Έλεν να σου εξηγήσω! Λέει ο Τζόνυ και τρέχει από πίσω της λες και είναι το σκυλάκι της.
-Εσένα, τα μαλλιά σου θα σου τα βγάλω τρίχα τρίχα! φωνάζει η Έλεν κοιτάζοντας με.
Δεν της μίλησα καν.Δεν με ένοιαζε.Το μόνο που έκανα είναι να κοιτάζω τον Τζόνυ μη μπορώντας να πάρω τα μάτια μου από πάνω του.Πρώτη φορά δεν φοβόμουν την Έλεν. Υποθέτω πως αυτό το φιλί με επηρέασε αρκετά.Η Έλεν συνέχιζε να φωνάζει.
-Παίζαμε μωρό μου, θάρρος ή αλήθεια.Δεν συμβαίνει τίποτα μεταξύ εμένα και της Κρίστι.Και στην τελική που είσαι τόσες μέρες εξαφανισμένη; ρωτάει ο Τζόνυ.
Λογική η παρατήρησή του.Μήπως ασχολιόταν με το πτώμα της Ζωής;Μήπως είμαι το επόμενο θύμα της ζήλειας της;Το συναίσθημα του φόβου επανέρχεται στο πρόσκήνιό μου. Μόνο και μόνο στη σκέψη τα πόδια μου αρχίζουν να τρέμουν.Αρχίζω και την παρατηρώ.Δεν την έχω ικανή για φόνο αλλά από την άλλη φέρνω ξανά στο μυαλό μου το σκηνικό με την τουαλέτα και αυτό τα χέρια μου να ιδρώνουν.Τις σκέψεις διακόπτουν ένα χέρι που με σκουντάει.
-Κρίστι σωστά; ακούω μια σχετικά βαριά φωνή με περίεργη προφορά.
-Ναι, Ανδρέα γνωριστήκαμε πριν στο παιχνίδι...,λέω προσπαθώντας να ξεχάσω το προηγούμενο συμβάν.
Προσπαθώ να πείσω τον εαυτό μου ότι δεν κινδυνεύω.Άλλωστε δεν έχω κάτι με τον Τζόνυ και ούτε πρόκειται αφού δεν μου αρέσει καν...Ακόμα είμαι κολλημένη με τον Γιώργο και ας μη θελω να το παραδεχτώ.
-Έλα να πιεις κανά ποτάκι μαζί μας, μου προτείνει.
Δεν πίνω αλλά αυτή τη στιγμή θα μπορούσα να πιω ολόκληρη κάβα με ποτά μόνο και μόνο για να ξεδώσω.Πίνω κανά δυο σφηνάκια και μερικά ποτήρια βότκα, δεν μέτρησα πόσα.Αυτό που ξέρω ότι όλη την υπόλοιπη ώρα χαζογελούσα με τον Ανδρέα και νομίζω πως με χούφτωνε αλλά δεν με πείραζε.Με τρέλαινε αυτή η Κυπριακή(νομίζω) προφορά που έχει.Είναι πάρα πολύ γλυκός μαζί μου.Με αυτόν και τα υπόλοιπα παιδιά περνούσα πολύ ωραία.Η Λήδα και ο Στέλιος πουθενά! Το ίδιο και ο Γιώργος...
-Τι νομίζεις πως κάνεις; ακούω αμυδρά την φωνή του Τζόνυ.
-Τι θέλεις; Πήγαινε στην κοπέλα σου, φωνάζω.
-Είσαι μεθυσμένη, δεν ξέρεις τι λες!
-Και από πότε νοιάζεσαι εσύ για μένα ε; Είμαι μια αποτυχημένη! Φύγε, επιτέλους είμαι με κάποια άτομα που με κάνουν να νιώθω όμορφα.
ESTÁS LEYENDO
No Way
Misterio / SuspensoΗ Κρίστι δεν μπορεί να πιστέψει ότι η ζωή της θα γίνει άνω κάτω από τη στιγμή που ξεκινάει το λύκειο.Συνειδητοποιεί πόσο σκληρός και αδίστακτος είναι ο κόσμος σήμερα.Μετά από συνεχείς αποτυχίες επέρχεται η κούραση.Θα συνεχίσει την προσπάθεια;