Blind

Deel 3

"Godver...!" Riep Liam terwijl hij een houten balk aan de kant gooit.
Hij pakte het geweer snel op en hing het op zijn schouder.
Hij sleurde Kira uit bed en pakte haar op.
Ze schreeuwde het uit van de pijn en hoestte wat bloed.
Liam rende met haar naar buiten terwijl er opeens een enorme ontploffing te horen was in het gebouw achter hen.
Hij draaide zich om om te kijken hoe heel het gebouw in brand stond.
Liam zette Kira op de grond, en ze zakte door haar knieën.
Er begon wat bloed uit haar mond te lopen en ze staarde hem angstig aan.
"We moeten nu vertrekken!" Riep Vince.
Liam trok Kira recht, "Kom op." Zei hij terwijl hij klaar stond om haar op zijn rug te pakken.
Snakkend naar adem begon Liam verder te lopen met Kira op zijn rug.
Na een lange tijd stopte iedereen met lopen, en gingen zitten.
"Tussen de heuvels zijn we even veilig." Zei een van de jongens.
Liam liet Kira van zijn rug glijden en hielp haar om op de grond te zitten.

"Sora! Kom helpen, nu!"
Sora kwam aangerend terwijl Vince hem kwaad nakeek.
Liam legde haar neer, legde zijn jas onder haar hoofd terwijl Sora haar shirt omhoog trok en haar wond begon te onderzoeken.
Sora trok een pijnlijk gezicht terwijl Liam met een doekje het bloed van haar mond veegde.
"Wat is er?" Vroeg Liam aan Sora.
"Haar wond is terug open gegaan, het moet terug genaaid worden en we hebben er de middelen niet voor..."
Sora haalde een naaidoos voor kleding tevoorschijn vanuit zijn rugzak.
"Nee, dat kan niet..." Zei Liam toen hij naar de naaidoos keek.
"Het is dit of ze sterft hier..."
"Oké dan. Zeg maar wat ik moet doen." Knikte Liam naar Sora.
Ze werd door Liam en twee andere jongens stevig vast gehouden tegen de grond.
"Stop!" Riep Kira terwijl ze zichzelf probeerde los te trekken.
Een van de jongens bond een doek voor haar mond en hield haar terug vast.
Sora stak een draadje door de naald en begon met de wond dicht te naaien.
Kira probeerde tegen te stribbelen maar werd tegengehouden door de rest en het doek dat voor haar mond hing.
"Hou haar stil godverdomme! Straks vinden de anderen ons nog!" Riep Vince.
Tranen liepen over haar gezicht van de pijn en ze beet hevig in het doek.
"Hou zelf je kop dan, je krijst hier zelf de boel bijeen!" Riep Liam terug.
Kira was ondertussen buiten bewustzijn.
Sora veegde het bloed van haar onderbuik en deed haar shirt er terug over.
"Het is klaar." Zei hij en iedereen liet haar los.

Ondertussen had de rest al een kampvuur gemaakt, Liam zat de hele avond en nacht naast Kira en hield haar in de gaten.
Een tijdje voor de zon opkwam werd ze terug wakker, haar buik was helemaal opgezwollen en iedereen maakte zich klaar om te vertrekken.
Kira zuchte even, "Laat me gewoon, ik kom later wel of ga men eigen weg wel op..." Ze probeerde geruststellend te glimlachen en stak haar duim op.
"Nee." Antwoordde Liam standvastig.
"Maar..."
"Niets te 'maar', ik ben het zat om mensen achter te laten!"
Kira keek hem vragend aan.
Liam zuchtte even, "Vince was vroeger zowat de leider van deze groep... En zo voelt hij zich nog steeds, door hem hebben we veel gewonden moeten achterlaten... Hij is nu afgezet als leider."
"Wie leid er nu dan?"
"Niemand... De ene helft is voor Vince omdat hij strijdlustig, agressief en sterk is, de andere helft is voor Kai."
"Kai?" Vroeg Kira geïnteresseerd terwijl ze werd opgepakt door Liam.
"Ja, Kai." Hij knikte in de richting van een slanke blonde jongen met een muts, "Hij praat haast nooit, maar is hij enorm intelligent net als Sora. Hij is sterk, maar meer strategisch aangelegd dan Vince." Vervolgde hij het verhaal.
Iedereen liep sterk door.

Sora kwam naast hen gelopen.
"Hoe voel je je Kira? Pijn? Wil je een pijnstiller? Is er iets dat..."
"Welke vraag moet ze eerst beantwoorden?" Onderbrak Liam lachend.
"Haha sorry!" Lachte Sora ongemakkelijk terug.
"Eh... Om eerlijk te zijn voel ik niets in men onderbuik... Het is alleen wat warm..." Zei Kira na een paar seconden stilte.
"Das is logisch ik heb je een verdovende injectie gegeven voor de pijn iets na ik klaar was met naaien."
"Oh... Bedankt voor... Dat... Wat je eerder deed..."
Hij knikte, 'Waarom zou ze me bedanken na al die pijn...' Dacht Sora even.
Het was even stil en Sora ging terug iets voorop lopen.