Forgive me(Thomas Sangster)

Κεφάλαιο 12ο

Είχε περάσει μια εβδομάδα σχεδόν,και ο Τόμας είχε κανει μεγάλη βελτιωση.Καθόμασταν με την Αλεξάνδρα στο υπνοδωμάτιο και μιλούσαμε,ενω ο Τόμας έβλεπε τηλεόραση στο σαλόνι.Κατα τις 9:30 ετοιμαστήκαμε με την Αλεξάνδρα για να πάμε στην δουλειά.
'Θα έρθω να σε πάρω το βράδυ' είπε ο Τόμας και με τον αντίχειρα του έπιασε το πιγούνι μου,και μου έδωσε ενα φιλί.
'Τα λέμε μωρό μου' του είπα και φύγαμε.

Η ωρα πέρασε γρήγορα,και πριν το καταλάβω είχε πάει 1,και ετσι αρχίσαμε να μαζεύουμε τα τελευταία ποτήρια απο τα τραπέζια.Είχε έρθει και ο Κρις για να πάρει την Αλεξάνδρα.Ήταν ζευγάρι πλέον,το πόσο χάρηκα δεν περιγράφεται.Κλειδώσαμε το μαγαζί,και στο πεζοδρόμιο είδα τον Τόμας,η πλάτη του ακουμπισμένη στον τοίχο,και το τσιγάρο στο στόμα.Τον πλησίασα και του πήρα το τσιγάρο.Το πέταξα στο πεζοδρόμιο και το πάτησα με το τακούνι του παπουτσιού μου,για να βεβαιωθώ οτι έσβησε.
Μου χαμογέλασε,και πέρασε το χέρι του μέσα στο δικό μου.
'Θέλετε να έρθετε μαζί μας;Θα πάμε σε ενα μπαράκι εδω πιο κάτω' είπε ο Κρις και έβαλε το χέρι του γύρω απο την Αλεξάνδρα.
'Όχι ευχαριστούμε,θα πάμε σπίτι' με πρόλαβε ο Τόμας.
Δεν θα με πείραζε να παω με τα παιδιά,παρόλα αυτα δεν είπα τίποτα.
'Όπως θέλετε,καληνύχτα' είπαν και οι δυο σχεδόν ταυτόχρονα,πράγμα που με ξάφνιασε.
'Καληνύχτα' είπα και χωριστήκαμε.

Μπροστά απο την εξώπορτα του σπιτιού,ο Τόμας με μια απότομη κίνηση έβγαλε ενα μαντήλι απο την τσέπη του και την πέρασε γύρω απο τα μάτια μου,κάνοντας εναν σφικτό κόμπο πίσω στο κεφάλι μου.
'Τι κάνεις;' τον ρώτησα,ενα χαμόγελο ζωγραφίστηκε στο πρόσωπο μου.
'Θα δείς' είπε και με έσπρωξε απαλά απο την μέση για να μπώ μέσα.Με σταμάτησε και μου έβγαλε το μαντήλι.Βλεφάρισα αρκετές φορές,μέχρι να δω καθαρά.
Μερικά κεριά φώτιζαν το σκούρο δωμάτιο.Πάνω στο τραπέζι του σαλονιού είχε μερικά λουλούδια,και δυο ποτήρια κόκκινο κρασί.
'Ουαου,είναι υπέροχα' είπα,και τράβηξε την καρέκλα για να καθίσω.Συνόδευσε το ποτό με φαγητό που είχε φτιάξει πιο πριν.Δεν εφαγα πολύ,όμως ήπια τουλάχιστον 3 ποτήρια κρασί.Ο Τόμας μου είπε να μην πιω άλλο αλλά ήταν αργά:Είχα ήδη αρχίσει να γελάω σαν χαζοχαρούμενο.Ο Τόμας με πήρε αγκαλια και με ακουμπησε μαλακά στο κρεβάτι.Ήρθε απο πάνω μου,και άρχισε να με φιλάει.Ανταποκρίθηκα.Άρχισα να ξεκουμπώνω το πουκάμισο του,και αυτός έβγαλε με αργές κινήσεις την μπλούζα μου και την πέταξε στο πάτωμα.Γέλασα μέσα απο φιλί μας και απομακρύνθηκα για να πάρω ανάσα.Έβγαλε το πουκάμισο και το πέταξε και αυτό στο πάτωμα.Τον τραβηξα προς το μέρος μου και αυτή την φορά τον φίλησα με περισσότερο πάθος.Ξεκούμπωσα το παντελόνι του,και τον άφησα να κάνει τα υπόλοιπα.Δεν καταλάβαινα και πολλά απο το κρασί που με είχε βαρέσει στο κεφάλι,αλλά καταλάβαινα οτι μου άρεζε πολύ.

