♥Onomkeerbaar♥

~ hoofdstuk 13 ~ ♥

Bram

Ik zit op de trap in het huis van Liselotte. Mijn armen en hooft liggen op mijn knieën. Er gaan duizenden vragen door me heen; waar is Liselotte, is alles goed met haar, wie heeft dit gedaan. Ik kom wat omhoog en betrap mezelf op het laten van een traan. "Kom op Bram je moet iets doen!" Zeg ik hard op tegen mezelf. "Maar wat?" Ik pak mijn telefoon weer uit mijn zak en toets het nummer van Fenna in, maar ik krijg de voicemail vol van woede gooi ik mijn telefoon tegen de grond. Bij nader inzien was dat geen goed idee het hele scherm licht in stukken. Ik pak mijn autosleutels en rij terug naar het bureau, nu maar hopen dat daar nog iemand is. Ik kijk op het werk rooster die tussen alle rommel in mijn Mazda ligt er staat dat Evert nachtdienst heeft. Ik start de auto en rij naar het bureau. Ik ga door de draaideur naar binnen en loop naar de recherche afdeling. Daar zit Evert op zijn telefoon een spelletje te spelen. Het duurt even voor hij me ziet. "Wat doe jij hier?" Vraagt hij verbaasd. "Is Carla hier nog?" Vraag ik zonder de zijne te antwoorden, "die is hier 10 minuten geleden vertrokken." Ik zucht "wat is er dan?" Vraagt hij. ik twijfel ff of ik Evert dat moet gaan vertellen, maar ik besluit het toch te doen hij is nou eenmaal een vriend. "ik kan Liselotte nergens vinden volgens mij is ze meegenomen." Heel even kijkt Evert me aan alsof hij het niet helemaal begrijpt. "je maakt een grapje zeker?" en hij trekt zijn wenkbrauw op tot hij bijna onder zijn blonde haar verdwijnt. "nee natuurlijk niet anders zou ik hier toch niet zijn!" zeg ik iets aan harde kant waardoor Evert schrikt. "maar dan moeten we dit onmiddellijk bij Carla melden" zegt Evert. Ik knik, maar ik heb net mijn telefoon aan scherven gegooid" zeg ik een beetje beteuterd. Evert pakt zijn telefoon en belt Carla.

Carla

haastig loop ik de grootte draaideur door ik ren de gang door en stop voor de twee rechercheurs . "ik heb de landelijke corpchef ingelicht en die heeft een opsporingsbevel uitgevaardigd. maar op dit moment weet ik niet of we veel kunnen doen." ik stop met praten en Evert en Bram kijken me aan. "kunnen we haar telefoon niet uit pijlen? misschien heeft ze contact met iemand gehad?" vraagt Bram me. "ja maar normaal gesproken is Liselotte van dat soort dingen." Brams hooft zakt een beetje naar beneden ik kan duidelijk zien dat hij het er echt moeilijk mee heeft.

heee weer een deeltje tis niet zo lang maar k zit net voor de toetsweek dus ik hoop dat jullie begrijpen da ik weinig tijd heb xx $il