It Ain't Easy - Douwe Bob

1

"Succes lieve Douwe, ik zie je hopenlijk snel weer na het songfestival"

Noah geeft haar grootte idool Douwe een knuffel.

"Dag lief, ik zie je snel weer" en hij vertrekt naar Stockholm voor het Eurovisie Songfestival..

Vandaag is de dag, vandaag komt Douwe Bob weer terug uit stockholm.. met een 11de plek maar dat maakt helemaal niks uit, voor mij blijft hij nummer 1.

Het is nog vroeg maar ik kan nietmeer slapen omdat ik hem vandaag weer zie.

Ik liep naar de badkamer en zette de douche aan, ik trok mijn slaapshirt en ondergoed uit en stapte onder de warme douche, nog half slapend waste ik mijn haar en lichaam, scrubde mijn gezicht en zette de douche uit, deed een handdoek om mijn lange donkerblonde haar en een handdoek om mijn lichaam, ik keek  in de spiegel en verzorgde mijn gezicht en lichaam.

Ik liep naar mijn kamer en liet mijn handdoek van mijn lichaam afglijden en kleedde mij aan, een grijze trui met zwarte skinny jeans en mijn zwarte nikes, want in Nederland is het altijd kouder dan het hoort te zijn..

Ik liep naar benede waar mijn moeder al bezig was met ontbijt.

"Goedemorgen" zei ik nog half slaperig

"Goeiemorgen meisje, wat ben jij vroeg wakker op je vrije dag? zenuwachtig voor Douwe's aankomst?" vroeg mijn moeder

"ja.. wel een beetje, aangezien hij nu ineens veel meer "fans" heeft gekregen.." zei ik en zuchtte

"Meisje het komt goed, al die meisjes doen er niet toe, jij bent een trouwe fan, en wat jullie hebben is speciaal" probeerde mijn moeder me te peptalken..

Het is moeilijk te geloven nu er ineens zoveel fans bij zijn gekomen, ik ben al 2 jaar fan en naar zoveel concerten geweest en nu komen er ineens allemaal meisjes op af, omdat ie knap is ugh.

Ik had moeite met ontbijt eten, zenuwen. Ondertussen appte ik met Desi, mijn beste vriendinnetje, en ook Douwe fan ( sinds kort ugh ) maar wel voor zijn muziek en niet alleen zijn uiterlijk.

"Omg Noah vandaag komt ie weer terug! ben je zenuwachtig?"

"Ja ik weet het.. mwa beetje, ben benieuwd wat de opkomst is.."

Ergens had ik helemaal geen zin, maar aan de andere kant heel veel zin om Douwe weer te zien.

rond 6 uur vertrokken we naar schiphol, Douwe zou rond half 8 aankomen en we wouden de drukte een beetje voor zijn.

Eenmaal op schilphol gingen we eerst langs de Starbucks om wat te drinken en daarna liepen we door naar de gate waar Douwe zou aankomen.

"Haha waarom heb je die sjaal nog om? het songfestival is toch al afgelopen" vroeg een meisje die ook onderweg was naar de gate.

"oh gewoon.. als support voor Douwe" antwoorde ik en liepen ik en Desi een stukje verder door.

"pfff Dees, het irriteerd me nual dat er van die fake fans zijn, je herkent ze gewoon!"

"joh trek je er niks van aan, hij herkend jou vast en niemand anders, het komt goed, wees blij dat je hem weer ziet" Antwoordde Desi en gaf me een knuffel

Ja, ja dat is waar, hij herkend mij, en een aantal andere fans die ook bij veel van zijn concerten zijn geweest.

Rond 7 uur begonnen er mensen op de gate af te komen, zo druk is het anders nooit..

Half 8.. de aankomst.. ik word steeds zenuwachtiger..

"Noah, gaat het?" vroeg Desi erg bezorgd.

"jawel.. het gaat wel" zei ik met een kleine stotter.

"Daar komen ze!!!" hoorde ik een vreemde uit het publiek roepen en er begon een menigte te duwen, ik keek alleen wat op en inderdaad.. daar kwamen ze, met meer publiek getrokken te hebben dan verwacht..

Douwe loopt door de schuifdeuren, hij kijkt om zich heen, zou hij me zien, of sterker nog.. zou hij me wel herkennen tussen de menigte..?