Günlük

-11-

Sevgili Günlük,
   Aklım çok karışık. Nabıcağım konusunda hiçbir fikrim yok. Korkuyorum. Bugün okula gitmedim. Sahilde yürümek istedim, nefes almak, insanlardan uzaklaşmak, bana iyi gelmeyen insanlardan... Rüzgar vardı, bulutlar griye yakın tonlardaydı ve ben, ben ölüydüm. Yağmur başladı. İnsanlar deli gibi kaçışıyor, şemsiyelerine sığınıyorlardı. Ben mi ? Bense sadece yürüyordum. Boşluğa doğru. Nereye gittiğim hakkında en ufak bir fikrim bile yoktu, sadece yürüyordum. Kafamı gökyüzüne kaldırdım. Yağmur öyle narin yağıyordu ki. Bunu hissetmek çok güzeldi. İstanbul'da uzun zamandır yağmur yağmıyordu. Bir banka oturdum. Sanırım denize bakan banklara karşı büyük bir ilgim var. Onları insanlardan daha çok seviyorum. Yağmur yağdıkça dalgalar şiddetleniyordu. O an hiçbir şey umrumda değildi. Derler ya dünya yansa umrumda değil. Tam olarak öyleydim. Bu kadar kısa sürede nasıl bu kadar yıpranmıştım? Üşümeye başladım, hemde çok ama o kadar güzeldi ki orası kalkmadım, birkaç saat daha durabilirdim. Burak saatlerdir beni arıyor. Nasıl bir insanı her şeyden çok severken ondan o kadar da nefret edebiliyoruz? Bu kurallara aykırı. Ya nefret etmeliyiz ya da sevmeliyiz.

############

Saatler sonra eve dönme kararı aldım. Sahilde uyuklayamazdım. Bitkin bi halde eve geldim. Burak burdaydı. İçeri girdiğimde. Burak ve ablam ayaklandı ve bana baktılar. Burak yanıma geldi. Kollarımdan tuttu ve beni sarstı.

"Nerdeydin ?!! Neden böyle yapıyorsun ? Ne istiyosun Meriç ne istiyosun!!!! Dikkat çekmeye mi çalışıyosun ? Afferin, başarıyosun. Amacına ulaştın. Seni ne kadar merak ettim biliyor musun ? Kendine bir şey yaptın zannettim. Ne kadar korktum haberin var mı senin ?!!"

Vesayre vesayre... Gözlerimi açık tutumaz hale gelmiştim. Ben bunları düşünürken Burak birden ağlamaya başladı. Yere çöktü. Ayaklarıma kapandı. Ona sarılmamı mı bekliyordun ? Onu geri ittim. O bana yalan söyledi, bana ihanet etti. Sahte göz yaşlarına inanmamı bekleme. Ona öfkeliyim. Hem erkek dediğin kızın yanında ağlamaz. Biraz olgun olmasını bekliyorum. Odama çıktım, kapıyı kitledim. Arkamdan bana bağırarak seslendi, duymamazlıktan geldim. Yatağıma uzandım ve şimdi elimde bir kalem ve senin satırlarına yazıyorum. Daha fazla ayakta kalamicam. İyi geceler.