Η Δύναμη της Ευτυχίας

Κεφάλαιο 9

''Η Γεωργία θα μείνει μαζί μου, έτσι δεν είναι αγάπη μου;'' ρώτησε ο Τεο το μικρό κορίτσι  σπάζοντας την νεκρική σιωπή που κυριαρχούσε στην τραπεζαρία. Η απόλυτη ησυχία και  η προσοχή στραμμένη πάνω στην Γεωργία.

''Ναι μπαμπά!'' αναφώνησε και όλοι είχαν μείνει άφωνοι, το κορίτσι σηκώθηκε από την θέση της τον πλησίασε και τον φίλησε τρυφερά στο μάγουλο οι υπόλοιποι είχαν μείνει ακίνητοι και αμίλητοι... η εικόνα μπροστά τους έλεγε πολλά.

''Πες καληνύχτα και πήγαινε να κοιμηθείς γλυκιά μου.'' της είπε γλυκά ο Τεο και η μικρή του έγνεψε καταφατικά, ήξερε πως θα μάλωναν, ήξερε πως τώρα όλα θα ήταν πιο δύσκολα... ήξερε την αλήθεια! Τους χαιρέτησε όλους και ανέβηκε τα σκαλιά για να βρεθεί στο δωμάτιό της, μέχρι να ακούσει ο Τεο την πόρτα να κλείνει δεν μίλησε απλά κοιτούσε τα άτομα που είχε απέναντί του. Μόλις η πόρτα έκλεισε σηκώθηκε απότομα ως ένδειξη πως ο μάχη μόλις άρχιζε...

''Τεο ε-εγω δ-δεν..." πήγε να πει η Γαβριέλα μα ο Τεο την κοίταξε άγρια με τα καστανά του μάτια σαν να βγάζουν φωτιές και αμέσως σώπασε. Έσκυψε το κεφάλι της και έκλαιγε βουβά, θα τον έχανε ήταν σίγουρη...

''Έχεις να μου πεις κάτι Ελπίδα;'' την ρώτησε αφού είδε πως κοιτούσε την Μελίνα παράξενα και χαμογέλασε, η Ελπίδα ήταν σαν αδερφή του μπορεί να είχαν χρόνια να μιλήσουν μα πάντα ήξερε αν ήταν ή όχι καλά την αγαπούσε πολύ και δεν ήθελε να την ξανά χάσει. 

''Πως το έμαθες;'' ρώτησε σοβαρά και έβαλε νερό στο ποτήρι της, θεωρούσε πως δεν θα άντεχε και άλλη αποκάλυψη από το μέρος του. Τον κοίταξε στα μάτια και περίμενε υπομονετικά να απαντήσει...

''Πάντα ήξερα!"' Είπε σχεδόν ψιθυριστά ο Τεο αλλά αρκετά φωναχτά έτσι ώστε να ακουστεί η απάντηση του. Η Ελπίδα πήγε να πνιγεί και η Γαβριέλα γούρλωσε τα μάτια της και τον κοιτούσε σαστισμένη. Ο Νίκος καθόταν στην θέση του... ατάραχος και αμίλητος.

''Μα πως;;'' ρώτησε η Γαβριέλα με κατακόκκινα μάτια, ο Τεο ήταν έτοιμος να λυγίσει στην εικόνα της αγαπημένης του αδερφής και να μαρτυρήσει ένα μυστικό  αλλά ευτυχώς για αυτόν χτύπησε ένα κινητό.Η Ελπίδα έτοιμη να το κλείσει κοίταξε τον αριθμό κλήσης και απάντησε αμέσως.

''Έρχομαι!'' Αναφώνησε και έκλεισε ταχύτατα το τηλέφωνό της καθώς  πήγε να δακρύσει μα γρήγορα έκρυψε το δάκρυ της μέσα της, πήρε μία βαθιά ανάσα κοίταξε την Γαβριέλα η οποία την κοιτούσε γεμάτη ερωτηματικά.