She and her Personifications

Kabanata 25

"Mira, yung pendant."

Lumaki yung mata ko.

"H-ha?"

Tiningnan niya ako ng masama at takot akong tumango at kinuha ko galing sa leeg ko.

Pinalibutan ako nila at unti unti lumitaw yung pendant at nag emit ng red glow.

"Initiation Check."

"Destination. Locked."

"To the Land of the Rising Sun, Japan."

Yung feeling na biglang umiikot ng mabilis ang buong mundo mo at pati yung utak at mata mo biglang iikot din. Yun ang nararamdaman ko.

Bigla kami nabagsak sa isang magaspang na sahig. Tumayo kami lahat pero nanatili pa rin yung pag iikot ng mundo ko nang dahil sa lintek na transport na yun.

Nakatayo kami harap ng isang malaking building na nakadisplay ng nakakatakot na pakiramadam na akalain mo mukhang haunted house pero hindi kasi naka andar yung ilaw sa loob.

"Make no unnecessary noise." Bulong ni Mindanao. Tumango kami lahat at nakatitig kami sa silweta ng mga tao na nasa loob ng bahay.

Other than seeing a bunch of shadows pacing inside a certain room, wala kami nakikitang pakinabang.

We slowly crept and steathily hid between the shadows. Ramdam ko ang bilis ng pagtibok ng puso ko.

What if we were caught? What if we saw my uncle and aunt wasn't there?

Different questions surged my mind.

Napansin ata ni Visayas ang tension kaya kinalma niya ako.

"Think of the present moment."

Guminhawa ako at nag focus ako uli.

"Tingnan nyo dito."

Lumapit kami kay Luzon at tinututok niya ang mahinang ilaw sa cellphone niya sa maliit bintana sa may sahig.

"It's a basement."

"And it's lit."

We peered inside at nakikita namin sila Tita at Tito na nakatali yung beywang nila sa sentro ng basement. Nakalatag yubg ibat ibang gamit doon pero naging malamig yung dugo ko nang makita ko yung mga matatalinis na armas na nasa tabi.

"Isn't this rather too easy?" Pagtataka ni Visayas.

But Luzon tried to pry open the small window without making any noise but its squeaky sounds almost skipped our heart.

"Yes!"

Dahan-dahan niya itinaas yung window. He peered inside and turned to look at us.

"May karton na nasa bookshelf directly below sa bintana. It will be risky if we all go down instantly." Tugon ni Luzon. "Sa kabilang dulo may ladder doon. We need you in this Miracle."

"Medyo skinny ka at compare samin mas less ang body mass mo. Eto yung gagawin mo, bumaba ka sa bintana at use the bookshelf as leverage. Try not to put your entire weight on it as it might fall down and... alam mo na. Before mo kukuhanin ang ladder. Pumunta ka sa pinto at haharangin mo para walang makapasok."

"Saan kayo magtatago kung may mag papatrol dito?"

"We can handle ourselves basta yun ang plan muna. There's not much time to strategize."

"We'll -" Sa peripheral vision ko, nakikita ko yung ilaw ng flashlight na parang papalapit dito.

"Bilis!"

Agad agad ako bumaba at sinundan ko ang sinabi ni Luzon.

Calm down Mira.

Ramdam ko ang kaba at pawis na bumubuo sa kamay ko yet I still havr to grasp on. Nakasalalay yung buhay nila sakin. Kapag nagkamali ako baka mahulog lang ito sa wala.

Naka landing ako ng maayos at sinusuuri ko ang maliit na basement.

Deep within parang sobrang madali lahat ito. Nandyan yung silya. Yung ladder at pinaka importante may mga kutsilyo na para sa tali nila Tito at Tita.

This is too perfect.

Tsaka ako lumapit nila at laki kong paghihinayang na bakit hindi ko namalayan kanina.

Those limbs and those dislocated anatomical pose.

Rinig ko ang putok ng baril sa labas at tinakip ko yung tenga ko.

Sa may pinto, may lensa na nakitingin sakin.

It's all a plan. We fell into their trap.

**