Meftun

Ne Yapacağım

Ben câni dediğim polisin hakkına girmiştim. Birdaha asla karşılaşmamaya çalışacaktım fakat nasıl helalleşebilirdim ? Vicdanımı susturamamıştım yine ..

İçim burkuldu ve iki damla gözyaşı iniverdi yüzüme ..

İçim içimi yerken birden kapı açıldı , Elif abla eve dönmüştü.

- Hira ne yaptın, gittin mi merkeze ?

- Ee ne oldu ? Anlatsana ..

- Iıı şeyy. .

- Ne ? Anlat hadi . Hem burada yemeği de hazırlayalım. Çok açım valla . Hadi sana diyorum anlat .

- Elif abla ben o polisin arkasından o kadar attım tuttum ama o haklıymış .

- Hadi yaa ! Amcan suçluymuş yani öylemi? İftira değilmiş !

- Öyle görünüyor. Polisin haklı olduğu kesin . Amcama gelince de dükkanda deliller bulunmuş, 3-4 kişinin hakkında şikayeti varmış, bana söyledikleri de gerçek değil yani durum suçlu olduğunu gösteriyor ..

- Anladım ama üzülmemeye çalış aşkım yaa ..

- Öyle de işte insanın canı sıkılıyor, biraz pişmanlık var ..

- Ama senin niyetin kötü değildi ki . Pişman olacak bir durum yok, sen davranman gerektiği gibi davrandın. Ortada bir suçlama vardı sen delil olmadığı için inanmamayı tercih ettin .

- Olaylara diğer taraftan bakmaya hiç çalışmadım. Kafamı birşeye dondurdum, amcam öyle şey yapmaz diye . Aynı gözlükle baktım herşeye. .

- Canını sıkma ama yaa, geçti işte . Sen temiz kalpli birisi olduğun için hep iyi düşündün .

- Evet geçti gitti . Ama ben o polisin hakkını nasıl ödeyeceğim ! O kadar laf saydım, hakaret ettim . Hadi özür diledim diyelim ; beni m yüzümden bir hafta görevinden uzaklaştırılmış buna ne diyeceğim ! Benim gibi bi salak yüzünden. .

Gerçekten içim dolmuş ki Elif ablaya iyice bir içimi dökmüştüm. .

- Hadi yaa uzaklaştırma mı almış ! Bayağı ciddi bir konu demek ki .. Ama hallederiz ya özür dileyince hallolur. Hatta meslek arkadaşlarının yanında, yani merkezde özür dilersin, bende gelirim . Sıkıntı yapma ..

- Evet iyi fikir ! Merkezde özür dilemek en mantıklısı .

- Yanii. Bir de amcan yakalandığı zaman kahraman ilan edilir arkadaş arasında , böylece hallolur.

Elif abla her zaman ki gibi yüreğime su serpmişti. .

Allah'ım beni onunla karşılaştırıp bu şehirde bu olayların içinde yalnız bırakmadığın için Şükürler olsun ..

Şu işi de hallettiğim zaman içim rahat edecekti . Abimin askerden dönmesine de az kalmıştı. Döndükten sonra Elif ablamın yanında ki mahcubiyetim bitecekti inşAllah. .

Onun yanında kalıyordum ama harcamalar konusunda katkıda bulunmuyordum. Bu durum da haliyle beni rahatsız ediyordu . Dayımgili arayıp para isteyebilirdim ancak durumdan haberleri olsun istemiyordum . Zaten yıllarca bizim ile uğraştılar. .

Abim gelince bir çözüm bulurdu hem artık kendi başımın çaresine bakma yaşına gelmiştim ..

Akşam yemeğimizi yedik, etrafı toplayıp namazlarımızı da kılıp yatmak için hazırlandık. .

Sabah, gördüğüm rüyanın etkisiyle uyandım. Rüyamda abim askerden dönmüştü sımsıkı kucaklamıştım .. Çok özlemiştim heralde ..

