Korkak Sevgilim

Evlilik

Emre'nin babası;

-Salih bey 2 hafta sonra düğün kartlarını bastıralım.

-Evet tabiki de.

Uha ya baba napıyon sen ya Allhım gidiyorum resmen ya evleniyordum.

İnanmıyorum ya.

Emre nin ne kadar mutlu olduğu belliydi bana bakıp bakıp mal gibi gülüyor du.

Ne bakiyon mal ya istemiyorum.

Olamaz ya is ciddiye bindi oste sıkıştım köşeye.

Kızım ne yaptın sen ya mal nasıl Tolga da seni severken sen hala bi inat uğruna Emre ye geri döndün.

Ve şuan evet sanki beynimin ortasına bi taş attılar da aklım başıma geldi.

Yuh ya malım vallahi malım.

Hemen odama koştum.

Tabiki çok geçmeden annem sağolasun beni yanlız bırakmadı.

-Kızım kafayı mi yedin ne yapıyorsun içeride misafirler ayıp değilmi.

Annemi kucaklayıp gözyaşlarımı tutmamıştım.

_Anne senin küçük kızın herşeyi mahvetti.

-Ne oldu kızım.

-Yok bişey anne artık bende gelin oluyorum gidiyorum anne.

Annemi sımsıkı kucaklayıp hıçkıra hıçkıra ağlıyordum.

Annem de dayanamamıştı.

Onun da ağladığını fark ettim.

Ve bir anda içeri den sesler geldi.

Annem kızım ayıp oldu deyip hemen içeriye girmişti.

Ama ben bir ömür boyu odamdan çıkmak istemiyordum.

Salon da sesleri geliyordu.

Galiba gidiyorlar.

Ama geçirmeye bile çıkamamıştım.
Yatağıma girip resmen montalanmış gibi develenmiyordum bile.

Gözlerim şişmiş ve hala ağlıyordum.

Emre arka arkaya mesaj atıyordu.

-Sena ne oldu iyimisin.

Of Emre ya vallahi hiç çekemem.

Telefonu kapatıp yine yatmıştım.

Bu oda dan bu ortamdan bu hayatımdan özellikle de Tolga'dan kopup gidecektim.

Herşey yalan olup yeni bir hayata geçecektim.

Of Allhım of.

Resmen aldığım nefes yetmiyor du.

Üstüm den tır geçmiş gibi debeleniyorudum.

Işıklar kapanmış herkes yatmıştı.

Üzerime bi ceket almış terasa çıktım.

Hava mis gibiydi.

Ama hayat iğrenç.

Derin bir nefes alıp sandalyeye oturmuştum.

Ah Tolga sen beni suan seviyorsun ama ben bi inat yüzünden sana dönmedim.

Ne yaptım ben ya mal Sena mal mal.

Of kızım ya.

Aklımda binlerce saçma düşünceler.

Çıkmazın içindeyim resmen.