Günlük

-12-

Sevgili günlük,
   Bugün kalktım ve kendimi daha iyi hissettiğini farkettim. Aklıma Gamze geldi. Beni dün hiç aramamıştı. Onunla konuşmam gerekti. Ona Burak'la sevgili olduğumuzu yani o bana her şeyi anlatana kadar sevgili olduğumuzu söylemeliydim. Ne tepki vericeği artık umrumda değildi. Onu aradım, buluşmak istediğimi söyledim. Kabul etti. Yarım saat geçti aradan geldi yanıma. Derin bir nefes aldım. Ve söze girdim,

- Burak'la sevgiliydik. Sen bana aranızdakileri anlatana dek.

Bu kadar kolay olucağını tahmin edememiştim. Durdu. Kafasını öne eğdi. Konuşmuyordu. İçini çekti.

-Bunu bana neden söylemedin ?

Her zaman ki gibi suç yine bana kaldı. Gerçekten ona neden söylemediğimi düşünemiyor muydu ? Ona cevap verdim,

-Üzülmeni istemedim. Onu sevdiğini düşündüm. Aranıza girmek istemedim.

-Ama girdin Meriç. Her şeyi mahfettin. Hayatın boyunca hep benim elimdekileri aldın. Her zaman insanlar seni destekledi, seni sevdiler. Ben seninle hep yarıştım Meriç. Ben kendi kendime seninle her zaman yarıştım. Bunun farkında değilsin dimi her şey, her zaman senin istediğin gibi oldu Meriç ve sen aptalın teki olduğundan bunun farkında değildin. Evet Meriç sen tam bi aptalsın.

Ve bunun gibi birkaç bir şey daha. Ben hep onun iyiliğini düşündüm. Ben bir şeyde iyiysem de hep paylaştım onunla. Mutluluğumu, hüznümü her şeyimi. Onun bana yaptığına bak. Ben bunları haketmedim. Hayatımın dümenini kontrol edemez hale geldim. Gemideki tek yolcu benim. Hem yolcuyum hem kaptan. Ve bir gemiyi bir kişi kontrol edemez.

########

Yürürken birden dengemi kaybettim. Bayılmışım. Kendimi hastane odasında buldum. Başımda Burak vardı. Hayat ona güzel ya. Bi açıklama da bulunmadı ama hala benim yüzüme bakmaya cesareti vardı.  Ama doğruyu söylemek gerekirse uyandığımda onun yüzünü görmek çok güzeldi. Endişeli görünüyordu. Elimi tutmuş bana bakıyordu. Kendime geldiğimde elimi elinden çektim. Yüzüne bakmamaya çalıştım. O masum, bebek yüzüne. Öyle güzel bakıyordu ki saatkerce oturup izleyebilirdim yüzünü. Ama ona sinirliydim bu yüzden zor uğraşlarla yüzüne bakmamaya çalıştım. Gamzeyle aramızda hiçbir şey olmadı dedi. Buna inanmamı bekliyordu. Gitsin bunu taşlara söylesin. Onlar bile inanmazlardı buna. "Meriç bana bak, yüzüme bak. Ellimi tut. Elini kalbime koy, kalbimin atışlarını hisset. Bana inan." Dedi. Şimdi nabıyım ben ? Bu çocuk beni kalp krizinden tahtalı köye göndermeye çalışıyor. Sonra elimi tuttu, kalbine götürdü. Ve "Gamzeyle aramızda hiçbir şey olmadı" dedi. Kalp atışları normal gibiydi. Sanırım dogruyu söylüyordu. Benim bir şey dememe izin vermeden devam etti,

-Gamze seni sevdiğimi biliyordu. Onunla bi barda tanıştık ama aramızda o gece hiçbir şey olmadı. Okulun ilk günü, seni gördüğüm ilk gün ona sana karşı hislerimin olduğunu söylemiştim. İlk görüşte aşık olmuştum sana. Normal karşıladı. Birkaç gün sonra benimle yemek yemek istediğini söyledi. Arkadaşça zannettim. Bana o gece seni kötüledi. İşte senin psikopat bi kız olduğunu, bir sürü haplar kullandığını söyledi. Sonra da bana karşı hisleri olduğunu. Ona bir şey hissetmediğimi söyledim ve sonra da gittim zaten. Ama sana bunu söyleyemedim. Ondan sonra eve geldim. İşte o gece Gamzeyle mesajlarınızı gösterdin ya bana bir saat öncesinde ben Gamzeyle yemek yiyordum. Sonra Gamze'nin yanına gittim. Evden çıkmıştım ya işte o yüzden. Ona nağaptığını sordum. Nağapmaya çalıştığını. Bana cevap vermedi. İçmişti zaten. Kafası yerinde değildi. Yanında da bir çocuk vardı. Sürekli ona bişey dedikçe bana gülüyordu. Daha fazla sinirlenmeden ordan gittim. Eve geldiğimde uyuyordun. Yani sanırım uyuyordun kapın hala kilitliydi. İşte böyle Meriç. Ben sana yalan söylemedim. Ben annemin yaptığını yapmam. Ben ona benzemedim Meriç. Bana inanır mısın bilmiyorum ama dediklerim doğru Meriç."

Ona hafifçe gülümsedim. Elini tuttum. Elimi tuttu. Bana güldü. Sonra da sarıldı. Şimdi hastane odasındayım. Ve uyumam lazımmış iyi geceler günlüğüm.