Meftun

Özür Dilerim

O cesaretle merkeze kadar geldim. Tekrar bir korku, heyecan içimi kaplamıştı ki . . Hayır Hira ! Vazgeçme . Hadi gir içeriye dedim . Ve titrek adımlarla içeriye yöneldim ..

İçeriye girer girmez etrafıma iyice bir göz gezdirdi, o yoktu .. Başkomser'e baktım ama o da yoktu. Birine sorsam .. Ama soyadlarını bilmediğim gibi isimlerini doğru bildiğimden de emin değilim .. Ne yapsam diye düşünürken aklıma o gün ifade için gittiğim oda geldi. Evet, evet hatırlıyordum burasıydı. .

Heyecanla odanın kapısını tıklıyordum ki arkamdan bir ses geldi:

- Buyrun kime baktınız ?

Arkamı döndüğümde bana seslenenin bir polis olduğunu farkettim.

- Be.. ben Ali beyi arıyorum. Kendisi polis ..

- Soyadı ?

- Soyadını bilmiyorum. .

- İsmi Ali olan polis sayımız fazla..

- Şey. . Geçen hafta görevden uzaklaştırılmış filan ...

- Haa Ali Akıncı ! Koridorun sonundaki odada bekleyin ben kendisine bildireyim. İsminiz ?

- İsmimi söyleseniz tanımaz .

- Peki siz bilirsiniz. Gelmezse şaşırmayın , kendisi süprizlerden pek hoşlanmaz ..

Kesin bu polis onun arkadaşıdır. Onun gibi uyuz uyuz konuşuyor !

Neyse boşver Hira, sinirlerine engel ol! Şu işi hallet ki vicdanın rahat etsin .

Polisin tarif ettiği odaya gittim, içeride çalışanlar vardı. (İyiki. . )

Sandalyeye oturdum ve beklemeye başladım ..

Hâlâ gelmedi. Allahallah ya ! Gelmeyecekse haber etseydi beklemeseydim. Hayret bişey ya ! İnsan bi merak eder kim geldi diye ! Belki de kameradan görmüştür beni , bilerek gelmiyordur..

Sinirle yerimden kalktım ve odadan çıktım. Koridorda sinirle yürüyordum ki ..

Onun (polisin) bana doğru geldiğini farkettim. Ve olduğum yerde kaldım çünkü o da canı sıkılmış gibi görünüyordu. .

- Senin ne işin var burada ! (Ses tonu her zamanki gibi yüksek)

Yine ne diyeceğimi bilemedim. Halbuki evde ne diyeceğimin hesabını iyice yapmıştım. (Evdeki hesap çarşıya uymuyor be güzelim)

- Sana diyorum ! Ne işin var burada ?

- Be.. ben özür dilemek için gelmiştim. .

- Ee ee

- Herşey için özür dilerim. Hakkını helâl et ..

- Özür dileyince ne değişti !

Ben nefsimi susturup ondan özür dilemiştim ve onun verdiği cevap bu muydu ?

Şaşkınlığımla kafamı kaldırıp yüzüne baktım çatık kaşları altından açık kahverengi gözleri öfkeyle bana bakıyordu .. Sanki bana zarar verecekmiş gibi .. Hayatımda hiç bir zaman, bir çift göz beni böyle korkutmamıştı. .

Off Hira ne saçmalıyorsun ya . İçimdeki sesin çenesi açılınca susmak bilmiyor ki ...

- Ne mi değişti ? Yani pişmanım . Bu söz sende bir etki yaratmadı mı? Seni yumuşatmadı mı?

- Hayır . Bu kelimeler olanları değişmiyor.

Şaşkınlıktan ne diyeceğimi bilemezken sözlerine devam etti ..

- Yaşananları değiştirmek için bir özür yeterli mi sence ? Hatalar bir özürle telafi edilebilir mi ?

Cevap vermemem üzerine arkasını döndü ve koydu gitti ..

Noldu Hira ! Buraya Özür dilemek için gelmiştin ! Hani vicdanını rahatlatmak için .. Ama şimdi daha çok sızlıyor değil mi ? Belli ki onu derinden sinirlendirip üzmüşüm. .

Allahım o konuşma hiç çıkmadı aklımdan .. Halbuki ben hatamı telafi etmek için elimden geleni yapmıştım. .