Kahvaltıyı hazırladık ve yemeğe başladık birden aklıma dayımgil geldi ben onlarla 1 haftayı geçkin konuşmuyordum. Merak etmişlerdir diye düşündüm ve Elif abladan telefonunu rica ettim ..

Ama aramaya cesaretim yoktu . Şimdi bir sürü soru soracaklardı . . Amcamı , yengemi .. Ne diyecektim ? Bu durumdan bahsetsem dayım amcamın peşine düşerdi , huzursuzluk yaşanırdı. . Yalan söylesem , hiç beceremezdim. .

Ne yapsam diye düşünürken aklıma Sâre geldi . Onu arayıp durumu anlatayım zaten çoğu şeyi bahsetmiştim. O da dayımın kızı Fatmanur'u arardı , Fatmanur kesin beni sorardı . Sâre de iyi olduğumu sadece telefonumda problem olduğunu söylerdi böylece haberleri olurdu. Evet evet en iyi fikir bu . .

Telefon görüşmesini hallettikten sonra Elif ablaya şu özür işini ne zaman halledelim dedim o da okul çıkışı hastaneye uğra gidelim dedi .

Buluşmak üzere sözleştik ve okula gittim.

Bu gün gerçekten yorucu bir gündü .. Kaç gündür dersin başına oturmadığım için yapmam gerekenler epeyce birikmişti. .

İşlerimi halledip hastaneye geldigimde hastane kapısında o gün beni eve getiren doktoru gördüm. Adı Ertuğrul muydu neydi ..
Tutmuş olduğu bardaktan bişey yudumlarken karşındakini dinliyordu.

Konuşmak istemedim ve görmezden geldim . Tam içeriye geçiyordum ki arkamdan seslendi ... ( Beni ne zaman gördü yaaa )
- Hiraa ! ( Adımı da hatırlıyor . Tamam ben de hatırlıyorum ama sen doktorsun, meşgul insansın yani hatırlamaman lazım. Ama doktorsun ya doğru zekisindir yani .. )

Hafif tebessüm etmekle yetindim.

- Elif için mi geldin ?

- Evet .

- Benim için gelecek halin yok ya değil mi .

Bu neydi şimdi ! Espiri yaptığınımı zannediyordu. Komik miydi ! Gülüşüne bakılırsa onun için komikti. En sevmediğim laubali konuşamalardı.

Onun sırıtmasına rağmen yüzümü ekşittim. Ve cevap verdim ..

- Yanii. Tabiki !

- Şaka yapıyorum zaten yaa , takılıyorum sana .

Aman eksik kal ya .. Seninle mi uğraşacam ..

Ben cevap vermeyince tekrar konuşmaya başladı.

- Elif 'in işi çıktı .

- İşi mi ?

-Evet . Acil bir hasta geldi. Benden de sana bildirmemi istedi.

- Anladım peki .

- Seninde işin varmış. Beraber halledelim bende çıkacaktım şimdi.

- Yok yok saolun. Hiç gerek yok !

- Olmaz öyle şey . Eve gideceksen de ben bırakayım. Sonuçta aynı yere gidiyoruz.

Dengesiz mi bu ya ! Hâlâ niye ısrar ediyor . Off Elif abla ya .. Şimdi eve gitsem kesinlikle benimle gelecekti. Ve hiç istemiyordum.

- Merkeze gideceğim .

- Tamam beraber gidelim işte .

- Ben yalnız gitmek istiyorum . Özel bir durum saolun !

Dedim ve yanından ayrıldım o da sadece "peki " diyebildi.

Ben yalnız gitmek istiyorum dedim de ne cesaret kendi başıma gidecektim yaa :(

Şimdi başka yere gitsem de kendimi kötü hissederdim. ( Yalancı gibi )

Off Hira herşeyden korkup durma ya ! Git özrünü dile gel işte !
Niye korkuyorsun o polisten ? Ne yapacak sanki sana ! Git , vicdanını rahatlat gel ! Son kez ..

Kendimi yüreklendirip koyuldum yola ..