Ήταν 2:30 τα ξημερώματα,και περπατούσα το δρόμο για να πάρω το μετρό και να πάω σπίτι μου.Μόλις είχα τελειώσει την βάρδια μου στο μπαράκι οπού δούλευα,και μετα βίας κρατιόμουν όρθια.Το τελευταίο δρομολόγιο ήταν στις 2:50,οπότε έπρεπε να περιμένω μόνη μου,στα σκοτάδια.Ξαφνικά απο στο βάθος του διαδρόμου,ειδα μια μαύρη φιγούρα να έρχεται προς το μέρος μου.Δεν μπορούσα να τον δω καλά,αλλα μπορούσα να διακρίνω το υπερβολικά μυώδης σώμα του.Έκανα λίγα βήματα πίσω,και πήγα να ανέβω τα σκαλιά για να φύγω,αφου ο τύπος με πλησίαζε ολο και πιο πολύ.
Για κακή μου τύχη όμως,με ενας περίεργο ελιγμό με έπιασε απο τα χέρια,και με κόλλησε στον τοίχο.Άρχισε να με φιλάει καθώς με κρατούσε απο τα χέρια.Ένιωθα τόσο φοβισμένη και αηδιασμένη.Άρχισα να ουρλιάζω με ολη μου την δύναμη για βοήθεια.Ο κακοποιός μου με γραντζούνισε απο τα χέρια στην προσπάθεια του να με κάνει να σταματήσω.
Όταν επιτέλους βρήκα την δυναμή μου και κατάλαβα τι γινότανε,του έδωσα μια κλοτσιά στο καλάμι και άρχισα να τρέχω στις σκάλες.Εαν κατάφερνα να ανέβω στον κεντρικό δρόμο,θα ήμουν ελεύθερη.Δυστηχώς όμως ο τύπος με πρόλαβε,και με έριξε απο τις σκάλες.Είχα αίματα παντού,και το κεφάλι μου πονούσε.
"Αυτό ήταν Νίκη,ήρθε το τέλος σου",σκέφτηκα και έκλεισα τα μάτια μου
Γειά σαας^^Είμαι τοοσο ενθουσιασμένη που ξεκίνησα να γράφω♥
Μην διστάσετε να σχολιάσετε,θέλω την γνώμη σας για να κάνω οτι καλύτερο μπορώ.
Φιλακιαα:*♥
-Νικη
أنت تقرأ
Forgive me(Thomas Sangster)
أدب المراهقين'Θα έδινα τα πάντα για να περνούσα ξανά αυτή τη στιγμή μαζί του.Τα πάντα.' @2015-2016 Don't Copy. _Panphobia
