scorpius hyperion malfoy
°
Ellerini saran adama bakışlarını dikmişken, duyduğu hapşırık sesi dikkatinin dağılmasına neden oldu. Başını çevirip gelene bakmıştı. "Burada ne işin var, Malfoy?"
Sarışın adam tekrar hapşırıp, tam da kendisinden beklenilen bir cevap verdi. "Revirde ne gibi bir işim olabilir, Potter?"
Ukala.
Dişlerini sıkıp, gözlerini sinirle kıstı. "Ne halin varsa gör." Madam Pomfrey odaya girerek hemen Malfoy'a yöneldi. Lily de bakışlarını tekrar Rodrick'e dikti. "Teşekkür ederim."
"Rica ederim." Son kez sargıyı doladıktan sonra açılmaması için düğümledi. "İksirin neden patladı?"
Başını umutsuzca iki yana salladı. "Bilmiyorum, talimatları doğru uygulandığıma eminim ama."
Madam Pomfrey onların yanına geldiğinde sohbetleri yarım kalmıştı. "Çabuk önlem alındığı için, pek de bir sorun yok. Yarın sabah dersten önce yanıma gel, sargıları çözelim."
"Peki." Oturduğu yataktan zıplayarak atladı. Burnunun ucuna kadar kayan gözlüğü düzeltmek için elini kullanacakken, Rodrick ona engel oldu ve kendisi düzeltti. "Dikkatli ol, zarar görmesin." Başını sallayıp odadan çıktılar. Bu sırada büyük bir çaba göstererek kendisini Malfoy'a bakmamak için tuttu.
Her şeye rağmen merak etmişti. "Gözlüğün kırılmış."
"Biliyorum." Umutsuzca başını salladı. "Rose düzeltir. Bu halde asa kullanabileceğimi sanmıyorum."
"Rose Weasley kuzenin mi?"
"Evet, neden sordun?" İstediği cevabı almasına engel olan şey sarı bir yaratıktı. "Potter, konuşabilir miyiz?"
"Derse girmem gerek." Onu kâle almadan tam yönelecekken, kolunu kavrayan parmaklar buna engel oldu. "Lütfen, kısa sürecek." Oflayıp Rodrick'e döndü. "Sen sınıfa git istersen, ben gelirim şimdi." Rodrick tekinsiz bakışlarını bir süre Malfoy'un üzeride gezdirse dahi, genç kızın sözlerine uyup, mahzenlere yöneldi.
"İyi misin?" Lily önce ne dediğini kavrayamasa da, Malfoy'un delici bakışlarını takip edip ellerine baktı. "İyiyim, sorun yok." Ardından acısına aldırmadan kollarını göğsünde kavuşturdu. "Bunun için bizi durdurdun?"
Scorpius onun sorusunu önemsememeyi seçip direkt konuya girdi. "Bana yardım eder misin?" O an aklına gelen ilk şeyin sabah Albus'la konuştuğu bir konunun olması içler acısıydı.
"Ne?" Kaşları çatılmıştı, karşısındaki adam delirmiş olmalıydı. "Ben sana neden yardım edeyim?"
Scorpius cümlesinde vurguladığı imâyı anlamamayı seçerek, aklındaki konuya sıkıca sarıldı. "Ödevimiz var, ımm..."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Akrep ve Zambak || ScorLily
FanfictionKüçük çocukların, mutlu hikayelerin olduğu bir masaldı bu. Ta ki, herşey kanlı bıçakla kesilmiş gibi bitmişti. Bitmek de bir bakış açısıydı, genç adam yıllar sonra duygularını bastıramamış, herşey birden patlak vermişti. Ona göre bitmek değildi çünk...