The Psychopath 's Return[HunHan Texting]

Bölüm 7

Beast :SEVGİLİN Mİ?

Brighteyes: Evet, gerçeği istedin söyledim rahat bırak onu şimdi.

Beast :Tam,tersi onu kesinlikle, bu dünyadan silmeliyim.

Brighteyes : Ne, hayır sakın yapma ne istersen yaparım  Beast!

Beast :  ☺

Brighteyes : B...Bu ne ne demek ?

Beast : Artık kölemsin demek ☺

  Brighteyes : Köle mi şaka mı yapıyorsun?

Beast: Hayır ama önce şu piçten ayrıl kurbanıma,ancak ben dokunur ,ben zarar verebilirim derhal o piçi hayatından çıkar!

Brighteyes : B..ben yapamam,onu seviyorken...

Beast : Beni iyi anlamadın sanırım  daha da açıklayıcı olmamı ister misin?

Brighteyes : Tanrım, derdin ne seni piç kurusu,sadece gel ve beni öldür yeter bir aydır tüm hayatımı alt üst ettin, geceleri uyuyamıyorum bile...

Luhan attığı son mesajla kırmızı kanepesine çöktü.Tüm bu olanlar onu fazlasıyla yıpratmaya başlamıştı başta sapık olduğunu  eğlence için onunla uğraşan bir ergen sanıyordu ama zaman geçtikçe onun gerçektende katil olabileceğine inanmaya başlamıştı.

Saatlerdir mesajına,cevap almadığı için   korkuyla portmantodan ceketini ve arabasının anahtarlarını alarak çıktı.Araba sürmeye bayılan çocuk şimdi titrek ellerle arabasını  sürüyordu.Krisin evine geldiğinde korkudan dolayı salgılanan adrenalinle adımları gittikçe hızlanıyordu.Kapının açık oldugunu görünce daha çok korkarak  salona ilerledi.

Kanepede acı içinde yüzü dağılmış adamı görmesiyle çığlığı basmıştı.Vücudu şoka girmişçesine orada öylece duruyordu.Ta ki mutfakta elinde  su dolu bir kap ve ilaç kutusuyla. Çıkan adamı görene kadar.Uzun boylu siyah saçları ve kemikli gözlüğüyle ona doğru gelen adamla geriye doğru sendelemeye başlamıştı.

-GEL...gelme!Uzak dur benden  diyerek masaya,çarpıp yere  düşmesiyle yabancı ellerindekileri  bırakıp endişeli bir yüzle hızla yere yanına çömeldi

"Ow tanrım korkutmak istememiştim ben,üzgünüm sadece onu yolda yarı baygın buldum ve evine kadar götürmemi istedi..."

"S..sen..."

Çocuk ellerini sağa sola sallayıp "hayır hayır onu ben dövmedin yemin ederim ben dövmedim sadece yardım etmek istedim."

Luhan çocugun davranışlarında ikna olmuş biri şekilde hala titrerken ayağa kalktığında çocukta gülümseyerek onunla ayağa kalkıp ellini uzattı.

''Tuhaf  bir  karşılaşma oldu ama Ben Sehun! "dediğinde Luhan büyülenmişçesine karşısında gülümseyen  çocuğa elini uzattı "Bende Luhan  "dedi gülümseyerek.