Armamisa

gitmicem asla!

Patron çok iyi bir insandı adıda Orhan'mış. Arasın 'yine mükemmeldin prenses' dediğinde erimiştim. Ben hayatımda hiç bu kadar erimemiştim. Meral' de orda çalışmama çok sevinmişti. Bende çok sevinmiştim tabi. Bu arada arasın iki gün sonra doğum günü vardı benimkine daha vardı. Arasa çok güzel bi süpriz yapıcaktım. Hayatımın en özel insanına unatmayacağı bi doğum günü yapmalıydım.

MİRA BETKAYAN

Savaş benimle eskisi gibi hiç ilgilenmiyordu canım sıkılıyo acaba evlendikten sonra değişir lafı gerçekmiy di savaştan dolayı buna inanmaya başladım.

Televizyonun karşında oturmuş benle alakası yok şekilde duruyordu. Bütün sinirlerim bozuluyo benim ya bu konuyu konuşmam lazım artık. Kalkıp televizyonu kapattım. Kaşlarını kaldırıp bana baktı geçip yanına oturdum. "Savaş " "noldu mira?"
"Niye böylesin?" doğruldu. "Nasılım?" diye sordu farkında bile deil. "Ya sen beni umursamıyorum baksana anca televizyon falan" dedim umtsuz vaka gibi bana bakıyordu. Ama çok yakışıklısın aşkım ya. "Mira annemden dolayı unutuyorum ben seni onlar yurtdışından geliceklermiş ve evliliğimizden haberleri yok" dedi ben bunu tamamen unutmuştum. "Savaş özür dilerim unuttum bana daha önce niye demedin ki sen bunu?"
"Ya sende bnm gibi durma diye"
Sarılıp öptüm üçlü kanepede yanına uzandım.Beni düşünüyormuş. "Savaş ya annenler çok kızarsa napıcaz ya beni sevmezlerse" dedim çok merak etmiştim. "Bilmiyorum annem çok yumuşaktır ama babam öyle değil" allahım erkekler çok zor oluyo ya maral şanslı yine arasın babası yanında gerçi annesi orduya bedel. "Off savaş bittim ben ya" deyip ayağa kalkıp dolanmaya başladım. Acaba kendimi nasıl göstersem ben ya böyle sert kız mı yapsam ya da yok o çok salakça olur artislik yapamam adama. Neyse kaynanam iyi olsun yeter. Ben böyle düşünürken savaş kollarımdan tutup beni kendine çekti. "sen benimsin kızım neyi bu kadar çok düşünüyosun" dedi ben yine eridim tabi bu laflara kim erimezdi "adam sen bu hayattaki en güzel şeysin" sırıttı.

MARAL ATALAR

Yatakta oturmuş arasa ne alsam diye düşünüyordum sonuçta özel bir şey olmalı yani. Sonra aras birden odaya girdi saçlarımdan öptü yanıma oturdu. "Napıyosun sen? Sanki bi haltlar yiyo gibisin"
"Yok valla hiç bişe yapmadım "
Mükemmel gülüşüyle gülümsedi.
Bende gülümsedim çünkü o mutlu olunca ben zaten mutluyum.

Aşağıya indik oturduk mirayla savaş birlikte kanepede uyuyorlardı. Çok tatlı bunlar ya.
Sonra kapı çaldı gidip birlikte açtık kapıyı. Bilin bakalım kim arasın annesi gelmiş. Kadın çökmüş gibiydi valla.Arasla birbirimize bakıp tekrar annesine baktık. Bu kadın her ne kadar da bana çok büyük kötülükler etmiş olsada ondan nefret edemezdim çünkü o sevdiğim adamı dünyaya getirdi.

Annesi dolu gözlerle arasa bakıyordu kadın belli ki özür dilemeye gelmiş. "Neden geldin?"
Arasın hafifçe dürttüm o ne demek istediğimi anlamıştı ama ne hissettiğini bilmiyordum tabi.
"Aras oğlum biraz konuşalım mı lütfen" dedi sanki yalvarır gibi bi hali vardı. Arasın yüz ifadesi çok anlamsız bakıyordu. "Beğenmediğin evde konuşalım içeri geç" dedi sertçe. zamanında annesinin bize söylediklerini yüzüne vuruyordu. Annesi galiba pişmandı. Ben bu kadından çok emin olamasam da bilemiyorum.

Oturma odasına geçtik annesi tekli koltuğa oturdu savaşla mira hala uyuyorlardı. Onlara ters ters baktı. "Karı koca onlar anne" dedi aras. Annesi afalladı bi anda. Aras "ee ne dicektin?" diye sordu. Kadın arasın gözlerine bakarak"doğum günün kutlu olsun bitanem" dedi. Aras gözlerini gezdirip tekrar annesine baktı bu arada benim elimi tutuyordu. Bir ara sıkar gibi yaptı ama sorun değil. "Sen napmaya çalışıyosun anne? Gerçekten anlamıyorum seni o kadar iş çevirdin benim aşık olduğum kızdan ayırdın ,bana yalan söyledin bide gelmil doğum günün kutlu olsun diyosun" dedi bağırarak. Mirayla savaşta uyanmıştı tabi kadını görünce şaşırdılar mira bana baktı 'hayırdır' dermiş gibi kafasını salladı. Bende dudağımı dişledim.
Sessizce "sakin ol aşkım" dedim.
"Bi dakika maral sen sus " dedi. Beyim dediyse susarım hemen.
"oğlum pişmanım özür dilemeye geldim diyorum " dedi. Aras sinirlenerek ayağa kalktı bende ardından kalktım elimi de bırakmıyordu bu çok hoşuma gidiyordu tabi. "Ben özürleri galiye almam anne senin yaptıkların özürle geçecek şeyler değil tamam mı bu kadar basit olamaz " dedi. Annesi ayağa kalktı
"Affetimiyecek misin?" diye sordu aras kafasını iki yana salladı. "Sen bilirsin aras ben gururumu ayaklar altına alıp buraya kadar geldim sen beni affetme ama bi gün anlarsın." deyip çekip gitti.
Ben bu kadını anlamıyorum gerçekten ben naptım bu kadına.
Aras birden koltuğa bıraktı kendini bende yanına oturdum.
"İyi misin?" diye sordum cevap vermedi. "Aras " diye seslendim.
Ayağa kalktı dış kapıya doğru ilerleyip çıktı evden kapıyı dış taraftan yüzüme kapattı. Elime ikimizinde cekedini alıp çıktım. Koşmaya başladım arası hızla diğer sokağa dönerken gördüm.