Meftun

Umut

Apartman kapısını açtım ve kapıyı çarpıp çıktım yukarıya ..

Allah'ım sen yardım et bana inşAllah Elif ablam evindedir. .

Tedirginlikle zili çaldım . Kapı açılmadı .
Belki gece vakti olduğu için bilerek açmıyordur diye düşündüm sonuçta tek başına yaşıyordu, korkabilirdi . "Elif ablaa " diye seslendim. "Ben Hira ".. Ben seslenir seslenmez kapının kilidi açılmaya başladı . Tam da tahmin ettiğim gibiydi. Şükürler olsun ki Elif ablam evindeydi.

- Hi ra !

- Abla müsait misin ?..

-Tabiki, ben şaşırdım sadece. Geç geç ..

- Abla gidebileceğim bir tek sen vardın .. Rahatsızlık vermek istemezdim .

- Hira cidden sinirlendiriyorsun beni. Tabiki bana geleceksin , ne rahatsızlığı.  Hadi anlat bakalım neyin var ?

- Abla öyle şeyler oluyor ki ..

Olan biten herşeyi olduğu gibi anlatmıştım .. Elif abla şaşırdıkça şaşırmıştı. .

- Peki amcanın suçsuz olduğuna emin misin ?

- Abla bu emin olmak değil ama o polis suçlamakla yetiniyor bana delil gösterdiği yok . . Zaten garip bir insan dediklerine nasıl inanayım. .

- Canım bahsettiğin kişi bir polis, ortada bişey olmasa amcanın peşine düşmezlerdi. . Hem garip derken ?

- Bilmiyorum acayip davranıyor, sinirlerine hâkim olamıyor sanırım .. Ben de olamıyorum , onu görmem yetiyor sinirlerimi hoplatmaya. . Bir daha karşılaşmayım rahat edeceğim. .

- Sıkıntının sona ermesini umuyorum. Aaa aslında bu işe yardımım dokunabilir. Kardeşim var demiştim ya o da polis .. ondan yardım isteyeyim bu işe bi baksın diyecektim ama benle görüşmek bile istemiyor ..

- Yok ablacım , gerek yok .. Zaten bu saatten sonra bişey yapmamız gerekmiyor. Gerçekler ortaya çıkar zaten .

-Evet haklısın canım . Aaa senin karnın nasıl ? Gel bişeyler hazırlayalım.

- Yok gerek yok abla .

- Neden yaa ?

- Canım hiç istemiyor ..

- Yorgunsundur tabii . Ben senin yatağını hazırlayayım o zaman , canım duşa filan girmek istersen gir .

- Gerek yok abla .

- Bak eğer bir konuda çekingenlik yap,  pişman ederim seni ! Ona göre .. Hem artık birlikte yaşarız , amcan buradaki düzenini bozmuş bi daha geri dönmez . Ben de yalnız kalmayı bırakmış olurum. .

- Yok abla ben ayarlarım bişeyler hem amcam bir şekilde bana ulaşır ..

- Burada ev varken ayarlanmaz canım , hadi güzel bir uyku çek de dinlen ..

Gece boyunca düşünceler içinde boğuşmuştum. Gerçek nedir ? Amcam nerede ? Ulaşabilecek kimsem yok ! Dayımgil bana nasıl ulaşır , ya abim ! (Eyvah)  Ne yapacağım bu şehirde, hayallerimi bırakıp anneannemgilin yanına mı dönmeli miyim ? En mantıklısı Elif ablanın dediği galiba .. Onunla yaşamak peki ya para ?

Uyandığımda Elif abla çoktan kahvaltıyı hazırlamıştı. Duşumu alıp Elif ablanın kıyafetlerinden giyindim.

- Sabah namazına uyanamadın  Hira hanım . Çok yorulmuşsun. .

- Aaa evet abla yaa ..

- Ben iş için birazdan çıkacağım sen evde kal da dinlen canım .

- Yok bende çıkıyım , sınavım var .

  Okula gittiğim de iki üç kızın bana bakarak aralarında konuştuklarını hissettim, ama hüsni zanda bulunmaya çalıştım. .

Sınavım bitmişti, okuldan çıkarken Mervegille karşılaştım. 

(MERVEGİL: Çok sevmediğim sadece sınıf arkadaşlığı kurduğum bir grup. )

Yanlarından geçerken gülümsemekle yetindim. Gülümser gülümsemez Merve sinirlerimi alt üst eden , baştan aşağı titrememe sebeb o konuşmasını yaptı. .

- Hira canım , yürüyerek mi gideceksin eve ? Eniştemizin işi mi var yoksa .

Şaşkınlıktan cevap verememiştim ki arkasından arkadaşı cevap verdi .

- Ayy Merve, belki araları bozuk sen de hemen bozuyorsun Hiramızı  ..

Konuşmayı biri bırakıyor biri devam sürdürüyordu .

Dayanamadım o sinirle bağırdım:

- Kimden bahsediyorsunuz siz ben anlamadım ! He ne eniştesi ?

- Hiracım bizi de dostun kabul et tatlım, çekinmeden söyle . Bak sonra gece vakti apartman önlerinde yakalıyoruz. .

- Ne biçim konuşuyorsun sen Merve ! Haddini bil ! Sen gerçeğin ne olduğunu bilmeden nasıl böyle bir yorum yaparsın ?

- Gerçek görünüyordu canım , ne yoksa kuzenin miydi ? Gecenin bir yarısı arabasından iniyorsun, bakışmalar, peşinden gelmeler, tartışmalar, sen giderken arkandan bakışı; herşey ortada .. Ama ben neden gizlemeye çalıştığını biliyorum .. O büyük lafından dolayı değil mi?

Ne diyeceğimi bilemiyordum. Devam etti sözlerine geçen ay kullandığım sözleri hatırlattı ..

-Evet tatlım geçtiğimiz ay seni o kadar seven kuzenimi  sana ayarlamaya çalıştıgım zaman ne demiştin ?

"Olmadı, olmayacak da"

"İnsan hayatında bir kere  sever onunla da evlenir , ben böyle bilirim yani başka türlüsü olmaz ! "

" Yok onunla sevgili ol sonra başkasıyla bu bana ters "

"Sevgi kadar güzel bir duyguyu kirletemem " .. 

-Evet Merve benim cümlelerimdi bunlar, ve hâlâ benim düşüncelerim. Gerçekte ne olduğu umrunuzda değil bu yüzden kendimi anlatmaya çalışma gereksinimi duymuyorum . Anlamak istemeyene nasıl anlatılabilir ki ..

Son sözümü söyleyip  göz yaşım ile gitmiştim ..Anlatsam nasıl anlatacaktım ki. . Amcamın durumundan nasıl bahsedebilirdim anlarlar mıydı ki ? ..