Η Δύναμη της Ευτυχίας

Κεφάλαιο 10

''Λοιπόν; θα μου πείτε;'' ξανά ρώτησε με το αυστηρό του ύφος και οι δύο γυναίκες κοιτάχτηκαν μεταξύ τους αυθόρμητα, δεν ήξεραν αν έπρεπε να μιλήσουν, να ομολογήσουν... η καθεμιά είχε τα δικά της μυστικά αλλά τις ένωνε ένα κοινό... Εκείνη, πάντα εκείνη! Η Ελπίδα γνώριζε πως ήρθε η ώρα να μιλήσει στην Γαβριέλα και δεν χαιρόταν για αυτήν την εξέλιξη, μα έπρεπε να το κάνει... Κοίταξε τον Τεο δήθεν θυμωμένη και έβγαλε έναν ήχο γεμάτο εκνευρισμό.

''Πωω τι σε νοιάζει εσένα;'' του είπε επιθετικά και ο Τεο ήταν έτοιμος να ξεχάσει τους καλούς του τρόπους μα συγκρατήθηκε με νύχια και με δόντια. Έσφιξε το σαγόνι του και την κοίταξε γεμάτος εκνευρισμό, θυμό, λύπη και μία σταγόνα κατανόησης η Ελπίδα δεν μπορούσε τα καταλάβει τα συναισθήματα που κρύβονταν από το ανέκφραστο προσωπό του και έτσι άνοιξε την πόρτα έτοιμη να φύγει.

''Δεν πρόκειται να πας πουθενά, αν δεν μου πεις τι έγινε!'' της δήλωσε θυμωμένα και τότε ένα πονηρό χαμόγελο εμφανίστηκε στα χείλια της Ελπίδας. Τώρα θα μάθαινε... έπρεπε να μάθει, πως έμαθε ότι η Γεωργία είναι κόρη του;, από που και από ποιον; αυτά τα ερωτήματα τρυγούσανε γύρω από το κεφάλι της και δεν την άφηναν να σκεφτεί λογικά.

''Θα σου πω μόνο αν μου πεις ποιος σου αποκάλυψε την αλήθεια; , πως ήξερες από πάντα; θα με τρελάνεις;!" τον ρώτησε γρήγορα και κράτησε την ανάσα της γεμάτη αγωνία για την απάντησή του. Ο Τεο σε καμία περίπτωση δεν περίμενε αυτή την εξέλιξη, δεν μπορούσε να μιλήσει δεν ήξερε πως και τι να της πει...

''Θα μάθεις όταν έρθει η ώρα.'' της απάντησε και η Ελπίδα θύμωσε και τον κοίταξε πεισμωμένη ήθελε να μάθει και δεν πρόκειται να έφευγε αν δεν της έλεγε, αυτό σκεφτόταν και ξέχασε το τηλεφώνημα. Τον προσπέρασε γρήγορα και έκλεισε την πόρτα πίσω του τον κοίταξε και περίμενε μία απάντηση.

''Ελπίδα, φύγε από μπροστά μου!'' Γρύλισε μα δεν πτοήθηκε η Ελπίδα, στένεψε τα μάτια της και χτυπούσε νευρικά το πόδι της στο πάτωμα η Γαβριέλα δεν συμμετείχε στο ξέσπασμά τους και απλά περίμενε αμέτοχη και αμίλητη στην θέση της. Έτοιμη να ξεσπάσει μα για ακόμα μία φορά το κινητό της χτύπησε.

''ΤΙ ΘΕΣ ΡΕ ΝΑΣΟ;'' Φώναξε καθώς έβγαζε καπνούς και η Γαβριέλα ανασηκώθηκε ο Τεο την κοιτούσε ύποπτα και η εκείνη πήρε μία ανάσα.

''Σε 2 λεπτά θα είμαι εκεί.'' αναφώνησε πιο ήρεμα τώρα και έκλεισε το τηλέφωνο, η Γαβριέλα άνοιξε την πόρτα και φύγανε μαζί δίχως να πουν τίποτα παραπάνω με τον Τεο. Εκείνος μπήκε στην τραπεζαρία και έκατσε δίπλα στον Νίκο και ξεφύσηξε νευριασμένος.Η Μελίνα είχε φύγει να κοιμηθεί εδώ και αρκετά λεπτά και ο Νίκος καθόταν και έκατσε το τσιγάρο του χαμένος στις σκέψεις του.