It Ain't Easy - Douwe Bob

8

Toen ik thuis kwam stond mijn moeder me al op te wachten.. ohgod nu gaan we het krijgen..

"Jongedame, waar was jij vannacht." zei ze heel boos.

Pff..

"Bij Douwe, dat zei ik toch" zei ik met een verhefde stem en ik keek opzij.

"En jij denkt dat ik dat geloof, en dan nog, je laat voortaan even weten wat je aan het doen bent, en kijk me aan als ik tegen je praat!" Zei ze heel boos.

ik verhefde mijn stem nogmeer "Nou dan geloof je het toch lekker niet! ik ben veilig thuis, dus hou er maar weer over op!" en ik rende naar boven en sloeg de deur hard achter me dicht

Ik legde mijn hoofd in mijn handen.

Ik ben zo in de war..

Ik begon te snikken.

Ik miste Douwe nual, maar ik wist gewoon niet of hij serieus was, ik wist niet of hij het meende en hij echt op die manier om mij gaf.. pff, en nu is mijn moeder ookal boos op me, voor mn gevoel ging het gewoon niet lekker.. als ik bij Douwe was kon ik alles vergeten en thuis schiet ik meteen weer in de stress..

Ik keek naar mijn telefoon, 14:03..

Ik liep naar mijn kast en pakte een tas.

Ik was het zat, ik pakte een paar shirtjes, broeken, 2 legging's, strings, 1 rode bh en sokken, ik liep naar de badkamer en pakte daar mijn tandenborstel en douchespullen.

Ik deed alles in de tas en dacht even goed na.

Ga ik dit echt doen? Ja, ik ben het echt even zat hier.

Ik pakte nog een andere, wat kleinere tas voor mijn schoolspullen en zette het nog even in mijn kamer neer, ik liep naar beneden om wat te drinken, mijn moeder was weg, waarheen? geen idee.. maar dat boeide me ook niet zoveel.

Ik pakte wat te drinken en ging aan de eettafel zitten, ik pakte mijn telefoon en zag een berichtje van mijn moeder.

"Ik ben even weg, tot vanavond." ze was nogsteeds boos.. pff..

Ik pakte pen en papier en begon te schrijven.

"Sorry mam, ik moet er gewoon eventjes tussenuit, ik heb wat spullen gepakt en we houden gewoon contact.. geloof me ik ben niet ver weg.

Xxx ik hou van je
Noah"

Ik nam een laatste slok en ik liep weer naar boven.

Ik zuchtte even diep.

Ik zag dat Desi me een berichtje had gestuurd.

"Waarom was je niet opschool vandaag?"

"Dat weet je toch, ik was bij Douwe."

"Had je daarna toch kunnen komen, hij woont toch best vlakbij?"

"Ja klopt.. problemen thuis"

"Ah oke.. succes, ben je er morgen?"

"Denk het wel, je ziet me vanzelf wel"

Ik pakte mijn oplader, makeup en verzorgingsspullen nog snel en deed het in de tas.

Ik liep met de 2 tassen naar beneden en dacht nog even goed na.. ja ik ga.

Ik pakte een sleutel en liep de deur uit, deed de deur opslot en liep richting de bushalte.

Ik luisterde douwe zijn muziek onderweg en dat vrolijkte me welweer een beetje op.

Aangekomen op centraal moest ik nog even een tijdje wachten op mijn tram, ik zat met 2 zware tassen voor het station een beetje voor me uit te staren.

"Gaat het?" vroeg een vreemde stem.

Ik keek om.

"Uh ja prima.." zei ik.

"Ah oke, zo ziet het er niet uit, je weet zeker dat je geen hulp nodig hebt?" vroeg de vrouw.

"Neehoor het gaat prima" zei ik nogmaals.

"Oke, nou succes verder meisje, doe voorzichtig" zei de vrouw en ze liep snel door.

Hmkay?

De tram was er en ik stapte in, onhandig pakte ik mijn OV en checkte in..

Eenmaal bij de halte stapte ik uit..

Ik stond voor het huis.. ik twijfelde even, maar ik belde toch maar aan.

Ik hoorde iemand van de trap af lopen.

Mijn hart zat in mijn keel, ik kon nu niet meer terug.