ΚΕΦΆΛΑΙΟ 20ο

13 0 0
                                    

Δεν πέρασαν δέκα λεπτά και είχα πέσει ήδη κάτω απ' τα σκεπάσματα.Ήμουν τόσο κουρασμένη αλλά δεν με έπαιρνε ο ύπνος.Είχα ένα προαίσθημα που έκανε το στομάχι μου κόμπο.Πήρα το κινητό μου που βρισκόταν δίπλα στο κομοδίνο και τσέκαρα κλασικά λίγο τα social media ώσπου κοιμήθηκα.
Το επόμενο πρωί είχαμε κανονίσει με την Αλεξία να πάμε στα μαγαζιά να ψωνίσω μιας και δεν είχα κάτι καινούργιο να φορέσω.
Σηκώνομαι βάζω κάτι πάνω μου και πετάγομαι να πάρω έναν καφέ σε ευχαριστώ σε ένα μαγαζί απέναντι απ' το σπίτι μου,όταν ακούω μια γνώριμη φωνή.
<<Καλημέρα μικρή δεν μας μιλάς;>>Ήταν ο Στέλιος.
<<Στέλιο μου τι κάνεις;>>
<<Καλά είμαι , θα είσαι στο πάρτυ της Αλεξίας σήμερα έτσι;>>
Μα καλά τι ρωτάει; Θα έλλειπα απ' το πάρτυ της κολλητής μου;
<<Καλέ ναι! Τώρα πάμε για ψώνια>> του είπα καθώς πήρα τον καφέ μου και έφυγα.
Τι συνάντηση και αυτή! Η αμηχανία στο έπακρο.Αχ τι γλυκός που είναι! Αλλά πρέπει να του δείξω πως δεν τον βλέπω ερωτικά.Στην ανάγκη όχι και με τον καλύτερο τρόπο...

Παίρνω το λεωφορείο και κατευθύνομαι στο εμπορικό όπου έχω δώσει σημείο συνάντησης με την Αλέξια.

<<Ει Αλέξια! Εδώ είμαι!>>
<<Έλα ρε κούκλα μου πάμε έχουμε δουλειά μπροστά μας>>αναφώνησε καθώς με τραβούσε απ' το χέρι.
Πήγαμε σε ένα σωρό μαγαζιά.Δεν έβρισκα κάτι να μου αρέσει.Ήθελα κάτι απλό και άνετο,τίποτα φανταχτερό.Δεν είχα όρεξη για τίποτα παραπάνω...
<<Λοιπόν Κρίστι αυτό είναι το τελευταίο μαγαζί που πάμε, κανόνισε να αποφασίσεις επιτέλους!Έχουμε να πάμε σπίτι να το φτιάξουμε λίγο.Τι έχεις; Σε βλέπω κάπως>>.
<<Τίποτα μωρέ απλά πριν πέτυχα λίγο τον Στέλιο και συμπεριφερόταν λες και δεν έγινε τίποτα και έχω προβληματιστεί>>
<<Μα στο είπα ότι θα του περάσει σιγά το πράγμα,για δες αυτό το ολόσωμο>> λέει και δείχνει ένα ολόσωμο σορτσάκι τοπ,λευκό με βαθύ ντεκολτέ.
<<Ας το δοκιμάσω>> είπα απρόθυμα ενώ έτρεξα στα δοκιμαστήρια απ' τον ενθουσιασμό μου.




<<Το λατρεύω>>! Αναφώνησα πίσω απ' τις κουρτίνες.
<<Για να δω,ααα πολύ όμορφο φιλενάδα,θα το πάρεις>>είπε και στο πρόσωπο της είχε σχηματιστεί ένα μεγάλο χαμόγελο.
Μόλις το αγοράσαμε φύγαμε κατευθείαν για το σπίτι της Αλέξιας.Έχουμε ένα σωρό προετοιμασίες,έλεγε και ξανάλεγε,λες και ήταν η βασίλισσα της Αγγλίας.
<<Έλα κουνήσου να συγυρίσουμε το σπίτι.Λοιπόν,φούσκωσε αν μπορείς αυτά τα μπαλόνια>> χασκογέλασε.
<<Τίποτα άλλο;>> είπα γκρινιάζοντας.
Μου έδειξε ένα δολοφονικό βλέμμα ενώ έβαζε κάτι πιτάκια στον φούρνο.
Πότε έφτασε το απόγευμα δεν καταλάβαμε καν. Ετοιμάσαμε μερικά φαγητά ενώ τα μπαλόνια , οι σερπαντίνες καθώς και οι πινιάτες που κρεμάσαμε απ' το ταβάνι έδιναν όντως ένα γιορτινό κλίμα.Για να μη μιλήσω για το τεράστιο πανό <<The party is here>> που κρεμάσαμε έξω.
<<Νομίζω είναι λίγο υπερβολικά όλα αυτά Αλεξία>>
<<Αχ σταματά δεν έχεις ιδέα πως να διοργανώνεις ένα πάρτυ>>

To już koniec opublikowanych części.

⏰ Ostatnio Aktualizowane: Nov 27, 2018 ⏰

Dodaj to dzieło do Biblioteki, aby dostawać powiadomienia o nowych częściach!

No WayOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz