Masal mıyım? Gerçek miyim?

15 - Seni Sevebilirmişim Ajussi.

Kyuhyun ağlamaktan kızarmış gözleriyle odadan çıktığında Kangin ve Jiyeon'un babası koridordaki sandalyelerde oturmuş kahvelerini içiyorlardı.

Kangin onun ağlamış olmasına rağmen gülen yüzünü görünce şaşırsada merakla ona bakmaya devam etti.

"Sizden bir şey rica edebilir miyim?"

Yaşlı adam gülümseyerek başıyla onay verdiğinde Kyuhyun heyecanla onun yanına oturdu.

"İkizleri buraya getirebilir misiniz?"

Kanginin de gözleri şaşkınlıkla açılırken yaşlı adam kaşlarını çatarak mırıldandı.

"Neredeyse sekiz olmak üzere uyumuş bile olabilirler şu an."

"Jiyeon istemiyor ama ikizler için.. Hep birlikte bir resim çekilmek istiyorum."

****

Koridorda yankılanan sesler üzerine Kangin o yöne döndüğünde iki küçük çocuğun Jiyeon'un babasını iki elinden tutmuş sürüklediğini görmüştü. Elindeki dergileri bırakarak arkalarından yürümeye başladığında onları daha net duyabiliyordu.

"Dede acele et annem bekliyor!"

"Neden bu kadar yavaşsın!"

Kız olanın sesi daha tiz ve daha sitemkardı. Kangin nedense onları görünce gülümsemeden duramadı. İçindeki heyecan dalgası sırıtmasına neden olurken gözlerine inanamıyordu. Bunlar Kyuhyun'un çocukları mıydı yani?
Odaya girdiklerinde onlara yetişmişti.

Çocuklar annelerinin yalnız olmadığını gördüğünde oldukları yerde durdular.

"Hey! Geldiniz demek!"

"O kim?"

Erkek olan merakla sorduğunda Jiyeon'un bakışları Kyuhyun'a kaydı. Kyuhyun kendine bir kaç saniye verip cesaretini toplayarak onlara döndüğünde Jiyeon açıkladı.

"Arkadaşım."

Kız olan sırıtarak dedesinin elinden kurtuldu ve Kyuhyun'un yanına koşarken bağırarak sitem ediyordu.

"Vay canına! Sen annemin arkadaşı mısın! Ama sen Kyuhyun'sun! Nasıl annemin arkadaşı olursun?"

Kyuhyun donmuş bir şekilde ona doğru koşan küçük kıza bakarken adeta nutku tutulmuştu. Konuşmuyordu çünkü tepki verecek yerlerine ulaşılamıyordu.

"Neden arkadaşım olamazmış?"

"O zaman diğer süper ajussilerde mi arkadaşın?"

Kız merakla annesinden alacağı cevabı beklerken Kangin sırıtarak onun yerine yanıtladı.

"Evet öyle."

İkizler aynı anda Kangin'e döndüğünde Kyuhyun üzerindeki bakışlardan kurtulduğu için bunu fırsat bilip nefes almaya başladı.

"Anne sana inanmıyorum. Bunu neden şimdi öğreniyorum!"

Erkek olan kızın aksine durumdan pek hoşnut değildi. Somurtarak dedesinin elini çekiştirirken söyleniyordu.

"Eve gitmek istiyorum."

Küçük kız kardeşinin sitemini duyunca koşarak onun yanına gitti.

"Onlar burdayden beni eve falan götürtemezsin."

"Görmek istemiyorum ama."

Küçük kız dudağını ısırırken düşünüyormuş gibi gözlerini kısmıştı. Kyuhyun şaşkınlıkla onları izlerken yaşlı adam torunlarına bakarken gülümsüyordu. Jiyeon ise onların tepkilerini anlamaya çalışıyordu. Daha önce ona super juniordan bahsetmemişlerdi. Kızın tanıyor oluşuna ve erkek olanın somurtmasına anlam veremiyordu.