Hindi ko alam kung anong ginagawa ko sa party na ito. First off, bakit napaka engrande ang look ng party tapos may orchestra pa. Ang elegante ng suot ng mga studyante despite the fact na public school ang pinapasukan nila. Nung sinabe sakin ni Jiyong na "PARTY" eh akala ko may sayawan at up-beat sounds. One word to describe what i'm feeling right now? WTF.
"Jiyong! Uuwi na ko! Inaantok nako!"
Kanina pa kasi ko nagpupumilit na iuwi na niya ko kaso pasok sa isang tenga labas sa kabila ang ginagawa niya. Para ngang di na niya ko pinapakinggan. Hindi ko talaga alam kung anong maganda sa "party" na toh at pati ako nagagawa niyang iignore.
"JIYOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOONG!"
Sinigawan ko siya sa mismong tenga niya. Nagulantang naman siya.
"WHAT IS YOUR PROBLEM?!" singhal niyang sabi sakin.
Ako pa ngayon yung may problema. Nakita na ngang ako yung inaargabyado niya.
"TAKE ME HOME!"
Magkatabi kaming nakaupo sa isang round table. Onti na lang talaga iisipin ko na kasal inaattendan namin at hindi "party"
Hinawakan na naman niya yung kamay ko.
"Not yet. Hindi pa nga nagsisimula gusto mo nang umuwi."
Sumimangot ako.
"Nakakailang wait lang ka na ah! Ay nako!! Bahala ka diyan basta ko uuwi."
Tumayo na ko pero pinigilan niya ko by grabbing my hands.
"Sit Dara."
Hindi ko siya pinakinggan at tumayo na lang ako. Ikinagulat ko sa puntong tinaasan ako ng balahibo ng kagatin niya ang hinliliit ko sa kamay.
"AHHHHHHH YOU STUPID PERVERT!!!"
Tumigil yung orchestra, lahat ng ingay sa party at lahat ng usap usapan nagtigil din, naramdaman ko ang mainit na tingin sakin ng mga tao sa paligid. Napatingin ako kay Jiyong na binitawan na ang kamay ko at ngayo'y naka ngiti na parang walang nangyari.
Hindi ko alam kung anong sasabihin ko.. Napansin ko na lang na bumalik na bigla yung tunog at normal na din yung mga tao. bumalik na din sila sa pag uusap kaso yung mga nasa tabing table namin ni Jiyong.
"Freak."
Ang sinasabe. Kayo kaya kagatin. Maka pag judge yung mga babaeng toh.
Umupo na lang ako at tiningnan ko si Jiyong ng masama. Lumapit siya sakin at binulungan ako sa tenga.
"Kakagatin ko talaga lahat ng daliri mo pag nagyaya ka pang umuwi."
Inirapan ko lang siya. Ininom ko yung tubig sa harapan ko. Ako lang ang nakatubig saming dalawa sa table, wala pa kasi yung mga barkada niya, hindi na din siya sumama sakanila kasi nga ayaw niya kong iwanang mag isa. Wine yung iniinom niya.. ako tubig.
Biglang may umupong babae sa tabi ni Jiyong. Maganda siya, hanggang leeg ang buhok niya, di masyadong katangusan ang ilong, kung ipapa describe niyo sa sakin in one word, cat face.
"Long time no see Kwon! How are you?"
Nairita ko nung hinawakan niya yung kamay ni Jiyong after she greeted him. Kaso hindi ko mapilitang di ngumiti nung biglang tinabig ni Jiyong yung kamay niya.
"As you can see i'm fine, go away kung ayaw mong mapalabas."
Napansin kong di niya man lang binigyan ng tingin yung babae. Nakatingin lang siya sa mga taong nag p-play ng instruments.
BINABASA MO ANG
.Ride Or Die.
Teen FictionSandara Park, a lady who gets what she wants, a girl who can ruin everything she wants to ruin will meet her number one rival Kwon Jiyong, a man that cares about everybody, the perfect definition of kindess, and the person who is not Sandara Park. B...