Unknown.

Chapter 11.

Husband: Τι;

Husband: Θα παντρευτείτε τελικά

Husband: Πως;

Husband: Σου άρεσε;

Εγώ: Αλήθεια δεν νομίζω να παντρευτούμε

Εγώ: Στα πλαίσια ενός ηλιθίου παιχνιδιού έγινε

Εγώ: Και δεν έχω σκοπό να το επαναλάβω ποτέ

Husband: Δεν φιλάει ωραία θες να πεις;

Εγώ: ΔΕΝ ΘΑ ΚΑΤΣΩ ΝΑ ΜΙΛΗΣΩ ΓΙΑ ΤΟ ΠΩΣ ΦΙΛΑΕΙ Ο CAMERON

Husband: Α ωραία φιλάει , πες το έτσι

Εγώ: Σκάσε

Εγώ: Ας μην είχα πιει και θα σου έλεγα

Husband: Από εμπειρία , όταν πίνεις κάνεις αυτά που θες

Σηκώθηκα βαριεστημένα από το κρεβάτι και βγήκα έξω όπου βρήκα την μητέρα μου με την Meredith να τρώνε πρωινό.

"Καλημέρα." λέω βαριεστημένα και κάθομαι σε μία πλαστική καρέκλα στο τραπέζι.

"Καλημέρα γλυκιά μου." λέει η Meredith ενώ η μαμά μου δίνει ένα φιλί στο μάγουλο και έπειτα συνεχίζουν τη συζήτηση που είχαν μέχρι που τις διέκοψα.

Βάζω στο πιάτο μου λίγο ψωμί και ζαμπόν και ξεκινάω να τρώω αφηρημένα.

"Ο Cameron που είναι;" ρωτάω προσπαθώντας να δείξω αδιάφορη , μένοντας επικεντρωμένη στο πιάτο μου.

"Έφυγε με το Nick λίγο πριν ξυπνήσεις, τον ήθελες κάτι;" ρωτάει η μαμά μου και με κοιτάει

"Αα , όχι όχι." λέω απλά και σηκώνομαι από το τραπέζι.

"Πάω να βάλω μαγιό." χαμογελάω και φεύγω.

[...]

"Δεν τον έχω δει όλη μέρα , δεν ξέρω , με αποφεύγει μάλλον" λέω καθώς απλώνω αντηλιακό στο σώμα μου.

"Δεν το βρίσκω παράξενο  , μετά από τέτοιο φιλί!" λέει η Kathy και με σκουντάει με νόημα.

"Σιγά το φιλί ! Τι έχετε πάθει όλοι και το κάνετε τόσο μεγάλο ζήτημα ;»

"Ναι , φιλιόσασταν σαν να  είστε ζευγαράκι στο μήνα του μέλιτος. Αλλά αλήθεια έχεις δίκιο , σιγά το φιλί." σαρκάζει και γελάει.

"Ναι λογικά" λέω και ρολλάρω τα μάτια μου ειρωνικά.

"Τέλος πάντων , νομίζω ο Chris έχει ένα θέμα μαζί σου."

"Όταν λές θέμα;"

"Εννοώ πως του αρέσεις ."

"Γνωριζόμαστε όλη μας τη ζωή Kathy μη λες χαζομάρες." γελάω