Deel 9

34 1 0
                                    

"Sadie, kom eens hier." Vroeg Damian.
"Ja?" Sadie kwam naast hem wandelen met een zielig gezicht.
"Vanwaar dat gezicht?"
"Zijn ze dood?" Vroeg ze met een klein stemmetje.
"Dood? Over wie heb je het?" Damian keek haar even aan en staarde terug strak voor zich uit.
"Die jongens in de bibliotheek, jij schoot er een neer en Kira is ook dood, toch? Is mijn broer ook dood?" Zei Sadie snel achter elkaar, in paniek.
'Wat zeg je tegen een kind?' Hij dacht even na voor hij een antwoord gaf, "Ja, die zijn dood. Ze waren slecht en dat weet je zelf toch ook?"
Sadie knikte en keek op, meer afwachtend.
Damian aarzelde even, "Kira is vast ook oké en je broer zit waarschijnlijk bij de rest."
Sadie glimlachte even, "Echt?!"
Hij legde zijn hand even op haar hoofd, "Kan je me vertellen wat er is gebeurd in de bibliotheek?" Vroeg Damian op een zachte toon.
"Oh..." Sadie dacht even na "We zaten in een kamer, ik zat te lezen en opeens kwam er iemand de trap op dus Kira zei dat ik stil moest zijn. Dan weet ik het niet zo goed meer... Er kwamen een paar mensen binnen, Kira schoot een van hen neer maar ze waren met zoveel..."
"Hoeveel?"
Sadie keek even blozend op, "Ik kan nog niet tellen..."
Damian keek haar verbaasd aan 'Ze kan niet schrijven, niet lezen en niet tellen?'
"Ze pakten haar wapen af en deden haar pijn" ging Sadie verder "Toen lieten ze Kira achter in een huis en namen mij mee en Biki mee..."
"De rotzakken." Zei Damian stil en kwaad, "Bedankt Sadie"
"Geen probleem! Waarom deden ze ons pijn, zijn ze dan niet jouw vrienden?"
"Geloof me, dat zijn ze niet. Niet meer."

"Hoorde je dat?!" Pointer trok Gary dichterbij en ze begonnen wat langzamer te lopen achter Damian.
"Wat?"
"Hij heeft iemand vermoord, is het wel een goed idee dat we met hem meegaan?" Vroeg Pointer angstig.
Gary haalde zijn schouders op, "Man als hij ons dood wou had hij dat allang gedaan. Trouwens, hij wil ons niet mee dus zodra we bij die groep zijn zullen we waarschijnlijk ergens anders naartoe moeten gaan zonder hem."
"En Tania dan?" Pointer knikte richting Tania.
Ze keken beiden richting Tania die met Biki in haar armen achter Damian en Sadie liep.
"Wat bedoel je? Ik heb haar nog nooit zo blij gezien?" Gary staarde Tania wat achterna.
"Dat bedoel ik juist, we krijgen haar echt niet meer terug mee..."
Gary was even stil, "Dan blijft ze toch?"
"Wat?!" Reageerde Pointer geschokt, waarop iedereen zich even naar hem draaide, "Wat...?" Zei Pointer nog eens maar deze keer wat stiller.
Gary keek hem verbaasd aan, "Wat is het probleem? Als ze gelukkiger is bij andere mensen, wie zijn wij dan om haar tegen te houden?"
"Maar... We kunnen haar toch niet even achterlaten? Ze is toch een vriendin?"
Gary zuchtte diep, "We zien wel..."

Tania kwam naast Damian gelopen, "Hey uhm... Ik hoorde jullie gesprek een beetje en ehh... Is die Kira persoon een meisje?"
"Hoezo? Jaloers?" Vroeg Damian.
"Uhm, nee... Tenzij ze enorm knap is en alle jongens achter zich aan heeft..." Zei ze met oppoffende wangen, "Ik ben gewoon benieuwd om eens een meisje tegen te komen."
Tania glimlachte naar hem maar hij reageerde er verder niet op.
"Hoe oud is ze?" Vroeg ze aan Sadie aangezien Damian niet zo veel interesse meer had in een gesprek.
"Ik denk zo oud als mijn broer!" Zei Sadie enthousiast.
"En hoe oud is je broer?"
"Geen idee..." Sadie dacht even na terwijl Tania haar wenkbrauwen fronste, "Veertig?"
'Haar broer is veertig?! Maar zij is haast maar acht jaar oud!' Tania keek haar met een domme blik aan, "Veertig... Oke..."
"Er zullen niet veel jongens rond haar hangen dan." Zei ze met een lach.
Damian grinnikte even.
"Eh? Wat is er zo grappig?" Vroegen Tania en Sadie verbaasd.
"Als je weet dat ze niet kan tellen, dan ga je toch geen leeftijden vragen?" Antwoorde hij droog.
"Leeftijden en tellen is toch heel wat anders..." Zei Tania volhardend.
"En je gelooft haar serieus op haar woord dat zij en haar broer haast 32 jaar verschillen van leeftijd?" Damian staarde haar met een domme blik aan.
Tania liet haar schouders hangen, "Oke, dat is ongeloofwaardig, maar hoe oud is haar broer dan wel?"
Damian keek even van Sadie naar Tania om te kijken of Sadie aan het meeluisteren was of niet, "Ik heb werkelijk geen idee... Ik heb haar broer nog nooit ontmoet en ben het ook niet van plan, maar als ik moet afgaan op het feit dat haar broer en Kira even oud lijken denk ik rond onze leeftijd."
"Hoe weet je dat zo zeker?" Tania liep er wat bedenkelijk bij.
"Ik denk dat Kira iets jonger is dan mij en ik ben drie van hun groep 'tegengekomen', ze zijn allemaal rond dezelfde leeftijd als ons." Zei hij met een sterke nadruk op 'tegengekomen'.
"Super!" Reageerde Tania opgewonden, "Dit wordt leuk!"
Damian draaide even sarcastisch met zijn oog, "Ja, ze zijn super."
"Zozo, wat een knorrig ventje ben jij in de morgen zeg."
"Hmm."

BlindWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu