The reason-l.h

κεφάλαιο 11

Παρασκευή.

Οι μέρες περνάνε γρήγορα. Σήμερα με την Elizabeth θα πάμε σε μια καφετέρια, η οποία είναι κυρίως βραδινή. Πας εκεί το βράδυ και χαλαρώνεις με την ωραία μουσική που έχει καθώς πίνεις λίγο κρασί ή ότι άλλο θες. Και θα έρθει και η τρελοπαρέα. Όταν μου είπε η Elizabeth ότι θα έρθουν εκεί, χάρηκα λίγο. Για τον Luke. Ναι ξέρω..Μετά από εκείνη την ημέρα στην πρόβα, τον σκέφτομαι συνέχεια. Τα ωραία του μάτια και έτσι όπως με κοιτούσε εκείνη την ημέρα. Φυσικά και όταν βλέπω τον Λάζαρο, νιώθω σχεδόν το ίδιο. Δεν ξέρω τι μου συμβαίνει. Πρέπει να ξεκαθαρίσω τα πράγματα στο μυαλό μου πρώτα. Βάζω ένα πουλόβερ και μια ψηλόμεση φούστα και φυσικά βάζω καλτσόν δέρματος, γιατί για Οκτώβριο μήνα κάνει αρκετό κρύο. Κοιτάζομαι στο καθρέφτη και απλά κάνω λίγο μπούκλες τα μαλλιά μου. Ύστερα πάμε προς τον χειρότερο εφιάλτη μου. Μακιγιάζ. Δεν ξέρω πολλά από μακιγιάζ και συνήθως το αποφεύγω, επειδή χρειάζεται υπομονή, την οποία δεν έχω. Φωνάζω την μαμά μου και έρχεται. Έχει τα μαλλιά της αλογοουρά και φοράει ένα κομψό φόρεμα.

- Για πού το έβαλες, Caroline;

- Θα βγω έξω και χρειάζομαι βοήθεια με το μακιγιάζ.

- Όο μισό λεπτό.

Πρώτα τακτοποιεί τα μάτια μου και ύστερα πάει στο υπόλοιπο πρόσωπο.

- Με ποιους θα είσαι;

- Με την Elizabeth και κάτι άλλα παιδιά.

- Αγόρια;(μου λέει ειρωνικά)

- Ναι μαμά(μουρμουρίζω γιατί ξέρω που θέλει να καταλήξει)

- Και φαντάζομαι είναι αυτός που σου αρέσει εκεί, έτσι;

- Μαμά σταμάτα. (της λέω και γελάει)

- Αν γίνει κάτι, θα μου το πεις. Εντάξει;

- Εντάξει μαμά.

- Τελειώσαμε(μου λέει η μαμά και με γυρνάει στον καθρέφτη)

Το μακιγιάζ με έκανε αγνώριστη. Σχεδόν δηλαδή. Φαίνομαι αρκετά όμορφη. Ευχαριστώ την μαμά μου, η οποία με ενημερώνει ότι θα πάει να φάει έξω με τον μπαμπά και κάτι φίλους τους. Παίρνω μία τσάντα και βάζω παπούτσια με πολύ κοντό τακούνι.

Ανυπομονώ να με δει ο Luke.

[..]

- Ουάου κορίτσια είστε πολύ όμορφες. (λέει ο Ashton ο οποίος μας αγκαλιάζει και ύστερα μπαίνουμε στο αυτοκίνητό του)