Aradan bir hafta geçmesine rağmen o konuşma ara ara aklıma geliyordu .. Bu durum hakkında bişey yapmayı düşünmüyordum. Bir hafta boyunca derslerimle ilgilendim. Ve bu hafta olan en önemli gelişme; artık hastanede staja başlamamdı.
Ve bir de ilginç bişey olmuştu ki .. Sâre benden Elif ablanın ve hastanenin konumunu göndermemi istedi .. Acaba süpriz yapıp yanımamı gelecek diye düşünüyorum. .
Yorucu bir günün sonunda eve gelip duşumu aldım. Elif abla akşam yemegine gelmeyeceğini söyledi .
Bende kendime bir güzel taze fasülye pişirdim. Masayı yavaş yavaş hazırladım ve namaz kılmak için nemli saçlarımı eşarbımla kapattım, feracemi de üzerime geçirdim .
Namazımı bitirdim ve dua etmeye başladım, tam o sırada aklıma o polis gelmişti.. Böyle olmasını gerçekten ben de istemezdim..
Yanağıma iki damla yaş süzülürken çalan zil ile irkildim.
Elif abla mı ki ? Yok ya o daha gelmez, komşulardan biridir. .
Düşünceli bir şekilde kapıyı açtım . (Kapının deliğinden bakmayı neden düşünemediysem..)
Gözlerim kocaman açıldı. Şaşkınlıktan neredeyse nefesim kesildi ..
Karşımda duran şahıs, geleceğini hiç tahmin edemeyeceğim birisi .. O .. Polis .. Ali AKINCI !!
- Senn .. Sen ne yapıyorsun burada ?
- Bu soruyu benim sana sormam gerekiyor . Çünkü burası benim ablamın evi . .
Neeeeee ! Ben gerçekten doğru mu duymuştum ! Ne yani şimdi Elif ablanın bahsettiği kardeşi bu polis miydi ?
- İyi misin ?
- Bu .. bu nasıl olur ?
- Ne nasıl olur ? Ablam diyorum anlamıyor musun ! Siz nerden tanışıyorsunuz?
- Biz aynı okuldaydık.
- İyi . Ablamı çağırsan çok sevineceğim. .
Ukala tavırları sayesinde şaşkınlığımı üzerimden attım ve cevap verdim :
- Elif Abla yok ..
- Nerede ?
- Tam olarak bilmiyorum. Arkadaşlarıyla birlikte ..
- Bu saatte ! Neyse ben gelmesini beklerim .
Lafını bitirmeden içeriye daldı !
Ukalalığının yanısıra bir de görgüsüz !
Allah'tan müsait bi zamandaydım. Kılık kıyafet olarak filan ..
O değilde ben yabancı bir erkekle, yanlız başıma, aynı ortamda bulunamazdım ki ..
Ne yapsam, ne yapsam .. Hah buldum.
- Iıı şey benim markete gitmem lazım. Sen Elif ablayı beklersin.
- Dur, dur ben giderim markete !
Allahallah, düşünceli yanları da varmış . Ya da anladı durumu ..
- Yok ben giderim.
- Ben giderim dedim ! Kız başınıza akşam akşam !!
Sanane diyesim geldi . Yüzüne baktığımda çatık kaşlarını görünce birden lafımı yuttum.
- Ne alınacaktı ?
Ne mi alınacaktı ? Sahi ne alınacaktı ...
- Süt ve ekmek ..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Meftun
Teen FictionSevgi ile nefret arasında ince bir çizgi vardır. İnsanın tüm sevgileri nefrete dönüşmüşken, tekrar sevgiye kucak açabilir mi? Öfke dolu iken gözleri, sevgi ile bakabilir mi?