Why Do I Keep On Holding On?

Holding On#14

3 buwan na ang nakaka-lipas, pero walang Cyriel ang dumating. Na-bigo ang walo, hindi nila alam kung anong mararamdaman nila.

Si Tristan, naman kalamado lang. Pero sa loob-loob, galit siya, galit siya dahil alam niya na plinano talaga toh ng mabuti ni Cyriel.

Kilala nila ang ugali ng ugok na yun. Pero ang pinagta-taka nila, parang may sumusunod sa kanila. Ganun rin kay Adrian nung nasa SoKor siya. Para bang 'Stalker'

"Paano yan Saeng? Ano ng gagawin natin?" Tanong ni Jacob.

"Mag-chill muna kayo, pero always stand on guard. Ba ka mamaya, may alam yung ugok na yun na hindi natin alam." Sabi ko sa kanila.

"CJ Hyung, bantayan mo ng mabuti si Noona. Alam ko na siya uunahin ng ugok na yun." Tumango si CJ kay Tristan.

Tumayo si Tristan at lalabas na sana sa bahay ni Enzo, pero nag-tanong ang taong walang alam sa nangyari sa SoKor.

"Asan nga pala si Adrian?" Tanong ni Enzo.

Napa-lingon si Tristan kay Enzo. Tska ngumisi ito at sinabi...

"Sure ka na wala kang alam?" Tanong ni Tristan kay Enzo.

Tumango lang si Enzo. Napa-buntong hininga na lang silang lahat. Mukhang mahaba-haba toh.

>>>>>

Coleen's POV

Nandito ako ngayon sa condo ko. Wala lang, tambay-tambay lang muna. Naka-graduate na kaya ako. Sayang nga at hindi naka-graduate si Tristan last year. May nangyari kasi eh.

Actually, lahat kami. Ay naka-sali dun...

"Ngayon, alam niyo na ang gagawin niyo. Maliwanag?"

Tumango kaming lahat. Wala rin naman kaming maga-gawa eh.

"Now, scram!" Sigaw ng mentor namin.

Lahat kami ay nasa kaniya-kaniyang station. Ang mga station na toh ay may mga anak ng mga mayayaman, katulad ko.

Lahat kami ay may ina-asikaso. I saw group of guys in my peripheral vision. Group of guys that don't care about their surroundings. Group of guys that aren't normal.

Pero hindi ko inaasahan, na ang mga lalaking yun... ay ang mga kaibigan ko NGAYON.

Napa-hawak ako sa ulo ko. It keeps on coming back. Nag-sisi nga sila Dad at Mom nun eh. Pero anong magagawa nila?

Walang kapatid si Mom, si Dad naman merun, pero bata pa yung pinsan ko na yun. Kaya ako na lang.

Wala rin naman akong choice eh, either sasali ako, o maba-bagsak yung company namin. Ayoko naman na mahirapan ulit sina Mom and Dad, sobra na kasi yung paghi-hirap nila eh.

Mabuti na lang may tiwala sila sa akin, that I can make it out alive in that massacre. Everything was all red.

Lahat kami pinapa-hirapan, but it's a good thing na sa business world lang ito nangyayari. It happens every 10 years. So matagal-tagal pa naman, but... mukhang mahihirapan sila Tristan.

Pati na rin pala si Chloe, madadamay siya dito eh, tska walang kaalam-alam yung babaeng yun. I sighed, well, Tristan can only finish this stupid game.

Lalo na at iba na yung master mind ng larong toh. He can dirty his hands, just to get THEM... KILLED.

>>>>>

Chloe's POV

"Hello? Oppa, akala ko ba babalik ka?"