No Way

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1ο

Ήθελα τόσο να σε δω,να σε αγγίξω. Δεν με ενδιέφερε τίποτα άλλο.Είμαι άραγε τόσο ερωτευμένη;Έχω ξαπλώσει στο κρεβάτι και κοιτάζω κάτι περιοδικά.Νέες τάσεις στη μόδα.Λες και γω ακολουθούσα ποτε τη μόδα.Προχωράω τις σελίδες μήπως δω κάτι ενδιαφέρον.Α μάλιστα κουίζ."Ποσο σας θέλει το αγόρι σας".Εντάξει και αν δεν έχεις αγόρι δηλαδή; Forever alone φάση.Ζώδια.Μμμ πολύ ενδιαφέρον.Δεν χρειαζεται να τα διαβάσω,ξέρω πόσο βαρετή ζωή έχω δεν είναι ανάγκη να διαβάσω ζώδια για να το ανακαλύψω.Κλείνω το περιοδικό.Βαρέθηκα.Ας ακούσω λίγη μουσική.Ποπ...ροκ... τετοια διάθεση που έχω το μόνο που θέλω είναι να βάλω δυνατά μουσική για να μην ακούω τις σκέψεις μου..."Μην ασχολείσαι με έρωτες Κριστι ,δεκάξι είσαι ακομα"ακούω τη φωνή της μαμά μου στο μυαλό μου.Ναι ξέρω σχολείο και σπουδές ,μετά τα υπόλοιπα..Αναλλογίζομαι πως οι σκέψεις μου είναι πιο μπερδεμένες και απο τα ακουστικά μου τα οποία ψάχνω εδώ και πόση ωρα και δεν τα βρίσκω πουθενά!Τα νεύρα μου.
Μα τι συμβαίνει τέλος παντων;Τι είναι όλος αυτός ο θόρυβος;Κοιτάζω και τι να δω;Εκείνον!Μα καλα τι κανει κάτω από το σπίτι μου ; Και γιατί πετάει πέτρες στο παράθυρο μου;Δεν μπορεί να με δει σε αυτή τη κατάσταση.Ρούχα πεταμενα δεξια και αριστερά,ενα κουτί πίτσας απο χθες βράδυ.Τα μαλλια μου ανακατωμενα,και η μάσκαρα έχει απλωθεί απο τα μάτια στα μάγουλά μου.Έκλαιγα χθες βράδυ και δεν το θυμάμαι;Μα καλα τι κάνω ;Εγώ μονολογω και αυτός είναι κάτω και με περιμενει! Δεν το πιστεύω....

Αποκλείεται! λέω στον εαυτό μου.Ήρθε να με δει.Οκ Κρίστι ψυχραιμία.Ο έρωτας της ζωής σου ειναι κάτω και σε περιμένει.Τι κακό μπορεί να συμβεί;Αναρωτιέμαι.Ρίχνω κατι πάνω μου,χτενίζω τα μαλλιά μου και σκουπίζω τους λεκέδες απο τη μάσκαρα.Κατεβαίνω τις σκάλες όσο πιο αθόρυβα μπορώ για να μη ξυπνησω τους γονείς μου.Ανοίγω την πόρτα και είναι εκεί.Αυτός.Με εκείνο το αστραφτερό χαμόγελο του και τα μεγαλα καστανά του μάτια.Θέλω να τρεξω και να τον αγκαλιάσω αλλά δεν μπορω, κάτι με κρατάει πίσω.

-Τι θες; τον ρωτάω με ένα βλέμμα γεμάτο περιέργεια.
-Εσένα,αποκρίνεται.
-Δεν μιλάμε καν,τι κανεις στο σπίτι μου;
-Ήρθα να σε δω ,μου λέει
Και παίρνει το χέρι μου και το φιλάει τρυφερά ,σαν ενα βελούδο να χαϊδεύει το δέρμα μου.Εγώ ανατριχιαζω αλλά το μόνο που του λέω είναι:
-Οι γονείς μου είναι πάνω φύγε σε παρακαλώ
-Δεν πάω πουθενά,φωνάζει
Σηκώνει τα χέρια του,το ενα έχει πιασει τη μέση μου και το άλλο το μάγουλο μου.Είμαστε στην εξώπορτα.Φυσάει και ακούγεται ενα βουϊτό που δεν μπορώ να καταλάβω από που προέρχεται.

Εκείνος με κοιτάζει στα μάτια,χαμηλώνει το κεφάλι του και τα χείλη του πλησιάζουν τα δικά μου.Περίμενα τόσο καιρό για αυτό...Μπορεί στ' αλήθεια να συμβαίνει;Ας με τσίμπησει κάποιος!

06.45 Ντριιιιιν.Το ξυπνητήρι.Το κλείνω και μαζί με αυτό κλείνω και τα μάτια μου.Πως μπορούσα να πιστέψω πως όλο αυτό ηταν αληθινό ;Δεν ηταν και δεν θα είναι ποτέ δικός μου.Τέλος όμως με αυτά.Πρωτη ημέρα σήμερα στο σχολείο.Επιτέλους λύκειο.Νέα παιδιά, νέοι φιλοι.Εξάλλου βαρέθηκα το παρελθόν.Ώρα να ξεχάσω και αυτό το αγόρι,τον Γιώργο.Θα κάνω μια νέα αρχή!Σηκωνομαι,φοράω τις παντόφλες μου και πηγαίνω να κάνω ένα ντους.Το νερό είναι κρύο αλλα δεν με πειράζει.Προσπαθώ να μη σκέφτομαι το όνειρο.Γίνεται όμως να το ξεχάσω ; Ηταν όλα τόσο αληθινά.Κρίμα που δεν φιληθήκαμε.Βγαίνω απο το ντους ,ντύνομαι και κατεβαίνω κάτω χωρίς να στεγνώσω τα μαλλιά μου."Χριστίναα"φωνάζει η μαμά μου."Που πας παιδί μου με αυτό το μαλλί;θα κρυώσεις"μου λέει."Κρίστι ρε μαμά πόσες φορές θα το πω;" αποκρίνομαι νευριασμένη.Ο πατέρας μου είχε φύγει νωρίς για δουλειά,οπότε θα καθόμουν με τη μαμά στην τραπεζαρία για πρωινό.Εντωμεταξύ συζητούσαμε για τη νέα σχολική χρονιά και γενικότερα το νέο σχολείο.

-Μαμά δεν έχω όρεξη να το συζητήσω,είμαι αρκετά αγχωμένη
-Χριστίνα παιδί μου,εννοώ Κρίστι ,ηρέμησε θα δεις πόσο όμορφα θα κυλήσουν τα πράγματα.
-Καλά,απαντάω ίσα ίσα για να σταματήσω την κουβέντα

Ανεβαίνω πάνω στεγνώνω τα μαλλιά μου ,τα χτενίζω και βάζω και λίγη μάσκαρα.Έτοιμηηη.Σκέφτομαι τι να φορέσω ,αυτό το φορεματάκι είναι ο,τι πρέπει.Κατεβαίνω κάτω και όπως πάω στην εξώπορτα,ακούω ενα βουϊτό.Και ναι το ίδιο με εκείνο στο όνειρο μου.Δεν δίνω σημασία.Μπαίνω στο αμάξι και κατευθυνόμαστε προς το σχολείο.

Αφήστε μου σχόλια,τι σας άρεσε και τι όχι για να κάνω και τις σχετικές διορθώσεις:)