Onu izledim.Sabaha kadar başında bekledim.Uyumadım.Merakım uykumu bastırırıyordu.Kimsin sen?Beyaz gözlere sahip,gizemli kız?
Yanağımda birşey hissettim.Gözlerimi açtım.
Lila saçlı kız uyanmış,beyaz gözleriyle bana bakıyordu.
"Günaydın!Ah...Bak Güneş doğmuş.Bu çok hoş.Yani..Şey ..Nasılsın?"
Kelimelerim bir düğüm halinde sıralanıyordu ve ne söyleyeceğimi bilemiyordum.O ise..Sadece sakin bakışlarıyla beni daha da geriyordu.
"Güneşin güzel olduğunu mu düşünüyorsun?"dedi.Bana bakmıyordu.İki elini kenetlemiş,yanakları kızarmıştı.Ateşi yükselmiş olabilirdi.Elimi alnına koydum.Bana baktı.Tüm renklerin eşsiz birleşimi..Beyaza ne zaman baksam..
Sadece bana huzur verdiğini söyleyebilirdim.
"İyi gibisin ateşin düşmüş."Başını benden uzaklaştırdı.
"Ben...Neredeyim?"dedi.Sesi ince bir tınıya sahipti.
"Uzumakilerin evindesin.Parkta bayıldın.Kendini nasıl hissediyorsun?Ailen nerede?"
Yataktan kalkmaya çalıştı.Sendeledi.Onu tuttum.Bu sefer gözlerine bakmadım.Cesaretlendim ve ona güven vermek amacıyla gülümsedim.
"Önce yemek yemelisin.Daha sonra konuşuruz."dedim ve Mutfağa gittim.Ne..Ne yapabilirdim?Daha önce bir misafirim olmamıştı.Sadece Sora ve ben yerdik.Babam kendi odasinda yerdi ya da yemezdi.
Sırtımdaki ani bir dürtü irkildim.
"Ah..Aniden gelme lütfen.Ne yemek istersin?Ramen?Miso Çorbası?Fırında tavuk?Ya da Köri?"
"O...onigiri(Not:pirinç topu)"
"Sadece bu mu?Onu yapmak çok basit."
Her hareketimde beni izlemesi rahatsız ediciydi.
"Sora'yı uyandırmaya ne dersin?Seni çok sevmişti.Benim idamın karşısındaki oda."
"Tamam."
Yalnız kalmanın rahatlığıyla derin bir nefes aldım.Bulduğum kağıt ve Kalemi elime aldım.Pirinçler kaynayana kadar oyalanabilridim.Bugünkü konum ne olmalıydı?
"Denklemler"
Her zaman bir "x"olur.İkili denklemler ise"y"ye de yer verir. Nasıl bir çözüm üretebilirim?Yapmam gereken tüm ihtişamı ile beni bekleyen"x"i bulmaktı.Eğer "x"i bulabilirsem..Onun gizemini bulmuş olacaktım.X için bulduğum sayıyı yerine koyduğumda "y"ye de ulaşacaktım.Sen de mi böyle bir çelişki içindesin?Yaralarını saracak birisini bulduğunda..X vazifesini yapacak ve "y"olan sen bir çözüme ulaşacak mısın?""Yanıyor!"
Olamaz..Kendimi yine kaptırmış pirinçleri yakmıştım.Lila saçlı kız yanmış olan pirinçlere baktı.Üzgün olduğunu anlatan bir ifadeye sahipti.
"Üzgünüm.Yaktım."dedim.Teselli etmek amacı ile omzuna dokundum.
"Daha iyisini yapacağım."
"Ama...Bunu benim için yapmıştın.."Titrek sesi..Dolan gözleri..
"Sorun etme.Sadece bir onigiri."dedim gülümseyerek.
"Ben.."
"Hadi yenisini yapalım."
"T..Tamam."
####
"Demek onigiri yaoabiliyorsun?"dedim heyecanımı gizleyemeyerek.
"E-Evet..Yapabildiğim tek şey bu."
"Bu işte benden çok daha iyisin."dedim neşelenmiştim.Kendi yaptığım yemekten sonra ..5 yıl sonra başkasının yaptığı yemeği yiyecektim.
"Bu çok lezzetli!"Sora iştahla konuşmasına devam etti.
"Abim daha önce de yakmıştı."
"Sora daha fazla konuşursan bu akşam seninle uyumam."
"Hayır hayır!Üzgünüm abicim!Ama dün akşam da yoktun.Yoksa...Onunla birlikte mi uyudunuz?"dedi.Lila saçlı kızı işaret ederek.
Yanaklarım yanmaya başladı.
"S-Sora...Saçmalama!Bir kadın ve erkek aynı yatakta uyumaz.Yani..E-Ev.."
"Ev?"diye sordu Lila saçlı kız.Onun yanakları da benimkinden farksızdı.
"Yani"x" ,"y"yi kurtarmadıkça!Çözüme ulaşınca.Denklemini tamamlayınca.."
"Yani evlenince demek istedin abicim?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YALNIZ
FanfictionMatematiği delicesine sevmiş, Annesizliğe alışmaya çalışmış, Alkolik bir babaya, 5 yaşında küçük bir kardeşe, Ve Beyazın eşsiz güzelliğine , Sahip bir çocuk Uzumaki Naruto'nun hikayesi...