Bir Kurtkızın Hikayesi...

14

-(Dan) Ödeşme vakti geldi. Sophia, babanı öldüren kişi karşında duran, sana yalanlar söyleyen ve sevgilin olan bu p.ç heriftir.

-Ne!!!? Hayır, bu doğru olamaz! Taylor, bi' şey söyle!

Taylor'un kafası öne eğildi ve mahcup olduğunu gördüm. Hayır! Onu öldürmüş olamaz! O beni seviyor! Fakat, fakat babamı seviyor muydu!?

-(Taylor) Sophia, bak bu bu bir

-Cinayet mi!? Babamı öldürdüğüne inanamıyorum! (hünküre hünküre ağlayıp bağırmaya başladım). Bir de bana kalkmış yalanlar uyduruyorsun? !

-(Dan) Sophia, işte kanıtı burada. İzle ve kendin gör.

Dan telefonu elime verdi. Videonun açılmasını bekledim. Ve başladı! Hayır! Bu yalan olmalı! Taylor araba ile babamın arabasına hızlıca ve İSTEYEREK düğmen büküyor! Araba da savrulup yoldan çıkıyor! Daha şiddetli ağlamaya başladım. Telefonu Dan'e uzattım ve koşa koşa yukarı çıktım.

-(Taylor) Sophia! Dur! Bekle!

Odama gidip kapıyı hızlıca kapattım. Babamı öldüren oymuş! Ve bana yalanlar söyleyip durdu! O da yetmedi sevgilim oldu ve bana beni sevdiğini söyledi! Hepsi palavraymış! Bana babamı Alex'in öldürdüğünü söylemişti. Demek doğruyu söyleyen Alex imiş! Kapı çalındı. Cevap vermedim. Vermek de istemedim. Ama kapıdaki kişi kapıyı açtı ve içeri girdi. Bu Alex.

-Tatlım, iyi misin? Ne oldu?

-Ta- Taylor

-Nolmuş o pisliğe?

-Babamı öldürdü!

-Sana söylemiştim. Bunu zaten biliyorsun. Ama kabullenmek istemedin, değil mi?

Evet anlamında kafamı salladım.

-Gel buraya.

Kollarını açtı ve ben de ona sarıldım. Omzunda yaklaşık yarım saat ağladım.

-Şşşt, tamam. Sakin ol. Sen bir kurtkızsın. Güçlü ol.

-Ama bazen güçlü olmak çok zor amca...

-Biliyorum tatlım. Ama senin bunu başarabileceğini de biliyorum. Hadi toparla kendini.

Burnumu çektim ve tamam anlamında kafamı salladım.

-Daha iyi hissediyor musun?

-Evet. Çok teşekkür ederim amca.

Ona bir kez daha sarıldım ve yataktan kalkıp lavaboya elimi yüzümü yıkamaya gittim. Aynada kendime baktım. Ağlamaktan tüm yüzüm şişmiş. Ama bunu düşünecek zaman değil şimdi. Taylor'a ne yapmalıyım? Onu öldürebilirim. Babamın canını aldığı gibi ben de onun canını alabilirim. Ama bu beni ona benzetmekten başka hiçbir işe yaramaz. Bir daha onun suratını görmek istemiyorum. Yüzümü kuruladıktan sonra tekrar odama gittim. Dan ve Alex yatağımın yanındaki koltuklarda oturuyorlar.

-(Dan) Daha iyi misin?

-Evet teşekkür ederim. Hem ilgin hem de bana doğruyu gösterdiğin için.

-(Dan) Sen yeter ki iste. Ben her daim senin yanında olmaya hazırım.

-Teşekkür ederim şimdilik iyiyim. Yine de saol.

-(Dan) Sophia, biliyorum biraz hızlı olacak ve yerinde olmayacak ama, kız arkadaşım olur musun?

Alex de ben de şaşkınlıktan dona kaldık. Ama bir an düşündüm ve bana asıl gerçekleri gösterenin o olduğunu ve beni koruyabilecek kişinin o olduğunu hissediyorum. Bu yüzden ona;