κεφάλαιο 6

50 10 0
                                    


 Χορός. Η ημέρα έφτασε. Προτού κατέβω κάτω, κοιτάω τον εαυτό μου στον καθρέπτη. Η μαύρη κοντή μπλούζα μου ταιριάζει τέλεια με την άσπρη φούστα που έβαλα. Τα ξανθά μαλλιά μου που είναι μέχρι λίγο πιο κάτω από τον ώμο, τα έκανα μπούκλες και έβαλα σκιά και μολύβι και κραγιόν. Πήρα την φωτογραφική μου μηχανή και την τσάντα μου και κατέβηκα κάτω όσο πιο αργά μπορώ για να μην πέσω με τα τακούνια που φοράω. Μην φανταστείτε ψηλά τακούνια, είναι κοντά. Ο Λάζαρος μου δίνει ένα χαμόγελο και μου ψιθυρίζει 'Σε αγαπώ'. Πλάκα κάνω. Ο John μιλάει με τον πατέρα μου για το ποδόσφαιρο και γελάνε. Δεν βρίσκαμε συνοδό και έτσι αποφασίσαμε να πάμε μαζί. Ο John είναι πολύ όμορφο παιδί και φαντάζομαι πολλές του ζήτησαν να πάνε μαζί, αλλά για κάποιον λόγο αρνήθηκε. Με την Elizabeth δεν μιλήσαμε πολύ από τότε που βγήκαμε. Είχε αυτή πρόβες, είχα εγώ διάβασμα. Και ευτυχώς δεν είδα κανέναν από την τρελοπαρέα. Παίρνω το σακάκι μου και αφού βγαίνουμε φωτογραφίες, φεύγουμε προς το σχολείο. Βγαίνω από το σπίτι και μπορώ να πω ότι έχει πολύ κρύο. Και μαντέψτε...εγώ θα είμαι έξω και θα βγάζω φωτογραφίες. Πολύ ωραία μέχρι στιγμής!

Με τον John λέγαμε βλακείες όπως πάντα. Του είπα τι έγινε με λεπτομέρειες όταν βγήκαμε έξω με την τρελοπαρέα και γελούσε ο βλάκας. Με αυτά που έλεγε γελούσα και ξεχάστηκα λίγο. Ευτυχώς που έχω αυτόν στην ζωή μου.

[..]

.

[..]

Ο χορός έχει επηρεάσει πολύ όλα τα παιδιά που έχουν έρθει, οι οποίοι διασκεδάζουν πολύ και χορεύουν στο ρυθμό της μουσική που βάζει ο DJ.

- Caroline, θέλω μια φώτο.(μου λέει μία ψωνάρα μεγαλύτερη)

Νεύω και κάθομαι στο γόνατα για να την βγάλω μια καλή φωτογραφία ώσπου συνηδητοποιώ ότι ο συνοδός της είναι ο Λάζαρος. Θεέ μου είναι τόσο όμορφος:

-Ααα και να φαίνεται η καλή πλευρά του προσώπου μου.(προσθέτει και μου έρχεται να την βρίσω)

Που να ήξερα όμως ότι ακολουθούν πολλές τέτοιες..

Ξαφνικά ακούω φωνές και βλέπω κάποιους να βγαίνουν από την αίθουσα εκδηλώσεων και να πηγαίνουν σχετικά δίπλα μου. Στην αρχή δεν έδωσα σημασία, απλώς κοιτούσα τις φωτογραφίες, αλλά ύστερα ακούω το όνομα μου.

-Ξανθούλα, σου είπα ότι θα περνάς ωραία εδώ(μου λέει ο Luke και γελάει με τους φίλους του)

- Πήγαινε να παίξεις με την κιθάρα σου και άδειασε μας την γωνιά(του λέω θυμωμένα και ακούω τους φίλους του να γελάνε περισσότερο)

Ο Luke αγρίεψε λίγο αλλά μετά πήγε μέσα αμέσως. Ψυχολογικά έχει το παιδί.

