UKALA'M

Uyuşturucu?!

Multi:Atalay
Öncelikle herkse merhaba,
Bu hikaye ilk hikayemiz.Umarım beğenirsiniz.Bunu söylemek için biraz geç kaldık ama :).Lütfen vote atmayı unutmayın.Ve eksik bir şey görürseniz veya öneri sunarsanız yorum yapabilirsiniz.Cevaplıyoruz.:)

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

Sabah uyandığım da okula gitmek için hazırlanıyordum.Aklıma dün Atalay'la lunapark ta ki halimiz geldi.Normal olarak sırıttım.Banyo da biraz oyalandıktan sonra altıma dar bir kot ve üstüne de kısa gömleğimi giyip pantolonumun içine soktum.Okula gidicekken mutfak ta annemi kahvaltı hazırlarken gördüm.Sabahları 10'dan önce kahvaltı etmem bu yüzden annem ben yemiceğim için kahvaltıyı geç te hazırlayabiliyor.Annemin yanına gidip yanağına öpücük kondurduğum da,doğradığı salatalığı bırakıp kısa bir süreliğine bana baktı.Evden çıkmak için siyah convercelerimi giyip otobüs durağına yürüdüm.Otobüs geldiğin de kent kartımı basıp boş bir yere oturdum.Okuldan içeri girerken Görkem bana doğru geliyor du.Yanıma geldiğinde "bu okul çıkışı seninle konuşmam lazım" dedi.Ben merakla ona bakarken "ne konuşucaksın?" Dediğimde "Sana diceğim şeyden sonra kimlerle takılman konusun da daha iyi karar verebiliceksin.Sen sadece çıkışta kapının önünde bekle" diyip yanımdan gitti.Sınıfa girdiğimde Atalay hala gelmemişti.Ben de cam kenarına oturup başığımı sıraya yasladım."Sana ne söyledi?" Ses duyduğum da başımı kaldırdım.Karşım da Atalay sinirli bir şekilde bakıp tekrar "Görkem sana ne söyledi?" dedi."çıkışta sadece benimle konuşmak istediğini söyledi" dediğim de 'şimdi sıçtım ağzına' diye mırıldanıp sınıftan hızla çıktı.Başımı tekrar sıraya yaslicakken.Salak kafama en son dank etti.Hangi erkek küfür ederek sınıftan sert bir şekil de çıkıp bahsettiği kişiye bişey yapmazdı ki.Ben de sınıftan çıkarken herkesin toplandığı yere koştum ve...Evt! Atalay Görkem'i yumlukluyor du!.Herkes hiç bir şey yapmadan izlerken sonun da bir çocuk koşarak Atalay'ın yanına gelip kollarından tutup çekmeye çalıştı.Bu çocuk şu Atalay'ın hep gezdiği çocuktu.Atalay onu çekiştiren çocuğun kollarından çıkmaya çalışırken "ne anlatçan lan kıza ?! geçmişte de yaptığın gibi bu seferdemi benim olanı elimden alıcaksın he ?!" Diye bağırdığın da.Bekle o nedemişti?.Benim olanımı demişti.Yok bu ben olamazdım heralde.Ya da olabilirmiydim.Aaaah şu an bu durumdayken bunları düşünmem bile saçmalık.Yerde yatan Görkem'e baktığım da Atalay'a sırıtarak "noldu gerçekleri öğrenince senden uzaklaşmasındanmı korktun?" Dediğin de Atalay bir an duraksasa da Görkem'e birden tekme attı.Bunu görünce aniden bağırmamla Atalay'ın gözü bana kaydı.Beni görünce ellerini saçlarının arasına daldırıp ordan hızlıca gitti.Görkem'in yanına gittiğim de "sen...iyimisin?" Diye sordum."hala teklifim geçerli çıkışta beni bekliyosun" diyip kalkmaya başladığın da,Ataly'ın onu yumrukladığını hatırlayıp "bence bu iyi bir fikir değil" dedim.Bana dönüp "o piçin bana ne kadar vurduğu umrum da değil.O yüzden çıkışta beni bekliyosun ve ben de yıllardır bekleyip te amacıma ulaşıcağım şeye bir adım daha atıyorum" diyip yanımdan gitti.Onu dikkatli bir şekil de dinlesem de neyden bahsettiğini hala anlamamıştım.