It Ain't Easy - Douwe Bob

31

We waren klaar met eten en we deden nog even een drankje.

"Ga je mee naar het strand" vroeg Douwe ineens.

"Uh ja" zei ik verrast.

Hij glimlachte en pakte mijn hand.

"Ik hou van je Noah" zei hij.

"Ik ook van jou" zei ik.

We stonden op en liepen hand in hand richting het strand, in de verte leek het wel of ik een soort podium zag staan, maar er scheen allemaal fel licht dus ik wist het niet zeker maar we liepen erop af.

"Wat is dat?" vroeg ik.

"Geen idee, komen we zo achter" antwoorde Douwe.

Ik geloofde hem niet maar oke.

We liepen verder en ineens liepen we een cafe'tje in voordat ik kon zien wat het felle licht was.

Er kwam iemand op ons aflopen met een theedoek om zijn arm.

"Jij bent vast Douwe" zei de man.

"Yep, de enige echte" zei Douwe, ik hoorde een spanning in zijn stem.

wat is hier allemaal aan de hand..

"Oke Noah, oogjes dicht je krijgt een blinddoek" zei Douwe en deed vervolgend de theedoek voor mijn ogen.

"Kijk uit voor mn haar" zei ik en Douwe grinnikte.

"Jaja" zei hij.

Hij pakte mijn hand en ik voelde mijn voeten weer in het zand, we liepen een klein stukje door en door kiertjes van de theedoek zag ik een fel licht.

Ik hoorde ineens muziek spelen en iemand deed mijn blinddoek af.

Douwe en de band stonden op een klein geimproviseert podiumpje, Stijn stond naast me en tot mijn verbazing was iedereen in pak.

"Lieffie dit liedje is voor jou, ik heb er lang aan gewerkt maar hij is af" zei Douwe met nogsteeds een spanning in zijn stem.

De band begon te spelen en Douwe begon te zingen.

Ik kon het niet droog houden en Stijn nam mij in zijn armen.

"Niet huilen Noah! dat is nergens voor nodig" zei hij lachend.

"Jamaar dit is zo lief" zei ik.

"Wacht maar" zei Stijn.

Nee kappen nu met die verassingen

"Wat vond je ervan?" vroeg Douwe en hij ging op het randje van het 'podium' zitten.

Het had al meer mensen getrokken die ook kwamen kijken, en een aantal fotograven.

Ik liep naar hem toe en drukte mijn lippen op die van hem, een aantal flisten zag ik afgaan.

"Het was prachtig" zei ik met een glimlach en Douwe glimlachte terug.

"Wij gaan nog even een stukje lopen" riep Douwe "ga je mee?"

Ik knikte, ik zag Matthijs met een trotse blik op zijn gezicht naar Douwe kijken.

We liepen een stukje verder het strand op langs de zee en ineens stopte Douwe en hij ging voor mij staan.

"Lieve Noah, ik hou zoveel van je" zei hij ineens.

"Ik hou ook van jou" zei ik en ik glimlachte naar hem.

Hij nam mij in zijn armen en hield me stevig vast.

"Soms ben ik een stom vriendje en dat weet ik" zei hij met een teleurstelling.

"Neeee ben je niet! ik kan ook een kreng zijn" zei ik en ik keek hem aan, hij glimlachte.

"Ik wil je gewoon niet kwijt" zei hij en drukte zijn lippen tegen de mijne.

"Je raakt me ook niet kwijt" zei ik.

En op dat moment ging hij op zijn knieën, ik schrok en schoot al meteen in tranen.

"Lieve Noah" zei hij met moeite en haalde een mooi doosje tevoorschijn en maakte hem open "Wil je met mij trouwen?"

Ik knikte hevig terwijl tranen over mijn wangen stroomde, Douwe stond op en hield mij stevig vast.

"Niet huilen lievvie" zei hij en aaide over mijn hoofd "geef me je hand"

Ik probeerde te glimlachen tussen mijn tranen door en gaf hem mijn hand, hij schoof een mooie ring met een subtiel glimmend diamantje om mijn vinger.

"Mooi?" vroeg hij onzeker.

"Jaa" zei ik snikkend.

Hij gaf me een lange liefdevolle kus en we liepen hand in hand terug naar de band en Stijn.

"En?" vroeg Stijn wanhopig en Douwe knikte trots en ze begonnen zachtjes een soort van te juigen.

"Ik ben trots op je jongen" zei Duijf en gaf hem een goedkeurende blik.

"Zullen we maar weer naar huis gaan? je ziet er moe uit lieffie" zei Douwe en ik knikte en leunde tegen hem aan.

"Kom" zei douwe en ging een beetje door zijn hurken en ik sprong op zijn rug en sloeg mijn armen om zijn nek en mijn benen om zijn middel en legde mijn hoofd op zijn schouder.

Douwe begon ineens te rennen door het zand.

"Neeeee dou!!" lachte ik "zometeen vallen we"

Hij grinnikte en liep weer rustig verder.

Toen we weer in de limousine zaten keek ik op mijn telefoon en zag dat Stijn een foto had geplaatst.

'Trots op mijn maatje' Stond onder de foto, een foto van mij en Douwe net dat ik op zijn rug zat en we weg liepen, we waren allebei getagt, er kwamen veel vragen bij kijken omdat nog niet veel mensen iets wisten van mij en Dou, Duijf vond het beter als er niet zoveel media bij kwam kijken.

Wie is dat meisje?

Ah wat cute! is ze zijn vriendin?

Lieeeeeeff!

Waarom trots?

Dat soort vragen, ik liet dat maar aan Stijn over.

"Vond je het leuk?" vroeg Douwe.

"Ja tuurlijk!" zei ik en kroop tegen hem aan.

Toen we weer thuis waren gingen we meteen naar boven, ik haalde mijn makeup van mijn gezicht en kleedde me om en ging naast Douwe in bed liggen.

"Slaaplekker lieffie" zei hij en streelde nog even door mijn haren.

"Slaaplekker" zei ik en kroop dicht tegen hem aan en viel al snel in slaap.

----------------------------------------------
Sorry dat het zo lang duurde! ik twijfelde lang over dit hoofdstuk maar ik heb het toch maar gedaan! Ik hoop dat jullie het leuk vinden 💗

Liefs Danique