____________________
Leyla Çetin
Mehmet'le polis merkezindeki kafeteryada oturduk.Önümüzdeki tost ve çaya odaklandık.Babam ekibiyle beraber hastanede sorguya devam ediyordu en son.Bize burada beklememizi tembihledi.
"Tostun soğudu Mehmet" Bakışlarını masadan kaldırıp gözlerimle buluşturdu. "Seninki de" Gülümsedim. "Pek iştahım yok.Sabah ki kahvaltı bana yetti.Sen hiçbir şey yemedin,en azından ısırık al" Başını sallayıp dediğimi yaptı. "Daha kaç saat bekleyeceğiz?" Çayımı yudumladım. "Bilmiyorum"
"Belirgin bir isim ortaya çıkarsa ne yapmayı düşünüyorsun? Nereye gidersen git,yanında ben olacağım haberin olsun" Hafifçe gülümsedi. "Otele de gelecek misin?" Gözlerimi kocaman açtım. "Ne demek şimdi bu?" Gülümseyip alt dudağını ısırdı. "Uyurken bile başımı senin bacağına yaslama gereği duyduğum için sordum"
"Otele kadar gelmesem dahi,Hamdi seni aşağıda bekleyecek,emin ol" Gülüşünü yüzüne yayıldı,yine dişlerini görebildim. "Ağlamak istediğimde Hamdi kollarını açacak mı?" Kıkırdadım. "Açar ama göbeği sarılmanızı biraz zorlayabilir" Derin nefes aldı.
"Her koşulda seni tercih ederim"
Bakışlarımı kaçırmak adına tostumu ısırdım.Çayımı yudumladıktan sonra konuştum."Seni daha yeni tanımış olsam da zor günlerinde yanında olmak iyi hissettiriyor"
"Beni ailemden daha iyi tanıyorsun aslında.Bunca yıllık çocuklarını sokağa attılar ama sen hala yanımdasın"
"Belki ailen seni görünce daha kötü oluyordur.Bu ihtimali de düşünmek lazım.Hülya'yla aran çok iyiymiş sonuçta"
"İyimser yaklaşmana gerek yok.Her şey ortada.Hülya'yla aramın iyi olduğunu gören onun kılına zarar vermeyeceğimi bilir"
"Haklısın ama-"
"Boşver Leyla. Canımı acıtan sadece Hülya'nın gitmiş olması" Başımı salladım. "Aile durumunu beklediğimden daha rahat karşıladın" Çayını yudumladı. "Ölümle karşı karşıyayım,gerisi umrumda değil.Diyelim ki gerçekten benim yüzümden oldu,yaşamaya devam etmem zaten"
Bakışları o kadar sert ki iliklerime kadar işledi.İntihar mı edecek yani? Kalbim korkuyla titredi. "Seninle ilgili olduğunu düşünmüyorum"
"Benim hayatımda tehdit olarak algılanacak hiçbir şey yok.Baban bulur,çıkartırdı eminim.O gece hayatımla ilgili heer şey didik didik edildi."
"Somut deliller bana bir şey açıklamıyor.İlk tanıştığımız gün çaresizlikle başını dizlerime yasladın,Hülya'yı gördükten sonra bana sarılıp hıçkırarak ağladın.Eğer Hülya'ya zarar vermiş olsaydın bunları yapmazdın,yapamazdın.Her anında senin yanındayım ve hareketlerini gözlemliyorum.Sen kendini durdursan bile vücudun tepki veriyor"
"Seninle karşılaştığım için gerçekten çok şanslıyım.Dünya üzerinde beni anlayan tek insan olabilirsin " Gülümsedim,saçımı kulağımın arkasına sıkıştırdım. "Babam da sana inanıyor"
"Evet ama bana sarılmasını isteyemem" Uzun uzun gözlerine bakmaya devam ettim.Telefonum çalmaya başlayınca bakışmamızı sonlandırdım.
"Efendim baba"
"Leyla,ben merkeze geldim.Neredesiniz?"
"Kafeteryadayız hemen geliyoruz"
Mehmet benden önce ayaklandı.Koşar adımlarla üst kata çıktık ve babamın odasına girdik. Deniz Bey de burada.Mehmet onu gördüğüne pek memnun olmadı ama bozuntuya vermemeye çalıştı. Boş kalan sandalyelere oturduk.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bıçak Sırtı
Algemene fictie"....Beni kendine çekti,kollarını bedenime sardı ve ağlamaya başladı.Karşı çıkmadım,onu durdurmadım.Ona dönük oturdum,daha rahat sarılmasını sağladım. Hıçkırıkları yüzünü yasladığı saçlarımın arasında dağıldı. Mehmet Ali Yiğit'in en savunmasız anı o...