Günlük

Meriç yaklaşık bir yıl önce içine kapanmış ve sadece canı istediği zamanlarda birileriyle konuşmuştu. Hiç gülmüyordu ve hiç arkadaşı yoktu. Ancak bunun sebebini kimse bilmiyordu. Ailesinin tek umursadığı şey ders notlarıydı. Meriç'in ise ders notları hep çok iyiydi. Üniversitenin birinci yılını ve ikinci yılını bölüm birincisi olarak bitirmişti. Meriç olağanüstü güzelliğe sahip bir kızdı. Bir yıl öncesine kadar arkadaşlarıyla çok sıcak bir ilişkisi vardı. Çok cana yakın ve samimi bir kızdı. Gezmeyi seven ancak bazen bunu abartan bir kız. Meriç iki hafta önce kendini asarak odasında intihar etmişti. Bundan önce bileklerini kesmişti ama ailesinin ona verdiği tek tepki öfkeydi. Ona bağırmış ve ona vurmuşlardı. Bir ablası vardı. Onu her şeyden çok severdi. Canı istediği zaman konuştuğu tek kişiydi. Güzelliğini ablasından aldığını herkes bilirdi. Çünkü ablası Meriç'ten bir tık daha güzeldi. Ona her şeyini açar, tüm sırlarını onunla paylaşırdı. Meriç'in intiharından en çok üzülen kişi de ablasıydı. Günlerce odasından çıkmamış ve sürekli ağlamıştı. Ancak daha sonra kendine gelmiş ve yıpranmış bir halde odasından çıkmıştı ancak yine de hiçbir düzelme sergilememişti.
Bir gün Doğa yani Meriç'in ablası, Meriç'in odasında eşyalarını karıştırırken dolabında kilitli bir kutu buldu. Bu kutunun kilidini kırmak istiyordu bu yüzden mutfağa gidip eline bir bıçak aldı ve kilidi kırdı. Kutunun içini açtığında şaşırmış ve bir yandan da ağlamaya başlamıştı. Kutunun içinde bir günlük vardı. Doğa günlüğü aldı ve ilk önce sayfaları karıştırmaya başladı. Onu saklayarak odasına götürdü. Çünkü Meriç'in intiharının sebebi bu günlükte yazılı olabilirdi ve anne ve babasının bunu öğrenmesini istememişti. Meriç'in intiharından anne ve babasını sorumlu tutuyordu Doğa. Günlüğü odasında bir yere sakladı ve yemek yemek üzere aşağıya indi. Meriç'in babası bir iş adamıydı. İstanbul'un en güzel ve en kalabalık semtlerinden birisinde iki restorantı vardı. Denize bakan bir evde oturuyorlardı. Ailesinin Meriç'in üsüne gitmesinin sebeplerinden bir tanesi de buydu. Ona her şeyi vermelerine rağmen Meriç hiç mutlu değildi.