Üstada sormuşlar
"Kırılan kalp yine sever mi?" diye
Üstad da
"Sever"demiş.
Adam peki demiş"üstadım siz hiç kırık bardaktan su içtiniz mi?"
Üstad cevap vermiş
"Peki sen bardak kırıldı diye hiç su içmekten vazgeçtin mi"
Adam da bunun üzerine bir şey d...
Kararlıyım gerçekten gidicem. Şuan da artislik yaptığımın farkındayım. Ben arassız yapamam ki hiç bilmiyorum napacağımı mal gibi kaldım ortada böyle kalmak da çok kötü oluyomuş yha işallah yaşamam bi daha.
Havalar gittikçe soğuyordu çok az yağmur yağıyordu. Arasın beni ilk öpüşü aklıma gelmişti tam evin önünde öpmüştü beni, ne kadar heyecanlanmıştım ya çok güzel bi gündü aynı zamanda da en kötü gün......
Mira'ya dün ne kadar öyle desemde gitmeye hiç cesaretim yoktu. mira da şaşırmıştı zaten. Aras eve gelmiyordu zaten arasam mı aramasam mı arada kaldım onu özlemiştim o benim yanımdayken bile özlüyordum tam otuz bir saatten beri görmüyorum dün geceden beri pencerenin başındayım arasın hırkasıyla birlikte bekliyorum bekliyorum gelmiyor. Artık aramam gerektiğini düşündüm sonuçta sevgilim yani merak ederim tabi artık sevgilimse. Ama aradım bikaç kere çaldıktan sonra sonunda açtı. İlk başta sessiz kalsamda o konuşmayınca konuştum. "Aras" dedim sessizce "gidicek misin maral?" sesini bile özlemişim öküz gibi. "Yanımda ol" "ben sana sen benim alışkanlığımsın dedim insan alışkanlıklarından vazgeçebilir mi?" deyince öylece kalmıştım. Ne diyeceğimi bilmiyordum. Bu aralar zaten hiç bişe bilmiyordum "Sence ?" soruya cevap bulamayınca ona sordum. "eğer gidersen ona da alışırım" dedi ve devam etti "mecburen prenses" Şimdi ölücem böyle dramalı konuşmamı olur ya " çok özledim" dedim çünkü öyleydi. "gidersin diye korkuyorum maral" "Bende" dedim gitmekten korkuyorum. "Zorunda mısın?" "Hayır" "yani gitmeyecek misin?" diye sordu umutla. Bu soru çok zordu. "Nerde buluşalım?" diye sordum gözlerine bakarak cevap verecektim. "Seni ilk kahvaltıya götürdüğüm yerdeyim" aşkım ya o da beni özlüyo ee tabi özlicek ben özlenmeyecek insan mıyım tabi ki özlenecek insanım. "Tamam" deyip kapatacakken "sıkı giyin" dedi. Ölüme beş kala......
Camın kenarından kalkıp miranın yanına indim oturma odasında yoktu odaya gittim kapıyı açtım. Açmaz olaydım anında geri kapattım. Unuttum ya bunlar karı kocaydı değil mi of be. Yukarı çıkarken mira arkamdan geldi "Kusıra bakma dalgındım" "Tamam ya napalım şeyapma boşver . Noldu bişe mi dicektin?" "Arasla buluşmaya gidiyorum" dedim. "İyi güzelce konuş" "tamam" deyip yukarıya çıktım. Dolabı açtım arasın kıyafetlerini görünce elime alıp kokladım aras kokuyordu. Sevgilim. Dolaptan bişeler alıp üstüme geçirdim
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Maralın kıyafetleri)
Arası dinleyip kalın giyinmiştim gri kazak beyaz pantolon arasın siyah kırkasını giyip çıktım. Saçlarım düzdü açık bırakmıştım. Yarım saat sonra kafeye gittiğimde aras bizim oturduğumuz masada oturuyordu Telefonda bişelere bakıyordu ama ne bilmiyorum. Yanına gittim. Beni görünce afalladı. Ayağa kalktı "sen bensiz nasıl buraya gelirsin?" Dedim ortamı yumuşatmak için ama aldığım cevap "belki hep sensiz gelirim güzelim" deyince hemen oturdum. Gözlerine bakmayı bile özlemişim adamın ya. Aras bize iki çay söyledi. Çaylar geldikten sonra konuşmaya başladı " Maral bak biliyorum senin gitmene engel oluyorum ama yapamıyorum yani sensiz olmuyo" dediğinde gözlerim doldu ama akmadı. "Bende sensiz olmuyo" "kararını verdin mi?" "Hayır" dedim bozulmuştu. Aras olsa kesinlikle gitmezdi. Ama benim düşündüğüm başka şeyler vardı. "Neden?" diye sordu artık aklımdaki her şeyi söylemeliydim. "Ya aras bak ben ilerde eğer sensiz kalırsam yani ayrılırsak okumazsa napıcam annem babam yok arkamda onun için gerçek sebep bu" dedim. "Ya ayrılmazsak" "bana geleceğin sözünü verme aras ya sana bişe olursa allah korusun" "haklısın" "Aynen " "ama bi gün hepimiz ölücez değil mi prenses?" dedi haklıydı sadece kafamı salladım ona deli gibi sarılmak istiyordum. Onu eve gelmeye ikna etmeliydim onsuz uyuyamıyorum. "Gece camdaydın" dedi beni mi izlemişti inanamıyorum ya çok tatlı bu çocuk. "Orda mıydın?" kafasını salladı.Çaylarımız bitmişti kalktık sahile doğru yürüdük birden durdu aras bileğimden tutup kendine çekip sarıldı. Artık emindim onsuz yapamam. Aras bana uzun süre sarıldı bende ona bu fırsatı kaçırır mıyım hiç? Aras veni bırakınca "gitme " dedi onu böyle görmek beni üzüyordu gerçektente . "Meraketme aras bulu seni asla bırakmıcam" dite bağırdım. Kucağına doğru atladım dönderdi beni çok muyluydum onun yanında...
