Hey Aptal..! #Wattys2016

31. Bölüm Acıdı

Evet Arkadaşlar işte karşınızda yine ben. Bomba gibi bir bölümle sizlerleyim. Lütfen VOTELEMEYİ UNUTMAYINIZ. Bu arada Matematikten 100 almışım. O yüzden bugün size 2 bölüüm.

Beintehaa ^_^

KUZEY

Her şey çok güzeldi. Her şeyin Aylin için tekrar başladığına inanmıştım. Ancak davetiyelerin içini gördüğüm anda tüm inancım kaybolmuştu. Asla ama asla beni sevemeyecekti. " Aylin Deniz ve Rüzgar Akyürekli öyle mi?" Aylin sadece gözyaşları içinde bana bakıyor ve konuşmuyordu. " Cevap versene Aylin.!" Aylin'in cevap vermemesi üzerine bedenimdeki acıya rağmen onu kollarından tutup sarsmaya başladım." Kuzey yapma. Bir yerine bişiy olacak." Bunun üzerine alayla gülümsedim." Oldu zaten. Baksana." Ellerini alıp kalbimin üstüne koyduğumda gözyaşları tekrar akmaya başladı. Odadaki Umut'a aldırmdan devam ediyordum. " Beni sevdiğini söyledin Aylin. Beni uyuyor sanıp itiraf ettin. Şimdi neden..." Aylin gözlerindeki öfkeyle kolunu çektiğinde daha sıkı tuttum. Tuttuğum yerler mosmor olmuştu ancak şimdi bunu düşünemiyordum." Ben sana asla böyle bir şey söylemedim. O günü mü kastediyorsun. Kusura bakma canım seni Rüzgar gibi görmüşüm." Söylediği her kelime kalbime saplandıkça onun canını acıtmak istiyordum." Yalan söyleme Aylin..!" Aylin alayla gülümsedi." Ben yalan söylemiyorum Kuzey. Asıl yalan senin hayatın." Aylin'in kollarını daha çok sıkıyor ve acıyla titreyen bedenine birleştiriyordum." Daha sonra pişman olacağın şeyler söyleme." Koluna baktıktan sonra bana döndü." Canım acıyor." Bir süre daha böyle devam ederken Umut kouma yapıştı." Bıraksana kızı be. Seviyorsun dedik de pek öyle durmuyorsun." Bunun üzerine Umut'a tehdit edercesine baktım." Sen git ilerde top oyna bana da karışma." Umut Aylin'in ellerini hızlıca avuçlarımdan çektiğinde Aylin ağlayarak Umut'a sarıldı." Seni bir daha Aylin'in yanında görmeyeceğim. Az sonra ailen gelecek. Haber verdik. Bundan sonra bizden uzak dur." Güçlükle ayağa kalktığımda Aylin'le Umut kapıya yönelmişlerdi. Aylin'in kolunu tekrar tuttum Bu sefer yavaşça. Yine de içimdeki öfke sesime yansıyordu." Nereye gidiyorsun.?" Aylin bana döndüğünde yüzündeki solgunluğu görmemle bir pişmanlık kapladı tüm benliğimi. Kıyamadığım bu kıza 5 dakika da ne yapmıştım. "" Rüzgar ile evlenmeye gidiyorum." Bunun üzerine pişmanlığım zirve yapmıştı. Ancak şu anda söyleyeceğim hiç bir kelimeyle kendimi affettiremezdim. Bunun üzerine özrü kabahatinden büyük bir söz söyledim." Ben kardeşimin katilini bulacağım ve bu süre zarfında anlaşmamıza sadık kalacaksın Aylin Deniz."

AYLİN

Kuzey'in odasından çıktığımızda gözlerimin kararmasıyla Umut beni bileklerimden tuttu." Ahhh" Bileklerim çok acıyordu. Bunu fark eden Umut bileklerimi bırakarak ellerini belime doladı. Bir sandalyeye oturduğumuzda ben acıyan bileklerimi ovmaya başladım. Umut bileklerimden tuttu ve hafifçe dudaklarına götürdü. " Acıyor mu hala?" Bunun üzerine gülümsedim." Geçti."

Umut benimle bir şeyler konuşmaya başladığında hafifçe başımı Kuzey'in odasına çevirdiğimde bize baktığını gördüm. " Umut , Rüzgar'ın mezarına gitmek istiyorum." Umut gülümseyerek başını salladı ve bana elini uzattı. " Tek başıma gitmek istiyorum." Bunun üzerine ellerini geri çekti ve derin bir of çekti." Böyle olmak zorunda değil mi?" Anlamamıştım." Ne böyle olmak zorunda." Umut'un ellerini kendi ellerimde hissedince tekrardan Kuzey'in yakıcı bakışları aklıma geldi." Üzülünce hep kendini soyutluyorsun. Küçükken de böyleydin." Gözyaşlarımı silerek ellerimi geri çektim." Bu benim suçum değil Umut. Neyse. Konuşmak istemiyorum. Sadece arabanın anahtarlarını ver." Umut kınayan bakışlarla beni süzdükten sonra anahtarları bana uzattı." Çok hızlı kullanma." Hıza olan tutkumu unutmamıştı. " Merak etme, aptalım ama beceriksiz değilim." Birbirimize göz kırptıktan sonra ayağa kalkmak için bir sandalyeye tutundum. Bileğim çok acıyordu. En çok da kalbim acıyordu. Gözlerimden bir damla yaş daha düştüğünde ellerimde bir el hissettim. Anahtarı çekip alan diğer el ise boştaydı. Gözlerimi kaldırdığımda Kuzey'in kahverengi gözleriyle karşı karşıya kaldım." Arabayı ben süreceğim." Elimi çekmek istesem bile az önce bileklerimin başına gelenleri hatırlayarak kıpırdamadım." Ben sürerim Kuzey. Hem annengil gelmedi mi senin daha?" Bunun üzerine parmaklarını yavaşça benim parmaklarıma doladı." Umut'un ayaklanması üzerine gözlerimle sakin olmasını istedim. Bunun üzerine yavaşça yerine oturdu. Gelmeyecekler. Annem biraz mızmızlandı ama onlara sadece başımın döndüğünü söyledim. Kazadan haberleri yok ve söylemeyeceksiniz." Ordaki " - niz " ekinden Umut'a da göz dağı verdiğini anlamıştım. " Tamam bırak elimi ben kendim giderim"." Bunun üzer,ne parmaklarını daha çok doladı." Ama ben gidemem." Şu anda gözlerindeki pişmanlık bile içimdeki nefretimi söndüremiyordu. " Tamam. Yeter ki bileğimden uzak dur." Bunun üzerine başını salladı ve Umut'a bir şey dememe izin vermeden beni çekiştirmeye başladı.

" Yeter bırak elimi." Beni arabaya oturttuğunda hala ellerimi tutuyordu." Kıpırdama Aylin." Benim meraklı bakışlarım arasında torpido gözünü açtı ve bir krem ile sargı bezi çıkardı.Önümde diz çöküp ellerimi kendi dizine koyduğunda heyecandan nefes alamıyordum. O ise sessizce kremi bileklerime sürüyor, okşarcasına ovuyordu. En sonunda sargı beziyle sardığında gözlerime dikti o kahve gözlerini." Acıdı mı?" Bunun üzerine gülümsedim. " Acıdı ama bileklerim değil." Aynı onun yaptığı gibi ellerini alıp kalbime koydum." Buram acıdı. Tam buram." Kuzey elini kalbimin üzerinde gezdirdi. " Onu acıtmak son dileğimdi Aylin."