Secret Sister Of Michael Clifford 《C.T.H》✔️

9

Zacht kietelt Calum mijn voeten. Ik geef hem een trap 'kappen' zeg ik. Hij grinnikt 'kee' ik doe een oog open en ik kijk in zijn gezicht, ik kan net geen glimlach onderdrukken.

Aangekomen thuis rol ik de auto uit. Mijn moeder en vader komen gelijk het huis uitgerend. 'We hoorde van wat er is gebeurt, ben je oke?' Vraagt mijn moeder aan Michael. Michael knikt en mijn moeder geeft hem een knuffel. 'Snel naar binnen voordat iemand jullie ziet' zegt ze tegen de jongens en ze duwd hun naar binnen. Voordat ik het huis in kan stappen word de deur dicht gegooid. 'Euhm pardon!' Schreeuw ik. Er komt geen antwoord. What the fuck? Ik klop op de deur. 'Sky' ik kijk naar boven en zie daar Calum staan. 'Thank god, de deur werd zomaar dicht gegooid voor mijn neus' zeg ik verontwaardigd. 'Vond ik ook al zo raar.' Zegt hij. Calum steekt zijn hand uit, ik pak hem aan en klim naar boven toe. Hij helpt mij naar binnen en uitgeput laat ik me vallen op mikey's bed. Calum gaat naast mij zitten, ik leg mijn hand op zijn wang en geef hem een kus. 'weet je dat je het mooiste meisje van de wereld bent?' Ik glimlach naar hem. 'En jij de leukste jongen van de wereld'. Snel geeft hij mij nog een kus en samen looen we naar beneden. 'What the fuck! Wat is er mis met jullie?!' Mijn ouders kijken op. 'We willen niet dit soort taalgebruik horen jongedame' zegt mijn vader. 'Waarom gooien jullie dan de deur recht in mijn gezicht dicht?! En wanneer ik aanklopte deden jullie niet open!' Raas ik. 'Jongedame, we willen geen geschreeuw hier!' 'Dan hebben jullie pech! Waarom deden jullie dat?!' Schreeuw ik. 'OMDAT JIJ EEN MISLUKKELING BENT' schreeuwd mijn vader. De wereld staat even stil. Tranen vullen mijn ogen. De jongens kijken allemaal geschokt naar mij en mijn ouders. Een snik verlaat mijn mond en ik ren woedend en verdrietig tegelijk naar boven. Ik pak snel een rugzak met geld en kleren en ik spring het raam uit. Snel ren ik weg, wat een kut mensen! Tranen lopen over mijn wangen. Het boeit me geen ene fuck dat mensen naar mij kijken. Laat ze lekker kijken het boeit me niet. In het parkje laat ik me snikkend tefen een boom vallen. Wat heb ik ooit verkeerd gedaan? Ik kan er niks aan doen dat Michael beroemd is en ik niet. Ik ben blij voor Michael en dat hij zo blij is en dat hij zijn passie heeft gevonden. Ik zit nog op school! Wat willen ze dat ik doe? Ik ben van plan om mijn school af te maken. Waaron is dat zo slecht? Ik leun met mijn hooft tegen de boom en langzaam worden mijn oogleden zwaar. Het boeit me niet dat ik op een openbare plek ga slapen.

Ik word wakker van iets zacht en warms. Ik open mijn ogen en ik zie dat er een deken over mij heen ligt. Calum staat voor mij. Hij gaat naast me zitten en slaat zijn arm om mijn nek heen. 'Moet je niet je zonnebril op?' Vraag ik met een schorre stem. 'Jij bent belangerijker' ik ga iets dichter tegen hem aanzittgen. 'Waaron zeiden ze dat?' Vraag ik. 'Ik weet het niet, maar ze hebben er wel spijt van.' Waarom zeiden ze het dan, want blijkbaar vonden ze dat al.' Wat is er mis met mij?' 'Niks helemaal niks, het was hun fout' zegt hij en ik voel de tranen over mijn wangen stromen.