Blind

Deel 6

"We hadden op z'n minst iets te eten moeten meenemen." Zei Mike zacht op een geïrriteerde toon.
"Ik heb nooit gezegd dat je moest meekomen..."
"Tssk. Het is al donker, we vinden hen noch die Damian gast nooit op deze manier."
Liam zuchtte toen hij een piepend geluid hoorde, "Ga jij dat gebouw in en dan ga ik hier kijken."
"Wacht!" Riep Mike snel torn Liam verder ging.
"Wat?! Iets gezien?!"
"Nee. Ik wou gewoon zeggen dat als je eten vind... ALSJEBLIEFT! Hou wat voor me over!"
Liam sloeg hem op z'n hoofd, "Idioot."
Mike mompelde wat en liep het gebouw binnen terwijl Liam het gebouw ernaast binnenging.
"Ik hoop dat hier wat te eten is, ik word gek van de honger, geen eten meenemen... wist ik veel dat het zolang ging duren."
Mike bleef tegen zichzelf mompelen, "Ruik ik eten?" Hij opende een deur en ging naar binnen waar wat blikken op tafel lagen.
"Hell yeah!" Hij stapte naar binnen en liep tegen een draad, "Huh...?".
Opeens schoot er een dik stuk ijzerdraad door zijn onderbeen, "WHAT THE!!".
Een deur aan de andere kant van de kamer sloeg open en er werd een wapen op hem gericht, "In je eigen val gelopen, sukkel?!".
"LIAAAAAAM!!" Schreeuwde Mike naar achteren terwijl hij zijn pistool pakte.
"Liam...?" Zei de stem aan de andere kant in de schaduw.
Mike begon te schieten richting de stem, maar die dook de andere kamer terug in.

"Sukkel! Stop met schieten, zo lok je de anderen!" Riep de persoon vanuit de kamer ernaast.
Mike stond met tranen in zijn ogen naar achter zich en terug naar de deur te kijken. 'KOM OP! Waar blijf je?!'
De persoon kwam uit de kamer ernaast gestormd, sprong op Mike en sloeg het pistool uit zijn handen.
Ze staarden elkaar aan, "Hoor jij niet bij Liam en de rest van de groep?" Zei de persoon verbaasd.
"Kira...?!" Mike wreef de tranen uit zijn ogen en ging rechtop zitten.
"Oja, nu herken ik je. Je liep altijd naast Kai." Zei ze met een opgezette glimlach.
"Mike!!!" Riep Liam toen hij het gebouw binnenstormde, "Kira?!".
Liam keek hen aan, "Wat doen jullie op de grond? Waar was je de hele tijd!".
"Ik denk dat we een probleempje hebben..." Ze begon op de wond in Mike's been te drukken om het bloeden te stelpen.
"Shit..." Liam ging de andere kamer in.
"Hoe is jouw wond?" Vroeg Mike glimlachend.
"Wat mijn wond?! Kijk naar die van jezelf. Die van mij is allang genezen!"
"Allang genezen?" Mike trok aan haar trui, "Waar komt al dit bloed dan vandaan...?".
Ze staarde hem een tijd aan, "Het is... niet van mij..." Ze keek omlaag.
"Ik heb een tang gevonden! Als we aan beide kanten van zijn been de draad doorknippen kan Sora het eruit halen!"
"Oké, doe het."
"Doe het?! Bij jou was het gemakkelijk, jij was bewusteloos, ik VOEL DIT!" Schreeuwde Mike.
"..."
"Ik hou hem vast, knip maar." Liam gaf de tang aan Kira.
"Geen probleem, blijf gewoon rustig."
"WAT?!"
Liam hield hem neer terwijl Kira de ijzerdraad doorknipte aan beidde kanten.
"We moeten hier nu weg! Voor de rest terugkomt, die hebben de schoten wel gehoord."
"De rest?" Vroeg Liam zacht.
"Maakt niet uit! Weg nu!"
Liam en Kira ondersteunden Mike en gingen terug richting hun schuilplaats.

Iedereen hun ogen stonden gefixeerd op Mike's been, "Wow...".
"Breng hem naar de keuken en snel!"
Een grote chaos barstte los, sommige jongens brachten Mike naar de keuken waar Sora hem ging helpen.
"Wat is er allemaal gebeurd?" Vroeg Liam toen hij Kira meetrok naar boven.
"Hij liep in een val die voor mij bedoeld was..."
"Ik bedoel al dat bloed, en waar heb je gezeten de afgelo-... Een val voor jou bedoeld?!"
"Uhu... Ze duwden me in die kamer met de waarschuwing 'er staan genoeg vallen om je hier te houden, probeer niet weg te lopen als je je kleintje terug wilt'"
"Ze hebben Sadie... Waar is Biki?"
"Geen idee... Hij is achter ze aan gegaan..." Ze keek naar de vloer. "Ik denk... Dat het een mutegroep is die haar heeft meegenomen."
"Een groep met allemaal mutes, hé..." Hij dacht even na en mompelde een naam "Damian...".
"Ken je hem?" Vroeg Kira verbaast.
"Ken JIJ hem dan?"
Ze keken elkaar verward aan.
"Soort van, hij heeft ons geholpen op het moment dat alles begon en hij-"
"Was in de bibliotheek..." Mompelde Liam.
"Sorry?"
"Ken je hem van voor dit alles?"
"Hij herkende mij althans niet... Hoezo?"
"Oja... Je weet niets meer.. Sorry..." Hij keek naar haar kleren, "Hij was of is je nog steeds aan het zoeken."
"Waarom?"
"Goede vraag."
"Hmm... En wat nu?" Kira keek door het raam naar buiten.
"Ik ga Sadie terug halen." Zei Liam standvastig.
"Ik ga mee."
"Jij... Blijft mooi hier." Commandeerde hij en stond op.
"Ze is mijn verantwoordelijkheid, ik moet haar terughalen. Het was mijn schuld!"
"Je blijft. Hier." Hij wierp haar een strenge blik toe en ging de trap af met Kira achter zich aan.
"Je kunt niets over me zeggen. Ik ga en sta waar ik wil."
"Neen." Hij ging door de deuropening naar buiten.