SEN GELİNCE BEN (DÜZENLENİYOR)

11 #BİZ TEKRARDAN EVLENİYORUZ # PART 1

Slm,Slm ,Slm. Ben geldim ve yeni bölümle karşınızdayım efenim. Canım ve müthüş arkadaşım sayesinde bölüm bitti. Ona burdan bol sevgilerimi gönderiyorum. Lütfen okuduktan sonra küçük yıldızımıza basmayı unutmayalım.

~~MELİS~~

Sabahın 6 sında kalkıp okul kıyafetlerimi giyinmiştim. Aynadan kendime bakmaya korkuyordum. Bugün tam 3 yıl olmuştu. Benliğimi kaybedeli üç yıl. Bir girdaba kapılıp yok olalı üç yıl.

Boy aynasının karşısına geçip yüzüme baktım. Gece boyunca uyuyamamış olmanın verdiği gözaltı morlukları göz bebeğimin etrafını kaplayan kırmızı çizgiler ,sararmış bir yüz. Gözlerimi bedenime kaydırdığımda nefesim tıkandı.

Ben acizin tekiydim. Bedenime bakmaya bile korkuyordum.Kirli biriydim ben. Her bedenime bsktığımda nefes alırken bile boğuluyordum. Kapımın tıklatılmasıyla hızla kapıya doğru döndüm.

Annem kırmızı stilettolarıyla yürüyerek karşıma geçip ellerini göğsünün altında bağladı.

" Otur "dediğini ikiletmeden makyaj masasına oturdum. Masanın üstündeki kremi alıp ismine baktı.

" Güçlü durmayı öğren artık. Sen bizim kızımızsın. Sorumsuz davranmayı kes. Derslerine çalış ve bizi gururlandırarak şirketin başına geç. " eline başka bir krem alıp gözaltlarıma sürmeye başladı. Ona birşey söyleme gereği duymadım çünkü söylesem anlamazdı yine aynı konuları tekrar ederdi.

Eline aldığı bir diğer kremi yüzüme sürmeye devam etti. Çok fazla sürmüyordu. Geri çekilip yüzüme baktı.

" İdare edersin. Morluklar belli olmuyor en azından. Üstüne siyah kabanını almayı unutma şekerim. Havalar soğuk. "Kollarını açarak beni kendine çekti. Bugüne özel böyle sarılıyordu. Yoksa asla bana böyle sarılmazdı. Hatta hiç sarılmazdı.

" Bugün iki sınavınız varmış. Bizi mahcup etme güzel kızım. Senden güzel notlar bekliyoruz. Kendini geliştirmen gerekiyor. "Geri çekilip saçlarımdan öptü ve hızla odamdan çıktı.

Sırt çantamı alarak bende odamdan çıktım. Annemin odasının önünden geçerken hıçkırarak ağladığını duyunca gözümden bir damla yaş düştü. Benim yüzümden ağlıyordu. Benim yüzümden....

Hızla evden çıkıp koşmaya başladım. Kalbim beni o iğrenç olayı yaşadığım yere gitmemi söylesede beynim onu reddediyordu. Beynimin emrettiği yere yönelip daha hızlı koşmaya başladım.

.........

Okulun bankında bir saattir sebepsiz yere oturmuş öğrencilerin okula girmesini izliyordum. Derse hala bir saat falan vardı. Bir anda yanıma gelen Aslıyla gülümsedim.

Biri fena benzetmiş cicişimizi. Çenesinde birkaç kızarıklık gözünün altında ve yanağında da morluklar vardı.

" Biri fena benzetmiş seni Aslı. Söyle kim yaptı ellerinden öpücem onun. " Yüzüne Üzgün bir ifade takınıp bana baktı.

" Sen yaptın ya Melis. O zaman kendi elini öpmen gerekmez mi ?"dudağını sarkıtıp başını öne eğdi. Kaşlarım çatılırken bu kızın neden böyle davrandığını anlamamıştım.

" Keşke..."dedim. "Keşke seni biraz daha dövselerdi. " Bir anda arkamdan sertçe saçlarımın çekilmesiyle çığlık attım.

"Çağatay yapma lütfen. " Aslının yumuşak çıkarmaya çalıştığı sesiyle arkamı dönmeye çalıştım. Saçlarımı kurtarmaya çalışırken Çağatayın nefesini kulağımda hissettim.