.Ride Or Die.

4

DARA'S POV.

Bumalik na ko sa classroom since wala naman akong gagawin sa labas. Di ko din naman makita si Jiyong..

Umupo na ko.. Then after so many years, ayun na nagstart na din yung first class. -.-"

"Goodmorning class."

"Goodmorning Mam Borja"

What are they? elementary students?! Kailangan lahat sila synchronized?

Tumingin ako sa upuan ni Jiyong pero, wala pa din siya. I was hoping he would just slip in. But no.. Baka umuwi na yun.

Brain, please stop thinking about that arrogant creature.. It is not healthy.

Bakit ko nga ba siya iniisip?? Ambobo ko na din talaga siguro.

Naglabas ako ng notebook at ballpen.. Kunwari tumitingin ako sa blackboard at sinusulat ko yung nakasulat dun ang kaso, this is not helping. The name of that Arrogant is still, inside my mind.

Binalik ko yung ballpen ko at yung notebook ko sa bag ko. Tapos, lumabas ako. Malamang expert ako sa mga ganto so nakalabas ako nang walang nakakaalam. Since "open" lahat sa school grounds na toh, i pretended as if masakit ang tiyan ko kaya nakayuko ako habang naglalakad.

Pumunta ko sa library. And yun, i saw him, reading a book between the shelves. I wonder kung bakit walang teacher.

Nilapitan ko siya. At nung malapit na ko sakanya, umupo ako sa harap niya. We are like 3 inches away from each other.

"Oi! Bat wala ka sa klase?"

Pero hindi pa din niya binababa yung libro. Nandun pa din yung mata niya. Grabe.

"Hoy! Nabingi ka na ba sa katahimikan dito?!"

Pero di pa din niya ko pinapansin.

Lumapit pako sakanya.. hanggang sa naging one inch na lang layo ko sakanya.

Tinabig ko yung libro away from his face, and he looked at me right in the eye..

"Eh ikaw, bakit andito ka? Nag cutting ka na naman?"

Sinarado niya yung libro. Lumayo ako ng onti sakanya.. God please let this heart stop beating this fast.

"Ayoko nung subject. Amboring."

Bigla siyang tumayo. Tapos nilatay niya yung kamay niya.. I took it. Tinayo niya ko. So parehas na kaming nakatayo.

"Pupunta tayo sa pier, pero secret lang toh kay Manong. Naintindihan mo?"

"Hindi ko alam kung ano yung pier, pero sige. Call."

Binalik niya yung libro tapos lumabas na kami ng library taking our way papunta sa "pier" na sinasabe niya.

Jiyong's POV.

Naglalakad na kami papunta sa pier. Hindi ko alam kung bakit ko siya yinaya papunta sa pier. Hindi ko din alam kung bakit kami nag c-cutting.

"Hoy! Malayo pa ba? Napapagod na ko!"

Iba talaga ang mga mayayaman, hindi sanay maglakad.

"Una sa lahat Jiyong ang pangalan ko, Kwon Jiyong hindi Hoy! At tungkol naman sa tanong mo, oo malapit na tayo."

"Ang arte mo buti nga kinakausap pa kita!"

"Sino ba nagsabe sayong kausapin mo ko? inutusan ba kita?"

Tumigil ako sa paglalakad para harapin siya. Para makipag usap.

"Alam mo! Ang yabang yabang mo di ka naman gwapo!"