κεφάλαιο 13ο

316 33 0
                                    

Ήταν ήδη παραλία . Ειχε τα γονατα του λυγισμένα και τα συγκρατοϋσε με τα χέρια του. Πλησίασα και κάθησα δίπλα του. Η άμμος ήταν τόσο μαλακή .

Θωμάς-πιστευα πως δεν θα ερθεις....
Εγω - πιστευα πως δεν θα ρθεις εσυ...
Θωμας-γιατι ?
Εγω- δεν ξέρω... ήσουν χάλια... και εισαι δηλαδή.
Θωμας- μου είναι όλα τόσο δύσκολα. Τόσο πολύπλοκα για να σου πω...
Εγω - κοίτα αν δεν θες να μου πεις δεν χρειαζεται.
Θωμας- Το ξερω... απλα θελω.  Ήταν πέρσυ το καλοκαίρι που έμαθα πως η τότε κοπέλα μου έπασχε απο καρκίνο. Περασαν 3-4 μηνες και τα πραγματα αρχισαν να γινονται δυσκολα. Μου ζήτησε να χωρισουμε γιατί δεν ηθελε να το περασω αυτο μαζι της. Δεν δέχτηκα και της ειπα πως στα δυσκολα θα μαστε μαζι. Την αγαπουσα πολυ. Την ανοιξη λογικα ηταν στα χειροτερα της. Πηγαινα σχεδον καθε μερα σπιτι της να δω τι κανει... γελαγαμε και βλεπαμε ταινιες. Πιστευαμε πως θα γινοταν καλά. Μεχρι που μια μερα πηγα σπιτι της και δεν μου ανοιγαν. Μου ειχε στειλει μηνυμα πως επρεπε να χωρισουμε κσι πως μαγαπουσε.
Πηγαινα καθε μερα εξω απ'το σπιτι της και ρωτουσα στα κρυφα τη μαμα της πως ειναι. Μέχρι που γνωρισα εσενα μωρο μου σε κεινο το παρτυ που χα ερθει για να ξεθυμανω.  Περνουσα υπεροχα μαζι σου. Σε ηθελα, σε ερωτευτηκα ρε Κρυστα, οταν με φιλησες ομως ενιωθα πως προδωσα τη κοπελα μου... την πρωην κοπελα μου δηλαδη. Εκεινο το βραδυ δεν κοιμηθηκα. Σε χρειαζομουν ως φιλη. Το βραδυ στη γεφυρα... εκείνο το βράδυ πέθανε η Μαρία. Μαρία την έλεγαν.
Ο Θωμάς σταμάτησε , με κοίταξε, τον κοίταξα. Κατάλαβα πως πήγε να δακρύσει. Έβαλα το δαχτυλο μου μπροστα απ'τα χειλη μου ως ενδειξη να σωπασει. Τον πλησιασα και τον φίλησα. Αργά και αισθησιακά , έτσι οπως καθε ανθρωπος θα ήθελε να φιληθεί. Δευτερολεπτα αργοτερα πήρε τα χείλη του απ'τα δικα μου. Έσφυξε το κεφάλι μου αναμεσα στα χέρια του. Ενωσε το μετωπο του με το δικο μου.
Μου ψιθύρησε:
-οι γονείς μου ανησυχουν για μένα. Θέλουν να φύγουμε για Αθήνα.

Χρόνια Εφηβικά Where stories live. Discover now