Blind

Deel 11

"Waarom ben je zo klein?" Vroeg Sadie aan Biki die ze in haar armen hield.
"Zo mager, zo zwak..." Sadie wreef enkele seconden over Biki's rug, "Arm ding, je kan niet meer lopen."
"Eeeh, hoelang is het geleden dat hij heeft gegeten?" Vroeg Tania zodra ze Biki zo zwak zag liggen in Sadie's armen.
"Weet ik niet. Bij ons nog niets denk ik."
"Niets?! Wat bedoel je 'bij jullie' nog niets?" Tania stond perplex van Sadie's antwoord en keek Damian vragend aan.
"Kijk niet naar mij, ik weet ook niet alles."
Tania keek terug naar Sadie, "Hoelang heb je Biki al? Je weet dat je een hond moet voeren, toch?"
"Biki is niet mijn hond, maar van Kira."
"Ehh..." Tania stond er bedenkelijk bij ‘Weer die Kira?’
"Dus Kira en Biki zijn maar sinds een paar dagen bij jullie?" Vroeg Damian.
"Ja, zonsondergang, zonsondergang en een zonsondergang." Antwoordde Sadie vaag.
"Wat...?" Zei iedereen tegelijkertijd.
Pointer dacht na, "Zonsondergang, zonsondergang en nog eens een zonsondergang? Dus drie zonsondergangen, ze bedoelt denk ik drie dagen."
"Drie dagen? Dat is al vrij lang en toch kennen jullie elkaar niet?" Vroeg Damian zoekend naar antwoorden.
"Kira was aan het slapen maar werd niet wakker, mijn broer noemt het 'bewusteloos' denk ik. Ze had pijn."
'De wond in haar onderbuik?' Dacht Damian bij zichzelf, "Wie heeft dat gedaan?"
"Zijzelf."
"Zijzelf hé."

"Dus je zoekt een meisje met zelfmoordneigingen dat je zelf amper kent dat in de groep zit waar Sadie vandaan komt? Wauw lekker ingewikkelde boel man." Zei Gary opeens van achter hun.
"Ze is een mute." Zei Damian kortaf.
"Des te minder reden om haar te zoeken, toch?" Zei Tania uit het niets.
Damian keek haar strak met opgetrokken wenkbrauwen aan en keek dan naar Gary's reactie.
"T-Tania... praat niet zo." Zei Gary schokkerig.
"Hoezo? Ik bedoel, ze brengen alleen maar moeilijkheden weet je."
"Tania."
"Ja?"
"Damian is een mute, idioot. Heb wat respect."
Tania begon heel traag richting Damian te kijken en fluisterde hem een zachte sorry toe waarop Damian zijn schouders ophaalde, “Boeie”.
"Hey over -"
"Shh." Siste Damian hen snel toe.
Iedereen bleef direct stil, er waren mensen enorm dichtbij aan het praten.
'Die stem...'
"Sadie blijf hier."
Sadie kon alleen maar knikken en staarde Damian achterna zodra hij wegliep.
"Wat gaat hij nou doen?" Vroeg Pointer zacht aan Gary.
"Geen idee maar blijf gewoon stil."
Pointer begon direct in paniek te geraken, "Niemand stapt zomaar af op een groep mensen tenzij hij ze kent!"
"Kop dicht, sukkel. Hij deed het ook bij ons weet je nog? Misschien is hij zijn leven beu of zoiets, moet hij weten." Probeerde Gary zo stil mogelijk mee te delen en trok Pointer tegen de muur op de grond.
"Hij gaat ze halen, snap je dat dan niet?!" Begon Pointer weer.
"Hou je kop verdomme!" Tania sloeg hem in het gezicht, "Hij laat Sadie toch niet zomaar achter!"
Pointer knipperde een paar keer met zijn ogen, "Moet dat soms betekenen dat hij ons niet meer kan afmaken?"
Gary probeerde hen uit elkaar te houden, "Hou allebei jullie kop!"
"Ja. Hou allemaal jullie kop." Zei een vreemde stem opeens.
Gary draaide zich om terwijl Pointer recht ging staan.
"Het is zelfs nog beter! Hij stuurt iemand anders om het te doen!" Riep Pointer haast in Gary's oor.

Damian liep de straat uit, “Ik dacht al dat ik een stem herkende.”
Alkay richtte zich en het wapen meteen op Damian, “Oh, jij bent het.” Hij draaide zich terug om en keek nog een keer over zijn schouder naar Damian, “Trouwens, ‘k heb je mededeling doorgegeven aan die griet…” Hij keek even rond, “Waar is dat kind nou?”
Damian liep langzaam richting de jongens, “Die zit ergens veilig, dus wat is er nieuw?”
“We moesten je zoeken voor die wapens, aangezien je er opeens ervandoor ging met dat kind.” Begon Alkay, “Dan kwamen we Ken tegen enzo, bla bla bla. Je weet hoe dat gaat.”
“Ken? Waar is hij dan?”
“Hij hoorde iemand praten, waarschijnlijk was jij het gewoon en is hij zo wel terug.”
“Fuck.” Damian stopte meteen in zijn voetstappen, ‘Konden ze nu echt geen minuut zwijgen?’
“Wat is er man?” Vroeg Rik opeens terwijl Damian zich al omdraaide.
“Ken halen voor hij hen wat aandoet…”
“Hen? Hey wacht man! Wat moeten we met hen doen?”
“Afmaken zoals altijd, had Ken nog geen toestemming gegeven?”
“Nee, maar oké.”