Meftun

Neler Oluyor ?

- Hiraa canım !

- Elif abla !

- Ne güzel tevafuk nasılsın , ne yapıyorsun burada ?

- Ben iyiyim hamdolsun amcamın yanımdayım.

- Neyi var canım ?

- Kalp krizi geçirdi ..

- Allah acil şifalar versin inşAllah ..

- Âminn. . Sen ne yapıyorsun burada abla ?

- Ben burada çalışıyorum ..

- Aaa öylemii

- Bak ne diyeceğim, benim evim hastaneye çok yakın gel gidelim. Hasret gideririz özledim seni , hem çok yorgun görünüyorsun dinlenirsin.

- Abla ben de özledim tabiki ama amcamın yanında başka kimse yok ..

- Canım senin yapacağın bir şey yok ki , hemşireler neden burada, onlar ilgilenirler. Hadi itiraz istemiyorum ..

Elif ablama daha fazla itiraz etmemiştim. Zaten çok güvenilir biriydi. Şimdi onunla karşılaşmak ne büyük bir süpriz olmuştu. O şehri bırakmak zor gelmişti bana .. Ve burada eski hayatım gibi bir hayat kuramamıştım. Son yaşananlar ile çökmüş durumdaydım. Ama hayat bittim dediğin anda süprizlerle baş başa bırakıyor, şaşıp kalıyorsun. . Düştüğün zaman tutuveriyor ellerinden ..

- Canım anlat bakalım. Ankara'da ne yapıyorsun ?

-Abla hani amcam var diyordum ya ilgilenmiyordu diye .

-Evet hatırladım. O amcan bu amcan mı ?

- Evet . Onun yanında kalıyorum işte.

- Ee nasıl oldu ?

- Geçen yaz Konya'ya geldi , vicdan azabı çektiğini ve artık onunla yaşamamı istedi . Abim de askere gideceği için kabul etti aklım arkada kalmasın dedi. Anneannem de dayımgille yaşıyor artık.

- Öylemiii .. Ben gezmeye geldiğini zannettim . Ee okulunu buraya mı aldırdın?

- Evet ..

- Zor olmuştur .. Ama belki böylesi daha iyidir senin için .. Bilmediğin şeyler vardır ..

- Tabiki öyledir .. Ama buraya tutunamadım bir türlü .

- Canım bak Rabbim bizi karşılaştırdı. Her neye ihtiyacın olursa yardım ederim.

- Allah razı olsun ondan hiç şüphem yok .. Sen zaten hep yardım ettin bana , yürek arkadaşım oldun , herşeyimi paylaştım , beni hep anladın Elif abla ..

- Tüm bunlar karşılıklıydı bitanem. Yaşadıklarımız birbirine benzediği için birbirimizi anlayabildik. .

Gözleri dolmuştu Elif ablanın eskisi gibi ..

- Ben çayı demleyeyim, balkonda otururuz değil mi ?

- Olur tabi .

Balkona geçtim ve Elif abla elinde bardakların olduğu tepsi  ile döndü. Karşıma oturdu.

- Abla , sen anlat bakalım neden Ankara'dasın ?

- Hani erkek kardeşim vardı ya ..

- Evet, buldun mu yoksa !

- Evet , burada yaşadığı için bende burada yaşamaya karar verdim.

- Çok iyi olmuş ablacım. Çok sevindim.

- Öyle canım da ..

- Ee sorun ne ?

- Soğuk davranıyor işte .. Ne yaparsan yap bazı acıları dindiremiyorsun. . Kimseyle görüşmüyormuş zaten , kendini işine öyle bir vermiş ki gözü hiçbir şeyi görmüyor. . Hissiyatını kaybetmiş sanki..

- Anladım ama sen umudunu kaybetme ablacım .. İlerde neler olur bilemezsin belki herşey yoluna girer..

- İnşAllah canım , bende öyle umut ediyorum..

Elif ablamla bir güzel dertleşmiştik. Çaylarımızı içtik ve bir güzel dinlendik. . (Balkon keyff )

Teşekkürlerle vedalaştık birbirimizden .. Hastaneye geldim ve biraz uyukladım. .

Amcamın kontrolleri yapıldı, doktor şimdilik durumunun iyi olduğunu ve hastaneden çıkabileceğini söyledi. Bu habere çok sevindim ancak aklımda hemen bir soru işareti yer edindi !
Hastaneden çıkınca nereye gidecektik? Amcam ile Yengemin arasının kötü olduğu aşikardı. . O derece ki yengem bana evden eşyalarımı almamı dahi söylemişti. ..

- Amcacım ne bu telaş ?

- Hira acele et hadi !

- Sakin ol amca , neden ?

- Gitmemiz gerekiyor hadi şu hastaneden bi çıkış yapalım .

Amcam çıkış işlemlerini yaptıktan sonra elinde bir zarf ile döndü. Zarf , Emniyet Müdürlüğü'nden geliyordu. İfadesini vermesi için amcamın merkeze gitmesi gerektiği yazıyordu. Ben yine şaşırmıştım amcam ise sanki zarfın gelmesini bekliyormuş gibi davranıyordu .
Biraz sonra Murat Abi arabasını getirdi bindik, Murat Abiyle vedalaştık ve bastı gaza ..

Amcamı böyle hızlı sürerken hiç görmemiştim.

- Amca , nereye gidiyoruz ?

- Konya'ya !

- Nee. . Neden amcacım ? Yanımda eşyalarım yok hem yarın sınavım vardı ..

- Hiraa! Soru sormak yok .. Böyle olması gerekiyor , eşyalarını alırız bi ara , okul işini de sonra hâllederiz ..

Hiç bişey diyememiştim. .

Yarım saattir yoldayık ne amcam bişey söylüyordu ne de ben bişey sorabiliyordum . .

Araba aniden durdu amcam arabadan indi ve arabayla ilgilenmeye başladı ..

- Hira amcacım , arabada boş şişe olacaktı şuradaki çeşmeden bi su doldursan.

Arabadan indim ve çeşmeye yöneldim suyu doldurup dönecektim ki arkamı döndüğümde amcam gaza bastı ve gitti .. !!!