınca odada hareketlenme oldu.Babamla Mehmet yatağa yanaştılar.Mehmet'i ayakta gördüğüme sevindim.Üstündeki kanlı gömleği çıkartmış,kıyafetlerini değiştirmiş.

Babam yatağa oturdu,sağ elimi tuttu. Sol kolum sargıya alınmış ve kol askısı takılmış.

"Canım,iyi misin?" Başımı sallamaya çalıştım. "İyiyim baba,ne ara yapıldı bütün bunlar?"

"Eve geldiğimizde bayılmıştın.Hastaneye getirince ameliyata alındın,mermi çıkartıldı.Çok korktum Leyla.Aklım başımdan gitti" Yanaklarımı öptü.Demek ki saatlerdir buradayım. "Ben de korktum"

"Neyse ki yanında Mehmet vardı.Eve girmeseydin her şey daha kötü olabilirdi" Bakışlarımı gözlerinin etrafı kan çanağı olmuş Mehmet'e çevirdim. "Sen iyi misin Mehmet? Bacağın..."

"İyiyim.Sadece minik bir sıyırık.Omzun acıyor mu?"

"Biraz" Babam saçlarımı okşadı. "Ben sana dedim,Leyla.Bulaşma bu işe,dedim.Aptal kafam seni olayların içine soktum.Kendimi asla affetmeyeceğim"

"Babaa,seninle alakası yoktur,eminim.Kimin yaptığını bulabildiniz mi peki?"

"Bulduk.Uzağa kaçamadı....Hülya'nın sevgilisiymiş" Çok şaşırdım.Mehmet araya girdi."Hedef,bendim anlayacağın.Çocuğun tecrübesizliği yüzünden mermi sana isabet etti" Acımı unuttum resmen. "Neden hedef sen olasın ki?"