Τελευταία μέρα σχολείου.
Η μόνη μέρα που πήγα με λίγη παραπάνω όρεξη στο σχολείο. Νταξει, σκεφτόμουν και λίγο τον Θωμα αλλά μόνο λίγο....τόσο δα ...ίσα ίσα....
Μπήκα μες το σχολείο έχοντας μια αίσθηση αισιοδοξίας. Το κουδούνι δεν είχε χτυπήσει ακόμα. Βλέπω μία φίλη μου υποτιθέμενη κολλητή μου τη χαιρετάω αλλά δεν πάω κοντά της. Με την άκρη του ματιού μου έχω πιάσει τον Θωμά να κάθεται μόνος του σε ένα παγκάκι. Πάω κοντά του και του λεω
-Γεια...
-Ειιι Κρύστα καλημέρα τι κάνεις ?
-Καλά Θωμά εσυ ?
-Και γω μια χαρα ! Τι έχεις πρώτη ώρα?
-Βιολογία εσυ ?
-Πωωωω περαστικά ... εγω Ιστορία
-Παρομοίως....
Μου χαμογέλασε και σηκώθηκε και έφυγε. Δεν ξέρω που πήγε. Μια στιγμή σκέφτηκα να τον ακουλουθήσω αλλα την επόμενη στιγμή το μετάνιωσα. Μετά το σχολείο πήγα σπίτι . Σκεφτόμουν να στείλω μήνυμα στον Θωμά ή όχι... Τελικά δεν του έστειλα.
-Κρύστα πως τα πας στο σχολείο σου ?
-Καλά Μαμά... αλλά τώρα τελείωσε...
-Γιαυτο στο είπα... να επειδή του χρόνου είσαι Γ' Λυκείου άμα είναι να κάνεις κανα ιδιαίτερο το καλοκαίρι αφου θες να περάσεις και σε υψηλή σχολή.
-Δεν νομίζω Μαμά ... τα φροντιστήρια απλά μου αρκούν ...
-ΟΚ οπως νομίζεις.... πάω γυμναστήριο...
Και εδώ είναι η ώρα που πρέπει να σας πω μερικά πράματα για την οικογένειά μου. Οι γονείς μου χώρισαν πριν περίπου 7 χρόνια. Δεν με είχε πειράξει πάρα πολύ απ'οσο θυμάμαι διότι και οι δυο μου οι γονείς κατα την διάρκεια του γάμου τους δεν τσακώνονταν ούτε τσακώθηκαν ποτέ. Ο λόγος που χώρισαν μου είναι λίγο άγνωστος αν και πιστεύω πως κανένας απ'τους δύο δεν ήθελε τον γάμο αυτό ... νομίζω οτι επειδή η μάνα μου έμεινε έγκυος καταλάθος σε μένα παντρεύτηκαν. Απόσο καταλαβαίνω ελευθεροι ήθελαν να είναι. Στα οικονομικά είμαστε αρκετά καλά. Δεν ξέρω πόσα έχουμε απλά δεν μου χει λείψει ποτέ κάτι. Η μάνα μου είναι άτομο μιας γενικής καλοπέρασης. Έχει ινστιτούτο ομορφιάς είναι γύρω στα 43 και μένω μαζί της. Ο πατέρας μου έχει μετακομήσει στην Αυστραλία. Τον βλέπω πολύ σπάνια αλλά τον αγαπάω εξίσου. Είναι η γκόμενά του απο κεί και πήγε να ζήσει μαζί της. Δεν νομίζω να παντρευτούν να κάνουν παιδιά ή κάτι τέτοιο... η μάνα μου δεν νομίζω να έχει καναν γκόμενο αλλα έχει πάρα πολλους φίλους... υπερβολικά πολλους.. Φυσιολογικοί γονείς να σου τύχουν δηλαδή. Και εσεις τώρα θα λέτε οτι είμαι υπερτυχερή και οτι θα είμαι υπερκούλ ... μια μίξη του πατέρα μου και της μάνας μου... όχι... φίλους δεν έχω σχεδόν καθόλου... τον εαυτό μου δεν τον πολυπεριποιούμαι αν και λόγω αυτογνωσίας ξέρω πως δεν είμαι και χάλια και ευτυχισμένη νταξξξ δεν θα μπορούσες να με πεις... μια ζωή χωρίς φίλους με σχολείο και φροντηστήρια και με μία μάνα που δεν πολυενδιαφερεται δεν θα την έλεγες καλή. Η μάνα μου είναι καλή ... εσάς θα σας φαινόταν κουλ. Με αφήνει να βγαίνω οποτε και για όσο θέλω... δεν θα την πείραζε να είχα γκόμενο και να το κάναμε , θέλει να ντύνομαι σέξυ , δεν ανακατεύεται στη ζωή μου, δεν με ρωτάει για τα προσωπικά μου ούτε με τραβολογάει μαζί της και ούτε με πρήζει για τα μαθήματα... απλά εμένα αυτό μου φαίνεται αδιαφορία, θα θελα να μαστε πιο κοντά και όλα αυτά αλλα τέλος πάντνων.
YOU ARE READING
Χρόνια Εφηβικά
Adventure"Νιώθω αδύναμη τον τελευταίο καιρό.... μπαίνω όλο και βαθύτερα στον εαυτό μου, οι άνθρωποι που με καταλαβαίνουν λιγοστεύουν συνεχώς.... χρειάζομαι απο κάπου να κρατηθώ... μπορείς να με κρατήσεις ? Μπορείς ? ή θα γίνεις εκείνο το ποτήρι στο πάνω πάνω...