[..]

Είμαι εδώ και μισή ώρα έξω μόνη μου. Η ώρα είναι 10 και μισή και πρέπει να κάνω υπομονή άλλα 10 λεπτά. Κανείς δεν είναι έξω τώρα και σε λίγο θα αρχίσει η μπάντα. Έχει παγωνιά και αν και φοράω το σακάκι μου, ακόμη κρυώνω.

-Κρυώνεις;(ακούω μια φωνή από πίσω μου)

Γυρνάω και βλέπω τον Luke με ένα τσιγάρο στο στόμα του.

-Όχι καλά είμαι και πάρε όλο τον καπνό από πάνω μου(του λέω επειδή με ενοχλεί ο καπνός από το τσιγάρο)

- Σωστά ξανθούλα, δεν είσαι για τέτοια εσύ.

- Δεν με λένε ξανθούλα. Με λένε Caroline.(του λέω με νεύρα)

-Προτιμώ το ξανθούλα. (λέει και παίρνει μια ρουφηξιά από το τσιγάρο)

Του δίνω ένα βλέμμα όλο νεύρα

-Πάντα έτσι είσαι;(με ρωτάει και γελάει)

- Είμαι μέσα στην παγωνιά, ενώ όλοι είναι μέσα και διασκεδάζουν , ο καπνός έρχεται πάνω μου και εσύ με κοροιδεύεις. Πως θες να είμαι; (του λέω γρήγορα και παίρνω μια ανάσα)

Τον κοιτάω στα μάτια επιτέλους και με κοιτάει και αυτός. Κοιτιόμαστε για μερικά δευτερόλεπτα και φεύγει μέσα. Είμαι πάλι μόνη.

[..]

Αυτό που επηρέασε το βράδυ είναι δύο πρόσωπα: ο Λάζαρος, στον οποίο είμαι λίγο θυμωμένη. Μου χαμογελούσε και μου μιλούσε κάθε μέρα. Αλλά μου έδινε ψεύτικες ελπίδες. Ο άλλος είναι ο Luke. Τον μισώ τόσο πολύ. Είμαι σίγουρη θα νομίζει ότι θα είμαι καμιά γκρινάρια. Η ώρα μου έξω τελείωσε και έτσι έβαλα μέσα την φωτογραφική μηχανή στην τσάντα μου και μπαίνω στην αίθουσα εκδηλώσεων όπου έπρεπε να είμαι εξαρχής. Είναι γεμάτο κόσμο. Πλησιάζω προς τον μπουφέ. Που αλλού θα πήγαινα; Παίρνω ένα τυροπιτάκι και αρχίζω να το τρώω, ώσπου ο Λάζαρος έρχεται δίπλα μου. Πάει καλά; Τώρα βρήκε;

-Γεια σου Caroline. Τι κάνεις;(με ρωτάει καθώς παίρνει ένα χυμό. Αλήτης)

Εγώ προσπαθώ να μασήσω το τυροπιτάκι μου γρήγορα.

-Καλά είμαι, εσύ; Πως περνάς; (τον ρωτάω για να ανοίξω συζήτηση)

-Λίγο βαρετά. Ανυπομονώ για την μπάντα. Εσύ έξω ήσουν, έτσι;

Μάλλον τυφλός είναι

-Ναι..(του απαντάω σιγανά)

-Τελικά σου έφεραν ζακέτα;(ρωτάει με περιέργεια)

-Δεν ζήτησα έτσι και αλλιώς.

-Ο Luke ζήτησεγια εσένα.(μου απαντάει και εγώ μένω με το στόμα ανοιχτό. Και όχι από το κρύοαυτήν την φορά) 


   Εξελιξειςς...Επομενο θα μπει το Σαββατο μαλλον. Αν σας αρεσεψηφιστε και αφηστε ένα σχολιο. Seeyou soon babies


The reason-l.h Où les histoires vivent. Découvrez maintenant