Çıkış ziline kadar Atalay hiç bir derse girmemişti.Benim de aklıma Görkem gelince çıkış kapısın da onu beklemeye başladım.Yanıma geldiğin de beni okulun biraz ilersinde ki bankların olduğu yere götürüp konuşmaya başladı."Dün sizi Atalay'la lunaparkta eğlenirken gördüm" dedi "evet bana bir özür borcu vardı ve bu yüzden arkadaşının önerisiyle kendini affettirmek için beni oraya götürdü.Ama bunun ne alakası var?" Derin bir nefes aldı,uzun bir konuşma yapıcağı belliydi "Atalay 2 sene önce uyuşturucu kullanıyordu.Ailesi zengin olduğu için arkadaşları da zengin tipler di.Bunlara ben de dahilim" şaşkınca ona bakarken "ne yani siz arkadaşmıydınız?" Dedim "evet ama artık gördüğün gibi değiliz. Atalay'ın uyuşturucu ya başlamasının sebebi çevresinde ki insanlar dı.Kullansa bile o kadar kötü şeyler yapmıyordu.Yani ortalığı durup dururken darmaduman etmiyodu. Ama bi gece bardan çıkarken...." dikkatke ona bakıp "bardan çıkarken ne Görkem?!" Gözlerimin içine bakıp "bir kıza tecavuz etmeye kalkıştı" dediği şeyle sersemlemiş bir şekil de " haaa bi dakka bi dakka naptı naptı ??!!" Görkem bana sanki delirmişim gibi bakarken bi andan da konuşmaya devam ediyordu "tamamen yapmadı kız buna maruz kalmadan biz onu durdurduk.Zaten bunu hatırlayınca 2 ay sonra uyuşturucu yu bıraktı.Ama arada yine içki içtiği için sana bişey yapmasından korktum" dediğinde ilk önce yutkundum sonra aklıma gelen şeyle "peki kavga ederken  tekrar mı benim olanı alıcaksın derken naptın?" Dedim "eskiden çıktığı bir kız ilk Atalay'ı çok seviyordu sonra benimle tanışınca yavaş yavaş bana sırnaşmaya başladı vee Atalay bizi öpüşürken gördü" nedense bu dediğinden sonra Atalay her ne kadar uyuşturucu kullansa da Egemen'ede kızmıştım.Aniden ayağa kalkıp "ne yani? Sen Atalay'ın sevgilisiyle öpüşüp eski bir arkadaşı olarak ona acı çektiriyorsun ama bana Atalay'ın sana zarar vermesindenmi korkuyorum diyorsun?!" Diye bağırdığım da "her ne kadar öyle olsa da yine de ondan uzak durucaksın" dediğinde alayla sırıtıp "çay,kahve fln istermisin eğer istersen memnuniyetle yüzünü kavurmak için üşenmem getiririm.İster Atalay'la yakınlaşırım ister uzaklaşırım" dediğimde gitmek için arkamı dönüp adım attığım da bileğimden tutup beni durdurdu.Artık şu bileğim de ne olduğunu öğrenmek için can atmıyor değildim.Ona dönerek "biliyomusun bu bilekten tutma olayı filmler de çekici gelebilir ama gerçekte hiç te öyle değil o yüzden bırak beni!" Diye bağırdığım da tam bişey söylicekken yüzüne yediği yumrukla şok oldu tabi sadece o değil ben de hiç bişey olmamış gibi davranmadım.Kimin vurduğuna bakmak için korkudan kapanan gözlerimi açtığım da sizce kim? Yani tahmin edin sizce kim? Tabi kiii Atalayy.Evet kafamdan bu çocuğun eli vurmaktan sakatlanmıyomu diye geçirirken Atalay bana dönüp "git Gizem" dedi "a-ama" diye kekelediğim de "evine git Gizem!" Diye bağırdığın da koşar adımlarla eve gitmek için otobüs durağına doğru ilerledim.Otobüse bindiğim de olayların şokunu atlatmaya çalışırken aynı zaman da şu bileğimi acı çekmeden nasıl kesebilirim diye düşünmüyor da değildim...