Το επόμενο πρωί,το ξυπνητήρι χτύπησε στις 8:30.Ήμουν ήδη ξύπνια,δεν είχα κοιμηθεί καθόλου το βράδυ.Σηκώθηκα με μια απότομη κίνηση απο το κρεβάτι,και πήγα στο μπάνιο.Έπλυνα το προσωπό μου,έπλυνα τα δόντια μου και βάφτηκα,αλλά οχι υπερβολικά πολύ.Θα πηγαίναμε στον γυναικολόγο,για να μας επιβαιβεώσει την εγκυμοσύνη.Βγήκα απο το μπάνιο και πήγα στο δωμάτιο για να ντυθώ.Ο Τόμας είχε ξυπνήσει,αλλά δεν ήταν στο υνποδωμάτιο.Έβγαλα απο τον σάκο μου ενα ψηλομεσο κάπρι τζιν,και μια μάυρη φούτερ.Φορεσα τα Martens,και πήγα στο σαλόνι.Είδα τον Τόμας στο μπαλκόνι,οπότε βγήκα και εγώ έξω.Στάθηκα δίπλα του,και ακούμπησα τα χέρια μου στα κάγκελα,γέρνοντας το κεφάλι μου στο μέρος του.
'Καλημέρα μωρό μου' μου είπε και με φίλησε.
'Καλημέρα' του είπα και χαμογέλασα.Πήρα την κούπα με το καφέ του,και ήπια μια γουλιά.
'Να κάνεις δικό σου' μου είπε παραπονεμένα και μου πήρε την κούπα.
'Σκάσε' του είπα και του έβγαλα την γλώσσα.
Πέταξε το τσιγάρο απο το μπαλκόνι,και αυτό επεσε στο πεζοδρομιο.
'Πάμε;' μου είπε και με έπιασε απο την μέση,καθώς με έσπρωχνε στο σαλόνι.Το ιατρείο ήταν στον 6ο όροφο μιας άσπρης πολυκατοικίας,μόλις τρία τετράγωνα μακριά απο το σπίτι του Τόμας.Χτυπησα το κουδούνι του ιατρείου,και η πόρτα άνοιξε,μια ψηλή γυναίκα μας είπε να περάσουμε,και μπηκαμε μέσα.Καθίσαμε σε έναν καφέ,δερμάτινο καναπέ,και η γυναίκας ενημέρωσε οτι ο γιατρός θα μπορούσε να μας δεί σε λίγο.
Μιλούσαμε για αρκετή ωρα με τον Τόμας.Βασικά λέγαμε οτι βλακεία μας κατεβαινε στο κεφάλι,μέχρι που ο γιατρός μας κάλεσε να πάμε στο γραφείο του.Το δωμάτιο οπού βρισκόταν ο γιατρός ήταν άσπρο,με μια πολυθρόνα-κρεβάτι στην δεξιά του πλευρά,και ακριβώς απο δίπλα μια μικρή,άσπρη οθόνη,με καλώδια συνδεδεμένα γύρω της.
Ο γιατρός μου σήκωσε την μπλούζα και άπλωσε ενα είδος κρέμας στο στομάχι μου.Ανατρίχιασα απο την υφή του και τινάχτηκα ελαφρά.Αμέσως μετά,η τηλεόραση άνοιξε και εμφανίστηκε ενα μπλε σκούρο χρώμα,με μια μικρή παραμορφωμένη κουκκίδα μέσα του.
Τα δάχτυλα του Τόμας ενώθηκαν με τα δικά μου,και ενα χαμόγελο απλώθηκα στο προσωπό μου.Ξέραμε και οι δυο τι σημαίνει αυτό.
'Συγχαρητήρια,είστε και επίσημα έγκυος,το μόνο που πρέπει να κάνετε είναι να έρθετε μετα απο 2 μήνες για να αναγνωρίσουμε το φύλο του' άκουσα τον γιατρό να λέει με χαμόγελο.Κατεβήκαμε τα σκαλιά του ιατρείου,και ο Τόμας μου άνοιξε την πόρτα για να βγώ.
Μόλις βγήκε και αυτός,έπεσα πάνω στην αγκαλιά του,και τον φίλησα.Με έπιασε απο τα πόδια και με σήκωσε πάνω του,τυλίγοντας τα χέρια του στην μέση μου.
Φιλήθηκαμε έτσι όπως δεν έχουμε ξαναφιληθεί.
YOU ARE READING
Forgive me(Thomas Sangster)
Teen Fiction'Θα έδινα τα πάντα για να περνούσα ξανά αυτή τη στιγμή μαζί του.Τα πάντα.' @2015-2016 Don't Copy. _Panphobia