Ξύπνησα στις 9 και θυμήθηλα εχτές το βράδυ.Ζαλιζόμουν απίστευτα πολύ απο το κρασί.Δεν θυμόμουν και πολλά,πάντως δεν φορούσα τίποτα παρα μόνο σουτιέν,και έτσι σηκώθηκα γρήγορα και έβαλα ενα εσώρουχο,και απο πάνω ενα σορτσάκι.Έψαξα για μια μπλούζα και το μονο που βρήκα ήταν μια μακρυμανικη έτσι την έβαλα.Δεν μπορούσανα φορέσω κοντομάνικη,επειδή θα φαινόντουσαν τα σημάδια μου,και δεν ήθελα ο Τόμας να τα δεί,αν και ήξερα οτι κάτι είχε καταλάβει.Πήγα στο μπάνιο και πλύθηκα.
Βγήκα έξω και ο Τόμας είχε ηδη σηκωθεί
Ήταν στην κουζίνα και ετοίμαζε πρωινό,φορόντας μόνο την φόρμα του.
'Καλημέρα μωρό μου' του είπα και πήγα δίπλα του.
'Καλημέρα' είπε και μου έδωσε ενα πεταχτό φιλί.
Ξαφνικά,τα μάτια του εστιάστηκαν στα χέρια μου.Σήκωσε το κεφάλι μου και με κοίταξε.
'Γιατί δεν σε εχω δει να φοράς μια κοντομάνικη μπλουζα Νίκη;Έξω έχει 40 βαθμούς,και εσύ είσαι η μόνη που κυκλοφορείς με μακρυμάνικες.' μου είπε επιδοκιμαστικά,σηκώνοντας τα φρύδια του.
Σάστισα.Γαμώτο,το ηξερα οτι το είχε καταλάβει.
'Απλά...δεν θέλω να φοράω κοντομάνικα' ήταν το μόνο που μπορούσα να πω εκείνη την στιγμή.
'Σήκωσε τα μανίκια σου' απαίτησε και τον κοίταξα στα μάτια.Αν ήξερε όντως τον λόγο που φορούσα μακρυμάνικα,γιατι μου ζητούσε να σηκώσω τα μανίκια;Για να γίνω περισσότερο ρεζίλι;
'Σήκωσε τα μανίκια σου' επανέλαβε και με διέκοψε απο τις σκέψεις μου.Αυτή την φορά ο τόνος της φωνής του ήταν πιο αυστηρός.
Δεν είχα άλλη επιλογή.Σήκωσα αργά τα μανίκια μου:Πρώτα το δεξί,και μετά το αριστερό.
Ένας αναστεναγμός βγήκε απο το στόμα του,και τα μάτια του γέμισαν δάκρυα.
'Γιατί;' με ρώτησε μετά απο μερικά λεπτά υσηχίας.
'Δεν θα καταλάβεις' του είπα σιγανά,τοσο σιγά που μετα βίας με άκουσε.
'Τοτέ εξηγησέ μου που να πάρει ο διάολος.Εξήγησε μου.Κάνω οτι καλύτερο μπορώ για να είσαι χαρούμενη,για να είσαι ευτυχισμένη,και μου δείχνεις αυτό;Γαμώτο Νίκη' είπε δυνατά,τονίζοντας κάθε του λέξη.Ήταν η πρώτη φορα που τον είχα ακούσει να φωνάζει τόσο πολύ.Ήταν απογοητευμένος μαζί μου.Μάλλον αυτη την στιγμή μετάνιωσε που με γνώρισε.
Δεν είπα τίποτα.Κατέβασα το κεφάλι και άρχισα να κλαίω.Άρχισα να κλαίω απο μέσα μου,μόνο δάκρυα έτρεχαν στα μάγουλά μου,όμως δεν έβγαλα άχνα.
Μετά απο λίγα δευτερόλεπτα αναστέναξε και είπε:
'Συγνώμη Νίκη,απλά νόμιζα πως ήσουν χαρούμενη μαζί μου' είπε ψυθυριστά και έβαλε τα χέρια του μέσα στα δικά μου.
Τραβήχτηκα και σήκωσα το κεφάλι μου.Τα μάτια του ήταν καρφωμένα πάνω μου.
'Είμαι χαρούμενη μαζί σου,είσαι ότι πιο υπέροχο μου έχει συμβεί.Απλά δεν μπορώ να αντέξω ολα αυτά που έχουν συμβεί σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα.Δεν είναι για κανέναν απο τους δυο εύκολο,το ξέρω,απλά εγω βρίσκω αυτό τον τρόπο για να ξεσπάω.Συγνώμη' είπα,και πιστεύω ήταν οτι καλύτερο θα μπορούσα να πω αυτη τη στιγμή.
Πέρασε τα χέρια του γύρω μου.Με τράβηξε προς το μέρος του και με κράτησε σφικτά εκεί.Χάθηκα μέσα στην αγκαλιά του.
'Απλά δεν θέλω να το κάνεις αυτό στον εαυτό σου' μου είπε και με φίλησε στο μέτωπο.

Εμμ ναι.Συγνωμη για αυτο το κεφαλαιο,ηταν λιγο καπως.Το επομενο ειναι καπως καλυτερο.Σχολιαστε για να μου πειτε την γνωμη σας.Φιλακια πολλα.

-Νικη💘😙